Υπουργείο Δικαιοσύνης

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Μαρία Μ.' | 9 Απριλίου 2024, 21:52

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Στον διαγωνισμό που διενεργείται για την επιλογή των καταλληλότερων που αύριο θα καλούνται να αποδώσουν δικαιοσύνη δε νοείται: 1. ο τρόπος αξιολόγησης να ευνοεί εκείνον που παπαγαλίζει τις μείζονες από 24-28+ χρονών που έχει παραμείνει κλεισμένος σπίτι προκειμένου να επιτύχει την απόλυτη αποστήθιση και αυτή να του διασφαλίζει την πρόσβαση στη θέση της υπέρτατης των εξουσιών, στη θέση κάποιου που πρέπει να φέρει ουσιαστικές γνώσεις, να διαθέτει κοινωνική εμπειρία ώστε να έχει καλλιεργηθεί η κριτική ικανότητα του, συνείδηση και να εμφορείται από αξιακές αρχές ως απολύτως και στοιχειωδώς απαραίτητες προϋποθέσεις για να μπορεί να γίνει πράγματι ΚΡΙΤΗΣ των πάντων: Ο φοιτητής δεν μπορεί να τοποθετείται σε θέση δικαστή. Δεν έχει πάθει για να μάθει, δεν έχει επίγνωση, ακόμη και αν διαθέτει γνώση. Και αυτή υπό αμφισβήτηση τίθεται όταν δεν έχει συνδυαστεί με την πρακτική (μην αναρτήσω πρόσφατη απόφαση Πρωτοδικείου Αθήνας που διατάσσει την εξάλειψη της υποθήκης και διατήρηση της προσημείωσης για την εξασφάλιση της ίδιας απαίτησης, στην οποία ο δικαστής δεν έχει αντιληφθεί ότι η προσημείωση είναι υποθήκη υπό αιρέσεις που όταν πληρούνται τρέπεται σε υποθήκη και πως να το αντιληφθεί αν δεν έχει κάνει ποτέ έλεγχο τίτλων) Ποιος εμπιστεύεται για την διαχείριση υπόθεσης του 28 χρονο δικηγόρο? Πως η πολιτεία εμπιστεύεται για την επίλυση της τον 28 χρονο δικαστή αποκλείοντας μάλιστα εκείνον τον οποίο ως δικηγόρο ο πολίτης εμπιστεύεται κατά την κοινή πείρα περισσότερο για την διαχείριση της? 2. ο τρόπος αξιολόγησης να είναι (έστω και στο παραμικρό) αδιαφανής, πολλώ δε μάλλον απολύτως αδιαφανής ως έχει από πάντα μέχρι και σήμερα, ενδεικτικά α) δε νοείται να μην δημοσιεύονται πρότυπες απαντήσεις βάσει των οποίων διενεργείται η διόρθωση με προκαθορισμένες μονάδες βαθμολόγησης για κάθε απάντηση β) δε νοείται να μην επιτρέπεται η προσφυγή σε άλλο προκαθορισμένο ανεξάρτητο όργανο για την επανεξέταση γραπτού (ανεξαρτήτως απόκλισης, καθώς για να διασφαλίσουν οι εξεταστές ότι δεν θα υπάρξει τέτοια (απόκλιση) είναι ευρέως γνωστό ότι οι εξεταστές κάθονται δίπλα δίπλα και διορθώνουν τα γραπτά) 3. ο τρόπος αξιολόγησης να περιλαμβάνει προφορικό στάδιο, κατά το οποίο γίνονται διαφορετικές και διαφορετικού βαθμού δυσκολίας ερωτήσεις σε κάθε εξεταζόμενο (και άρα να μην εξετάζονται όλοι στα ίδια θέματα όπως στα γραπτά κατά παράβαση της αρχής της ισότητας, αξιοκρατίας και αμεροληψίας), 4. να αποκλείεται η πρόσβαση με κριτήριο την ηλικία, (και όχι με βάση