Αρχική Ενοποίηση του πρώτου βαθμού δικαιοδοσίας, χωροταξική αναδιάρθρωση των δικαστηρίων της πολιτικής και ποινικής δικαιοσύνης και λοιπές ρυθμίσεις του Υπουργείου ΔικαιοσύνηςΆρθρο 8 Ένταξη στην ειδική επετηρίδα – Βαθμολογική αντιστοιχία – Ένταξη στη γενική επετηρίδαΣχόλιο του χρήστη Αχιλλεύς Καρύδας | 11 Απριλίου 2024, 18:39
  • Σχόλιο του χρήστη 'Αχιλλεύς Καρύδας' | 11 Απριλίου 2024, 18:39

    Αρχικώς θυμίζω και παραθέτω τα συμπεράσματα της από 26-02-2024 γνωμοδότησης του Καθηγητή Νικολάου Αλιβιζάτου (στην οποία και παραπέμπω τους δέκτες του παρόντος σχολίου): https://ende.gr/wp-content/uploads/2024/03/%CE%93%CE%BD%CF%89%CE%BC%CE%BF%CE%B4%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CE%BA.-%CE%91%CE%BB%CE%B9%CE%B2%CE%B9%CE%B6%CE%AC%CF%84%CE%BF%CF%85.-pdf.pdf "1. Για να ενισχύσει την προσωπική ανεξαρτησία των δικαστικών λειτουργιών, το Σύνταγμα του 1975 έθεσε τέρμα στην πρακτική των μετατάξεών τους, που ακολουθούνταν έως τότε (άρθρο 88 παρ. 6) 2. Εξαίρεση από τον ανωτέρω κανόνα εισάγει, μεταξύ άλλων, η ερμηνευτική δήλωση του άρθρου 88, η οποία προβλέπει τη δυνατότητα ενοποίησης δια νόμου του πρώτου βαθμού δικαιοδοσίας της πολιτικής δικαιοσύνης. Ως εξαίρεση, η δυνατότητα αυτή θα πρέπει να ερμηνεύεται και να ρυθμίζεται στενά, εν όψει των αρχών της ισότητας και της αξιοκρατίας, οι οποίες αποτελούν εγγυήσεις της δικαστικής ανεξαρτησίας. 3. Η δικαστική επετηρίδα είναι το κατ’ εξοχήν εργαλείο για την τήρηση των αρχών αυτών στην πράξη. Ως εκ τούτου, η ανατροπή της δεν επιτρέπεται, διότι προσβάλλει την εύλογη προσδοκία των δικαστικών λειτουργών να εξελιχθούν στον ανώτερο κάθε φορά βαθμό σε προβλέψιμο κατ’ αρχήν χρόνο, ενώ ταυτόχρονα διαταράσσει την εύρυθμη λειτουργία των δικαστηρίων. 4. Έτσι, η αθρόα ένταξη των υπηρετούντων Ειρηνοδικών στην γενική επετηρίδα των Προέδρων Πρωτοδικών, Πρωτοδικών και Παρέδρων Πρωτοδικείων αποκλείεται, ελλείψει προηγούμενης αξιολόγησης των εντασσομένων. Σε κάθε περίπτωση, η αθρόα ένταξη θα ήταν αντίθετη πρώτον με την ερμηνευτική δήλωση του άρθρου 88, η οποία προβλέπει υποχρεωτικά «κρίση και αξιολόγηση» των επιθυμούντων να ενταχθούν και, δεύτερον, με το άρθρο 90 παρ. 1, το οποίο ορίζει ότι οι κατ’ εξαίρεση μετατάξεις και οι προαγωγές δικαστικών λειτουργών διενεργούνται μόνο ύστερα από απόφαση του ανώτατου δικαστικού συμβουλίου. 5. Οι αρχές της ισότητας και της αξιοκρατίας απαιτούν εξατομικευμένη ουσιαστική κρίση των ενδιαφερομένων, ώστε να αξιολογείται τόσο η επιστημονική κατάρτισή τους, όσο και τα λοιπά ουσιαστικά προσόντα τους. 6. Η κρίση αυτή είναι αναγκαία προϋπόθεση για την ένταξη των ενδιαφερομένων Ειρηνοδικών στην γενική επετηρίδα, ακόμη και στην περίπτωση που αυτοί θα εντάσσονταν μετά τον υπηρετούντα τελευταίο Πάρεδρο. 