Αρχική Ενοποίηση του πρώτου βαθμού δικαιοδοσίας, χωροταξική αναδιάρθρωση των δικαστηρίων της πολιτικής και ποινικής δικαιοσύνης και λοιπές ρυθμίσεις του Υπουργείου ΔικαιοσύνηςΆρθρο 19 Ενοποίηση των σταδίων γραπτής εξέτασης με τη συμπερίληψη της εξέτασης ξένης γλώσσας – Τροποποίηση άρθρου 19 ν. 4871/2021Σχόλιο του χρήστη Στεργίου Ε. | 14 Απριλίου 2024, 19:04
  • Σχόλιο του χρήστη 'Στεργίου Ε.' | 14 Απριλίου 2024, 19:04

    Μερικές παρατηρήσεις, από εμπειρία ( και να τονίσω, χωρίς άμεσο προσωπικό όφελος, μιας που ως δικηγόρος δε με ενδιαφέρει να δώσω, αλλά με έμμεσο, διότι με ενδιαφέρει να με δικάζει ο καλύτερος δυνατός και επειδή επίσης κάποιοι ορκιστήκαμε στο δίκαιο και στο σύστημα και δεν ήμαστε σε διάθεση να ήμαστε μονίμως επίορκοι ) 1) Ξένη γλώσσα το 2024; Τα αυτόματα μεταφραστικά εργαλεία είναι άριστα, η αυτόματη μεταγλώττιση έχει αγγίξει τα ανθρώπινα επίπεδα και κυρίως στον δικαστή ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ να χειριστεί με τέτοιο τρόπο ξενόγλωσσο έγγραφο ή κυρίως μάρτυρα ή κατηγορούμενο. Σα να λέμε, μηδέν από μηδέν, μηδέν εις το πηλίκο, που λέγαμε κάποτε στο δημοτικό. 2) Όριο ηλικίας και γενικά προϋποθέσεις: Αφενός άμεση κατάργηση του ορίου ηλικίας, ειδικά προς τα πάνω ( ή έστω, τοποθέτηση του όσο πιο ψηλά γίνεται, άνω των 50-55 δηλαδή ). Και όχι μόνο για τους νομικούς λόγους που είπαν οι περισπούδαστοι συνάδελφοι, αλλά και διότι οι ΕΜΠΕΙΡΟΙ δικαστές είναι αυτοί που βγάζουν γρήγορα ΚΑΛΕΣ αποφάσεις που ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΕΠΑΝΕΚΔΙΚΑΣΗ ΣΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΚΑΙ ΑΝΑΙΡΕΣΗ. Και όποιος έχει αντίρρηση σε αυτό το απλό εμπειρικό δεδομένο, ας μας δείξει επιτέλους ένα στατιστικό, έστω και μαγειρεμένο σαλμί ( διότι αμαγείρευτο δε θα βρει ) . Η δε ιδέα που λένε κάποιοι, που ζούνε σε μια άλλη εποχή πριν από 20+ χρόνια, πως μετά τα 35 κανένας καλός ή φθασμένος δικηγόρος δε θα πάει να γίνει δικαστής, είναι αστεία επιπέδου Σεφερλή, στην καλύτερη. Και πέρα από αυτό, είναι και επιχείρημα του αχυρανθρώπου, δηλαδή λογική πλάνη - διότι μόνοι τους δημιουργούν αυτό το επιχείρημα, που δεν υπάρχει πουθενά. Επίσης, να χρειάζεται απόδειξη της εργασίας κάποιου, και ως τέτοια να μην είναι η ασφάλιση ή η εγγραφή στο σύλλογο, αλλά οι δικογραφίες του, επιτέλους. Ας φέρει όποιος θέλει 10+ δικογραφίες, που να τις έχει δουλέψει, και ας δώσει, ακόμη και αν είναι 28, καμία αντίρρηση. Αν δεν έχει ( ακόμη ) να περιμένει, άσχετα από το όριο ηλικίας: Θα