αξιοκρατικά κριτήρια που συνδέονται με τα προσόντα της υπό πλήρωση θέσης δηλαδή τις γνώσεις και την προσωπικότητα εκάστου υποψηφίου), με επίκληση (μάλλον προσχηματικού) λόγου δημοσίου συμφέροντος την σταδιοδρομία των δικαστών και την εξέλιξη τους εντός του σώματος, που αποτελεί απλά μία νομοθετική επιλογή η οποία ως εκ της φύσεως της μεταβάλλεται. ¨Οποιος μπορεί και θέλει να γίνει δικαστής όποιας ηλικίας και αν είναι. Προσφάτως η αντίληψη του νομοθέτη για την σταδιοδρομία και εξέλιξη εντός του σώματος μεταβλήθηκε φέροντας νομοσχέδιο, με το οποίο προτάθηκε διάταξη για την ουσιαστική (μέσω εξετάσεων εντός του σώματος) αξιολόγηση των εν ενεργεία δικαστικών λειτουργών έναντι αυτής που απαιτεί προκειμένου για την εντός του σώματος εξέλιξη ελάχιστο χρόνο παραμονής σε κάθε βαθμό και εν τέλει (προσωρινά τουλάχιστον) αποσύρθηκε. Θα μπορούσε αντί του απόλυτου και καθολικού αποκλεισμού από την συμμετοχή υποψηφίων πάνω από μία ηλικία, να προβλεφθεί ποσόστωση στην συμμετοχή τους ώστε το σώμα να καταστεί πολυσυλλεκτικό, συνθετικό απόψεων, γνώσεων, εμπειριών και άρα αποδοτικότερο και αποτελεσματικότερο κατά κοινή πείρα. Εξάλλου, στα συμπεράσματα του σε συνέδριο για την Δικαιοσύνη 2022 ο Ευάγγελος Βενιζέλος κατέληξε (https://www.evenizelos.gr/images/stories/e-books/KyklosIdeon_Synedrio_Dikaiosini-2022.pdf) « Δεν έχουμε ευελιξία σε σχέση με την εισαγωγή στο δικαστικό σώμα, αν θέλουμε να κάνουμε απευθείας εισα γωγή σε ανώτερους βαθμούς ωρίμων δικηγόρων ή καθηγητών; Δεν μας το απαγορεύει το άρθρο 88 παράγραφος 1» Παρόλο τον κρίσιμο ρόλο που διαδραματίζει η εμπειρία ως προσόν για την είσοδο στο Δικαστικό Σώμα κατά τη ρητή παραδοχή του Νομοθέτη (ΒΛ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΝΟΜΟΥ Ν. 3910/2011, άρθρο 8 παρ. 3), με το ισχύον καθεστώς αποκλείονται νομικοί που κατέχουν πολύτιμη νομική και κοινωνική πείρα, με ό τι αυτό επάγεται για το κύρος της δικαιοσύνης, αλλά και για την ταχύτητα και ποιότητα στην απονομή της δικαιοσύνης. Τα σχόλια στη διαβούλευση από εκείνους που τοποθετούνται υπέρ της διατήρησης του 28-40 ετών ηλικιακού ορίου δημιουργούν προβληματισμό περί του κινήτρου εκφοράς τους με προεκτάσεις περαιτέρω προβληματισμού για την ηθικοπνευματική συγκρότηση τους ως αυριανών δικαστών. Στο πλαίσιο αυτό, τα θεσμοθετημένα ψυχομετρικά τεστ προκειμένου για τον διορισμό σε θέση δικαστικού λειτουργού δεν είναι ικανά για την διαπίστωση της ανεπάρκειας του υπό διορισμό λειτουργού. Μόνο η αξιολόγηση των υπό διορισμό αλλά και ήδη διορισθέντων κατά την πραγματική άσκηση των καθηκόντων τους από ανεξάρτητο όργανο, στο οποίο ναι να μετέχει και ψυχίατρος και ναι να ελέγχεται ακόμη και η συνταγογράφηση