7. Η κρίση αυτή εν τούτοις δεν αρκεί, αν προβλεφθεί η εμβόλιμη ένταξή τους στην γενική επετηρίδα. Διότι, στην περίπτωση αυτή, οι αρχές της ισότητας και της αξιοκρατίας προϋποθέτουν σύγκρισή τους με τους υπηρετούντες Προέδρους Πρωτοδικών, Πρωτοδίκες και Παρέδρους, καθώς, με την πρόταξη πρώην Ειρηνοδικών, θα επηρεαζόταν δυσμενώς η υπηρεσιακή κατάσταση και η προσδοκία εξέλιξης των πρώτων στον ανώτερο βαθμό, σε προβλέψιμο χρόνο. 8. Επειδή η σύγκριση αυτή είναι πρακτικά ανέφικτη και υπερβαίνει τους σκοπούς της ερμηνευτικής δήλωσης του άρθρου 88 του Συντάγματος, οι εντασσόμενοι, ύστερα από θετική κατά τα ως άνω κρίση Ειρηνοδίκες θα πρέπει απαραιτήτως να εγγράφονται ως Πάρεδροι Πρωτοδικών, κάτω από τον υπηρετούντα τελευταίο Πάρεδρο. 9. Η διατήρηση, εξάλλου, ειδικής επετηρίδας παράλληλα με τη γενική είναι αναγκαία προκειμένου να παραμείνουν σε αυτήν οι μη επιθυμούντες να ενταχθούν στην γενική επετηρίδα, καθώς και όσοι δεν κρίνονται επαρκείς κατά την αξιολόγηση που θα διενεργηθεί. Θα είναι προσωρινή και «παγιωμένη», όσον αφορά τα καθήκοντα και την εν γένει υπηρεσιακή κατάσταση των εγγεγραμμένων σε αυτήν. Οι τελευταίοι, για λόγους ομοιογένειας, θα μπορούσαν να μετονομασθούν σε «περιφερειακούς Πρωτοδίκες». 10. Η κατά παράβαση, τέλος, των όρων της ερμηνευτικής δήλωσης του άρθρου 88 και των γενικών εγγυήσεων της δικαστικής ανεξαρτησίας ένταξη Ειρηνοδικών στη γενική επετηρίδα θα θέσει σοβαρά ζητήματα κακής σύνθεσης των δικαστηρίων στα οποία θα κληθούν να συμμετάσχουν." Επιπλέον, ούτε λογικό είναι ούτε δίκαιο να μπει κάποιος Ειρηνοδίκης εμβόλιμα στην γενική επετηρίδα (πέραν των αναφερόμενων στην ως άνω γνωμοδότηση) και για τους ακόλουθους πραγματικούς λόγους: 1) η εισαγωγή στο βαθμό του πρωτοδίκη είναι δυσκολότερη από ότι στο βαθμό του ειρηνοδίκη (δυσκολία εξετάσεων), 2) δυσκολότερο αντικείμενο πρωτοδίκη (χρέωση, περισσότερες υπηρεσίες, υποθέσεις, που αφορούν κακουργήματα, προσωρινά κρατούμενους, οικογενειακές σχέσεις με προσωρινές διαταγές, που έχουν άμεσες και σοβαρότατες συνέπειες, αλλά και εν γένει ευρύτατο πεδίο προσωρινών διαταγών, συμβούλια και δυσχερέστερες υποθέσεις συνολικά και τουλάχιστον επιπλέον ενασχόληση με ποινικές έδρες, τουλάχιστον μία το μήνα με συνακόλουθη σύνταξη αποφάσεων και μία ως σύνεδρος), 3) μεταθέσεις. Τα ανωτέρω εξάλλου ήταν και αποτρεπτικός παράγοντας, που κατόπιν στάθμισης, πολλοί συνάδελφοι επέλεξαν να γίνουν ειρηνοδίκες. Επιπλέον σύμφωνα και με τα αναφερόμενα στο 7ο συμπέρασμα της γνωμοδότησης η εμβόλιμη ένταξη των ειρηνοδικών στην γενική επετηρίδα προσκρούει ευθέως στις αρχές της ισότητας και της αξιοκρατίας, αφού και αιφνιδίως προσβάλλεται η προσδοκία υπηρεσιακής εξέλιξής των πρωτοδικών, αλλά και χωρίς να έχουν υποστεί δυσμενή κρίση χάνουν τη σειρά τους από κάποιον, που σύμφωνα με τα ανωτέρω έχει κατά κανόνα περισσότερα μεν χρόνια υπηρεσίας, αλλά ποιοτικά πολύ ευκολότερα.