συμπληρώσει με την εργασία του τον απαιτούμενο αριθμό και θα δώσει, εκεί θα είναι η σχολή δε θα πάει πουθενά 3) Το μάθημα της Γενικής ΝΟμικής Παιδείας ( και όχι έκθεσης, όπως το είπαν πολλοί συνάδελφοι ) όχι μόνο να ενισχυθεί, αλλά επιτέλους να αποκτήσει και ανώτερο του 1 συντελεστή. Διότι, κύριοι περισπούδαστοι συνάδελφοι που τρέξατε με το επιχείρημα του αχυρανθρώπου πριν, γενική νομική παιδεία ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ έκθεση ιδεών, αλλά κοινωνιολογία δικαίου, ιστορία δικαίου, μεθοδολογία δικαίου, φιλοσοφία δικαίου. Δηλαδή αυτά που πρέπει να ξέρει ο δικαστής για να μη δικάζει στην κούτρα του τσομπάνη, που λένε και στο χωριό μου. Δικαστής που δεν κατέχει την έννοια πχ των αθέλητων συνεπειών κατά Μέρτον, την έννοια κοινωνικό συμβόλαιο ( και τις διαβαθμίσεις του ), την έννοια της πολιτικής ανυπακοής, του ratio legis, του τι ίσχυει ( και γιατί ) στην παλαιότερη μορφή, στην καλύτερη θα δυσκολευτεί πολύ και στην χειρότερη οι αποφάσεις του μπορεί να οδηγήσουν και σε δικαιολογημένη εξέγερση των πολιτών. Δε γίνεται να χρειάζονται πορείες για να καταδικάζονται ή να αθωώνονται κάποιοι, επειδή οι δικαστές έχουν μεσάνυχτα από τη γενική νομική παιδεία. Για να μη σχολιάσω, πως, με τη χρήση που έκαναν ορισμένοι στο επιχείρημα του αχυρανθρώπου, που αποτελεί και λογική πλάνη, ακόμη και η έκθεση ιδεών είναι χρήσιμη, διότι έστω θα τους μάθαινε να την αποφύγουν. Συγνώμη συνάδελφοι, ο νόμος είναι πολύ ιερή υπόθεση για να μην λέμε αλήθειες, αλλά λέγονται με πολύ αγάπη και χωρίς προσωπικά ζητήματα 4) Απόλυτη διαφάνεια στο διαγωνισμό. ΠΡΑΚΤΙΚΑ στα προφορικά ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ, με ΗΧΗΤΙΚΟ που να δίνεται σε ΟΛΟΥΣ τους υποψηφίους, πέρα από την απομαγνητοφώνηση, ενδεικτικές απαντήσεις στα γραπτά και ΠΛΗΡΗ πρόσβαση στα γραπτά, μαζί με συγκεκριμένη επιτροπή για προσφυγή σε όποιον θέλει, ανεξάρτητα αν υπάρχει απόκλιση. Η δε απουσία διόρθωσης του γραπτού, με μόνο το βαθμό, να οριστεί ως ποινικό αδίκημα, εκτός δηλαδή αν το γραπτό είναι για 15 με τόνο και δεν υπήρχε χώρος διόρθωσης. Επίσης, οι οδηγίες της εκάστοτε επιτροπής να δίνονται γραπτώς σε ΟΛΟΥΣ τους υποψηφίους, διότι κατά καιρούς έχει εμφανιστεί το φαινόμενο σε κάθε αίθουσα να δίνουν άλλες οδηγίες. Αν συμβούν αυτά, τότε δεν υπάρχει θέμα και της παραμονής του 25% στα προφορικά. 