ψυχοφαρμάκων σε δικαστικούς λειτουργούς ως ένδειξη ακαταλληλότητας τους. Δεν μπορεί να καλείται να κρίνει και να λάβει αποφάσεις για τη ζωή και την περιουσία του πολίτη όποιος ψυχικά είναι ασταθής ή αδύναμος και δεν έχει καταφέρει να λάβει αποφάσεις για τον ίδιο του τον εαυτό. Πώς θα επιλύσει προβλήματα άλλων αυτός που δεν μπορεί να επιλύσει τα δικά του? Η κοινή γνώμη ζητά πραγματική και ρηξικέλευθη αναμόρφωση του θεσμού και ουσιαστική απονομή δικαιοσύνης (κοινός τόπος σε όλες τις δημοσκοπήσεις, σε όλα τα τρέχοντα δημοσιεύματα) Σίγουρα κάτι τέτοιο δεν συνιστά η επαναφορά παλαιότερων ρυθμίσεων για τον τρόπο εισαγωγής στο δικαστικό σώμα (πχ αξιολόγηση στα αγγλικά και στην γενική παιδεία με συντελεστή). Η μέχρι σήμερα ακολουθήσασα συνταγή αξιολόγησης έχει αποτύχει, όπως μπορεί κανείς εύκολα να διαπιστώσει με μία απλή επισκόπηση στα δημοσιεύματα συνεντεύξεων εγνωσμένου κύρους και αξίας δικαστικών λειτουργών (π.χ Πικραμμένος, Φλωρίδης https://www.tovima.gr/2022/04/04/opinions/i-dikaiosyni-thelei-lyseis-tora/ κτλ), γιατί άραγε συνεχίζεται και ακολουθείται η ίδια? Τι απέγιναν οι προγραμματικές δηλώσεις του Υπουργού για την προσεκτική επιλογή των ανθρώπων που κοσμούν την δικαιοσύνη και για την "ως καλή αρχή για αυτό" πρόβλεψη κατώτατου ηλικιακού ορίου εισαγωγής στο σώμα τα 35 έτη (που συμπαρασύρει και επιφέρει κατάργηση? του ανώτατου ηλικιακού ορίου) ως εχέγγυο για την επιλογή του καταλληλότερου για την άσκηση του υπέρτατου των λειτουργημάτων? Γιατί παραγνωρίζονται οι επί κάθε χρόνο και επί σειρά ετών συστάσεις του Συνηγόρου του Πολίτη για αύξηση του ηλικιακού ορίου εισαγωγής στο σώμα στα 50 ή 55 έτη ή την πλήρη κατάργηση του? Γιατί τέθηκε στον κάλαθο των αχρήστων η έκθεση της Επιστημονικής Υπηρεσίας της Βουλής σύμφωνα με την οποία στο νομοθέτημα που προβλέπει το ανώτατο ηλικιακό όριο εισαγωγής στο σώμα τα 40 έτη "δεν αναφέρεται αν και σε ποιον βαθµό η είσοδος στο δικαστικό σώµα, προσώπων του τεθέντος ηλικιακού ορίου και η αντίστοιχη µείωση του χρονικού εύρους της υπηρεσιακής τους εξέλιξης θα μπορούσε πράγματι να έχει αρνητική επίδραση στην άσκηση των λειτουργικών καθηκόντων τους"? Πως θα γίνουμε Εσθονία (βλ πρόσφατη ομιλία Υπουργού σε εκδήλωση του Δικτύου για την Ψηφιακή Δικαιοσύνη) χωρίς τους κατάλληλους ανθρώπους? Πως θα συγκριθούμε με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες στην ταχύτητα και ποιότητα απονομής δικαιοσύνης -που παρεμπιπτόντως ουδεμία δεν προβλέπει ανώτατο ηλικιακό όριο εισαγωγής παρά μόνο ως κατώτατο τα 40 έτη (βλ Γερμανία, Πολωνία, Σλοβακία, Σλοβενία κτλ)- όταν δεν έχουμε φροντίσει ως χώρα να επιλέξουμε τους καταλληλότερους όποιας ηλικίας και αν είναι?