Αρχική Ενοποίηση του πρώτου βαθμού δικαιοδοσίας, χωροταξική αναδιάρθρωση των δικαστηρίων της πολιτικής και ποινικής δικαιοσύνης και λοιπές ρυθμίσεις του Υπουργείου ΔικαιοσύνηςΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ’ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΙΑ – ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΗ ΕΠΕΤΗΡΙΔΑ ΔΙΚΑΣΤΩΝ ΠΡΩΤΟΥ ΒΑΘΜΟΥ Άρθρο 7 Κατάργηση βαθμών ιεραρχίας ειρηνοδικών – Ειδική επετηρίδα – Καθήκοντα – ΕπιμόρφωσηΣχόλιο του χρήστη ΑΛ | 9 Απριλίου 2024, 12:56
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΑΛ' | 9 Απριλίου 2024, 12:56

    Σαν γενική αρχή, πρόκειται για νομοσχέδιο προσβλητικό και υποτιμητικό για έναν ολόκληρο κλάδο δικαστών (1.000 περίπου ατόμων), οι οποίοι έχουν τιμήσει με το έργο τους, όλα τα χρόνια του επαγγελματικού τους βίου, τη δικαιοσύνη και τη θέση τους (την οποία κατέλαβαν μετά από επιτυχή και ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ συμμετοχή σε ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ). Διερωτάται κανείς πώς ο πολίτης θα αναμένει απόδοση δικαιοσύνης από δικαστές που αισθάνονται ότι οι ίδιοι αδικούνται κατάφωρα. Πλέον συγκεκριμένα, εφόσον η εκτελεστική εξουσία έχει τη νομοθετική πρωτοβουλία και αποφασίζει την ενοποίηση του πρώτου βαθμού δικαιοδοσίας της πολιτικής (και ποινικής) δικαιοσύνης, όπως άλλωστε και η ερμηνευτική δήλωση του Συντάγματος προβλέπει (και τούτη η απόφαση λαμβάνεται ανεξαρτήτως των συνειδητών επιλογών και ευλόγων προσδοκιών των δικαστών του πρώτου βαθμού, ειδικότερα των ειρηνοδικών, οι οποίοι ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ επέλεξαν την ιδιότητα του ειρηνοδίκη), έχει δε απορρίψει την οιαδήποτε «καθετοποίηση» της ύλης, τα καθήκοντα ΟΛΩΝ των δικαστών του πρώτου βαθμού θα πρέπει να είναι ΙΔΙΑ, όπως ΙΔΙΑ θα πρέπει να είναι και τα δικαιώματά τους. Δεν είναι δυνατόν (και ούτε συνταγματικά επιτρεπτό) με το υπό διαβούλευση ν/σχ να ανατίθεται το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος της ύλης των πολιτικών και ποινικών δικαστηρίων του πρώτου βαθμού στους ειρηνοδίκες (πλην ΜΟΔ και Πολυμελών Πρωτοδικείων, και τούτο εκ του πονηρού, για να μείνουν «καθηλωμένοι» μία ζωή οι ειρηνοδίκες της ειδικής επετηρίδας στο βαθμό του πρωτοδίκη), χωρίς να παρέχεται σε αυτούς δικαίωμα βαθμολογικής - και μισθολογικής - εξέλιξης ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ να αναγνωρίζεται η ΠΡΟΫΠΗΡΕΣΙΑ τους εντός του δικαστικού σώματος (τόσο ως ειρηνοδικών, μέχρι την έναρξη ισχύος του νόμου, όσο και ως πρωτοδικών, από την έναρξη ισχύος και μετά). Το επιχείρημα ότι οι ειρηνοδίκες δεν έχουν φοιτήσει στην ΕΣΔΙ δεν μπορεί να αποτελέσει έρεισμα για την εκμηδένιση της ΕΝ ΤΟΙΣ ΠΡΑΓΜΑΣΙ αποδεδειγμένης (ΚΑΙ με εκθέσεις επιθεώρησης) εργασιακής τους εμπειρίας εντός του δικαστικού σώματος και της επιστημονικής τους επάρκειας ούτε αποτελεί αμάχητο τεκμήριο επιστημονικής και επαγγελματικής υπεροχής των αποφοίτων της ΕΣΔΙ, ιδίως εάν ληφθεί υπόψη αφενός ότι ανώτατοι δικαστές δεν έχουν φοιτήσει στην ΕΣΔΙ αφετέρου, και σε κάθε περίπτωση, ότι η μη φοίτηση στην ΕΣΔΙ των ειρηνοδικών δεν ανάγεται στη σφαίρα ευθύνης των ιδίων ΑΛΛΑ σε αυτή του Κράτους, επομένως μία παράλειψη του Κράτους (ήτοι η μη φοίτηση, μέχρι πρότινος, των ειρηνοδικών στην ΕΣΔΙ) δεν δύναται να «καταλογίζεται» και να επιφέρει, εν τέλει, δυσμενείς συνέπειες στους ειρηνοδίκες. Σημειωτέον ότι τα ειρηνοδικεία διαχειρίστηκαν επιτυχώς τον όγκο τους, και αυτό αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι η σε πρώτο βαθμό εκδίκαση των υποθέσεων υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων έχει σε μεγάλο βαθμό ολοκληρωθεί. Επομένως, ναι μεν επιτάχυνση της δικαιοσύνης και αποσυμφόρηση των πρωτοδικείων, αλλά όχι με υιοθέτηση αδικίας εντός των ίδιων των κόλπων της δικαιοσύνης. Εάν το νομοσχέδιο ψηφιστεί ως έχει το σίγουρο είναι ότι θα προκαλέσει περισσότερα προβλήματα από αυτά που επιχειρεί να επιλύσει.