5) Ιδανικά θα έπρεπε να αλλάξουν μορφή οι εξετάσεις πλήρως: Η μνήμη με μόνη χρήση κωδίκων είναι κάτι που θα έπρεπε να είχε ο δικαστής πριν από 30+ χρόνια, πριν δηλαδή την ανακάλυψη του υπολογιστή, του ίντερνετ κτλ. Τώρα, μπορεί να βρει κανείς ΟΛΕΣ τις μείζονες στο δίκτυο ή στα υποδείγματα που παίρνουν οι δικαστές από τους παλαιότερους. Το να θυμάται ένας υποψήφιος τις μείζονες απ έξω και να μην ξέρει υπολογιστή, είναι συνταγή τουλάχιστον καθυστέρησης, αν όχι τίποτα χειρότερο. Ας χορηγεί η σχολή υπολογιστή ειδικό για την εξέταση ( με χρέωση του προσωπικά, όπως πχ στο στρατό ) και ας φορτώσουν σε αυτόν ΟΛΗ τη νομοθεσία, ΟΛΗ τη νομολογία και ΟΛΗ τη θεωρία. Αν κάποιος δεν μπορέσει σε δυο τρεις ώρες και να βρει και να γράψει τη λύση ή την απόφαση που θα του ζητηθεί, δεν κάνει. Οι Γερμανοί, αλλά και άλλοι, έτσι κάνουν σε όλες τις εξετάσεις τους - εκτός αν κάπόιος θεωρεί πως αυτοί είναι κουτόφραγκοι και εμείς οι πανέξυπνοι που επιμένουμε στη μνήμη. Εναλλακτικά, ας πάμε σε ένα πιο Αμερικανικό σύστημα: Ας δημιουργεί η επιτροπή έναν δικό της κανόνα δικαίου και ας τον μοιράζει προς εφαρμογή. Όποιος ξέρει να ερμηνεύει και να εφαρμόζει κώδικα θα πετυχαίνει άνετα, όποιος απλά θυμάται, θα κόβεται. 5) Μεταπτυχικά, Διδακτορικά κτλ, έχουν νόημα μόνο αν κάποιος επιθυμεί να παρακάμψει το όριο ηλικίας, ως ισχυρισμός δηλαδή ότι έφθασε πχ 55, αλλά επειδή έκανε διδακτορικό και δεν πρόλαβε το όριο ηλικία να δώσει που ήταν στα 53. Προφανώς, το σημερινό όριο ηλικίας, που δεν έχει καμία λογική παρά να εξυπηρετεί μικροπολιτικά συμφέροντα, δεν το λαμβάνω καν υπόψη, πρέπει να καταργηθεί χτες. Δεν μπορεί σε μια τέτοια εξέταση να πριμοδοτείς την θεωρητική γνώση ενός αντικειμένο με τόση προσαύξηση σε σχέση με την πραγματική γνώση, και μάλιστα ακόμη και σε άσχετα σημεία της νομικής ( ένας πχ υποψήφιος που έχει κάνει διδακτορικό στο Αρχαίο Ελληνικό Δίκαιο της Μυκηναϊκής εποχής, θα πριμοδοτηθεί στο σημερινό Αστικό, Ποινικό, Διοικητικό Δίκαιο που είναι άσχετα. Είπαμε, η ιστορία δικαίου είναι σοβαρή ως γνώση και χρειάζεται, αλλά να εξετάζεται χωριστά και σε θέματα που να μπορεί να τεθούν στην κρίση του δικαστή, πχ ταπία, δικαίωμα τεσσαρούφ, χρησικτησία κατά το ΒΖΡ δίκαιο, Αρμ-Dig. κτλ, πράγματα που οι περισσότεροι υποψήφιοι εδώ, αν τα δούν σε δικαστική απόφαση, που υπάρχουν δηλαδή και πολλές και σύγχρονες, θα αρχίσουν να νομίζουν πως έπαθαν εγκεφαλικό ). 6) Αυτά, με την ελπίδα να επέλθει θεογνωσία, διότι αλλιώς, προβλέπω εξεγέρσεις που θα ξεκινήσουν από δικαστές αποφάσεις, και όχι από τον τυχαίο πυροβολισμό ενός δολοφόνου ( με τη βούλα της δικαιοσύνης πια ) ένστολου σε ένα δεκαεξάχρονο στο Κολωνάκι.