• Σχόλιο του χρήστη 'Α.Ν.' | 17 Απριλίου 2024, 14:16

    O πολυθρύλητος σκοπός της ενοποίησης του α΄ βαθμού δικαιοδοσίας που συνίσταται στην ταχύτερη απονομή της δικαιοσύνης είναι προφανές πως δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς την αύξηση του αριθμού των δικαστών. Είναι παραπλανητικό να λέγεται ότι προστίθενται εννιακόσιοι ειρηνοδίκες στη μάχη. Οι ειρηνοδίκες αυτοί είναι μάχιμοι δικαστές, ήδη υπηρετούντες στα Ειρηνοδικεία και ήδη χρεωμένοι με υποθέσεις. Πώς λοιπόν θα μπορέσουν να συμβάλλουν στην αύξηση του ρυθμού της έκδοσης απόφασης όταν έρχονται ήδη χρεωμένοι με τις υποθέσεις τους και θα πρέπει να τις διεκπεραιώσουν, ενώ τα αντικείμενα της δικαστικής τους ύλης σαφώς και παραμένουν και από τα οποία θα γεννώνται νέες διαφορές υπαγόμενες σε δικαστική κρίση? Προσθέτοντας, μάλιστα και την φανερή και δικαιολογημένη απογοήτευση των ειρηνοδικών για την αντιμετώπιση που τους επιφυλάσσει το σχέδιο νόμου, η επιτυχία της επιχειρούμενης μεταρρύθμισης μοιάζει εντελώς αβέβαιη. Αντίθετα, ο κίνδυνος δημιουργίας ενός υδροκέφαλου, ακόμη πιο βραδυκίνητου και χαώδους δικαστικού μηχανισμού είναι υπαρκτός και μεγάλος. Προτεινόμενη λύση θα ήταν η αύξηση των οργανικών θέσεων των δικαστών με την αξιοποίηση των 250 -300 επιτυχόντων του διαγωνισμού ειρηνοδικών του 2015, οι οποίοι εισερχόμενοι στον δικαστικό κλάδο, χωρίς να είναι ήδη επιβαρυμένοι με υποθέσεις, θα μπορούσαν πράγματι να συμβάλλουν σημαντικά στην ταχύτητα απονομής της δικαιοσύνης.