Αρχική Ενοποίηση του πρώτου βαθμού δικαιοδοσίας, χωροταξική αναδιάρθρωση των δικαστηρίων της πολιτικής και ποινικής δικαιοσύνης και λοιπές ρυθμίσεις του Υπουργείου ΔικαιοσύνηςΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ’ ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΒΑΘΜΟΥ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΤΩΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΩΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ Άρθρο 4 Ενοποίηση του πρώτου βαθμού δικαιοδοσίας της πολιτικής δικαιοσύνης – Οργανικές θέσεις δικαστικών λειτουργών και δικαστικών υπαλλήλωνΣχόλιο του χρήστη ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΠΑΜΙΧΑΣ | 16 Απριλίου 2024, 12:53
Ακόμα κι αν γίνει δεκτή η οικονομικίστικη λογική ότι για να είναι ελκυστική στους επενδυτές η χώρα θα πρέπει όλοι της οι θεσμοί να συντείνουν σε αυτό το σκοπό και η Δικαιοσύνη ακόμα να είναι αποτελεσματική και γρήγορη στην απονομή της, δεν προκύπτει από πουθενά ότι το υπό κρίση νομοσχέδιο θα επιτύχει τους σκοπούς του. Είμαι δικαστικός υπάλληλος 25 χρόνια και από την αρχή της "θητείας" μου, το πρόβλημα ήταν η αργοπορία στην έκδοση των αποφάσεων. Φυσικά λοιπόν όλα αυτά τα χρόνια συζητούσαμε - και μεταξύ μας και θεσμικά με τις κυβερνήσεις και τους υπηρεσιακούς παράγοντες του Υπουργείου - για το πως θα μπορούσε να λυθεί το πρόβλημα. Έχει διαμορφωθεί λοιπόν όλα αυτά τα χρόνια ένα consensus ανάμεσα σε όλους τους εμπλεκόμενους παράγοντες απονομής Δικαιοσύνης (Δικαστές , Δικηγόρους , Δικαστικούς Υπαλλήλους) ότι για την ταχύτερη απονομή χρειάζονται περισσότεροι Δικαστές, περισσότεροι Υπάλληλοι και περισσότερες υποδομές (κυρίως χώροι αλλά και υπολογιστές και δίκτυα). Ότι δηλαδή χρειάζεται σημαντική κρατική επένδυση για να υπάρξει το σκοπούμενο αποτέλεσμα. Στις σχετικές στατιστικές πανευρωπαϊκά η Ελλάδα ανήκει στις χώρες με πολλούς δικαστές ανά 100.000 κατοίκους, 36, είναι δεύτερη ή τρίτη στην κατάταξη. Εκεί που υστερεί είναι στην αναλογία Δικαστών / Δικαστικών Υπαλλήλων που είναι από τις τελευταίες με το λόγο να είναι λίγο πάνω απο το 1 προς 1, αλλά και στη δαπάνη ανά κάτοικο που είμαστε απολύτως τελευταίοι με μόλις 45,2 ευρώ ενώ ο μέσος όρος είναι 64,5. Όσον αφορά την επιτάχυνση απονομής, είναι δύσκολο να φανταστεί κάποιος πως θα επιτευχθεί, όταν η προηγούμενη - πολύ πιο περιορισμένη - συγχώνευση κάποιων μικρών Ειρηνοδικείων σε μεγαλύτερα δημιούργησε πάρα πολλά προβλήματα για πάρα πολλά χρόνια, όπως μας ενημέρωσε συνάδελφος με αφορμή την περίπτωση του Ειρ. Συκιάς Χαλκιδικής που ενσωματώθηκε στο Πολυγύρου. Επίσης η προσπάθεια να υποτιμηθεί ο ρόλος των Ειρηνοδικείων είναι εμφανής και δεν σταματά ούτε μπροστά στην ανάγκη παραποίησης της πραγματικότητας. Για παράδειγμα υπάρχει ο ισχυρισμός ότι τα Ειρηνοδικεία δικάζουν το 20 % των υποθέσεων σε σχέση με τα Πρωτ. ενώ τα στοιχεία Γ τριμήνου 2023 δίνουν 35.405 υποθ. Ειρ. και 50496 για τα Πρωτοδικεία. Παρόμοια προσπάθεια παραποίησης είναι η χρήση του αριθμού των οργανικών θέσεων των Γραμματέων και όχι των πραγματικά υπηρετούντων όταν γίνεται η σύγκριση με τον αριθμό των αντίστοιχων Δικαστών, ακριβώς γιατί δεν έχει διαφύγει αυτό το βασικό στοιχείο, η αναλογία δηλαδή που προαναφέραμε. Απλά επιλέγεται να αποκρυφθεί. Θα μπορούσα να συνεχίσω, αν πίστευα έστω και μια στιγμή ότι αυτή η διαβούλευση γίνεται με την πρόθεση να ακουστεί η άποψη αυτών που πραγματικά θίγονται από το νομοσχέδιο, που είναι οι υπάλληλοι των Ειρηνοδικείων και των Πρωτοδικείων πρωτίστως, των Δικαστηρίων γενικότερα. Θα μπορούσα να συνεχίσω, αν πίστευα ότι δεν καλλιεργείται συστηματικά απαξιωτική αποτίμηση του ρόλου του Ειρηνοδικείου, του Ειρηνοδίκη και του Δικαστικού Υπαλλήλου. Θα μπορούσα να συνεχίσω αν πίστευα ότι έστω κάποιος θα διάβαζε αυτή την τελευταία λέξη: ΟΧΙ.