Αρχική Ενοποίηση του πρώτου βαθμού δικαιοδοσίας, χωροταξική αναδιάρθρωση των δικαστηρίων της πολιτικής και ποινικής δικαιοσύνης και λοιπές ρυθμίσεις του Υπουργείου ΔικαιοσύνηςΆρθρο 14 Μεταβατικές διατάξειςΣχόλιο του χρήστη Γ.Π. | 16 Απριλίου 2024, 00:31
  • Σχόλιο του χρήστη 'Γ.Π.' | 16 Απριλίου 2024, 00:31

    Οι επισημάνσεις του ΝΙΚΟΣ Α. (14 Απριλίου) είναι απολύτως εύστοχες. Στην επαρχία, όπου υπηρετούν 2 ή και περισσότεροι πταισματοδίκες, η κατάσταση γι' αυτούς είναι ακόμα πιο προνομιακή απ' ότι για εκείνους που υπηρετούν στο Πταισματοδικείο Αθηνών, αφού έχουν τη δυνατότητα να απουσιάζουν από την υπηρεσία περισσότερο από μία φορά την εβδομάδα, ενώ είναι γνωστό ότι δεν έχουν κανένα φόρτο εργασίας στο σπίτι, αφού τα καθήκοντά τους είναι καθαρά διεκπεραιωτικά. Δεν είναι δυνατόν την ώρα που όλοι οι υπόλοιποι ειρηνοδίκες θα "πνίγονται" προσπαθώντας να αντεπεξέλθουν στα νέα επιβαρυμένα καθήκοντά τους, να εξακολουθήσουν να διατηρούνται τα προνόμια των σημερινών πταισματοδικών, η θέση των οποίων είναι από τις πιο επίζηλες σε ολόκληρο το δικαστικό σώμα λόγω του μειωμένου φόρτου εργασίας. Το μεταβατικό διάστημα των τριών ετών είναι αδικαιολόγητα μεγάλο. Θα μπορούσε ενδεχομένως να ισχύσει μόνο για τους σημερινούς ειρηνοδίκες - πταισματοδίκες Α' τάξης, οι οποίοι απέχουν δύο ή τρία έτη από τη συνταξιοδότησή τους (το 2026 συνταξιοδοτούνται αρκετοί) και οι οποίοι θα είναι ανώφελο να αναλάβουν νέα -άγνωστα γι' αυτούς- καθήκοντα. Για τους υπόλοιπους όμως το μεταβατικό διάστημα θα πρέπει να περιοριστεί στο ένα έτος, χρόνος υπεραρκετός για να φέρουν εις πέρας τις εκκρεμότητές τους. Επίσης θα πρέπει να προβλεφθεί συγκεκριμένη θητεία για όσους θα υπηρετούν ως προανακριτές, όπως συμβαίνει σήμερα και με τους ανακριτές, ώστε να δίνεται η δυνατότητα σε όσο περισσότερους πρωτοδίκες γίνεται να καταλαμβάνουν τη θέση εκ περιτροπής. Η σημερινή παθογένεια με την ύπαρξη πταισματοδικών που υπηρετούν στην ίδια θέση ακόμα και επί 15 συνεχή έτη επιβάλλεται να εξαλειφθεί. Ακόμα, όσοι θα στελεχώνουν τα προανακριτικά τμήματα των κεντρικών πρωτοδικείων (τόσο κατά το μεταβατικό στάδιο όσο και μετά από αυτό) θα πρέπει να προβλεφθεί ότι θα διενεργούν προανάκριση και στις παράλληλες και στις περιφερειακές έδρες. Δεν νοείται τα καθήκοντά τους να περιορίζονται μόνο στην περιφέρεια του κεντρικού πρωτοδικείου και στον υπόλοιπο νομό να πρέπει να μεταβαίνουν για προανάκριση οι υπόλοιποι πρωτοδίκες, οι οποίοι θα είναι ούτως ή άλλως περισσότερο επιβαρυμένοι. Πρέπει να εξαλειφθεί η σημερινή παθογένεια, κατά την οποία οι πταισματοδίκες των ειδικών πταισματοδικείων δεν διενεργούν προανάκριση στα περιφερειακά ειρηνοδικεία, με συνέπεια να επιφορτίζονται και με αυτό το καθήκον οι ειρηνοδίκες. Τέλος, θα πρέπει να προβλεφθεί ότι ανάλογα με τις υπηρεσιακές ανάγκες, θα μπορεί, με Πράξη του Προέδρου Πρωτοδικών, να ανατίθενται στους προανακριτές επιπλέον καθήκοντα, όπως η εκδίκαση υποθέσεων του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου, όπως άλλωστε συμβαίνει σήμερα με τους ανακριτές, οι οποίοι εκδικάζουν και ποινικές υποθέσεις. Στόχος μίας τόσο μεγάλης μεταρρύθμισης, όπως αυτή που επιχειρείται, θα πρέπει να είναι η εξάλειψη των υφιστάμενων παθογενειών και όχι η διαιώνισή τους.