• Σχόλιο του χρήστη 'ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ' | 17 Απριλίου 2024, 20:31

    Με τους νέους διαγωνισμούς Ειρηνοδικών από το έτος 2011 και μετά, εισήλθαν στο σώμα απόφοιτοι αξιόλογων πανεπιστημίων, κάτοχοι τίτλων μεταπτυχιακών σπουδών, ξένων γλωσσών κλπ. Η επιλογή του συγκεκριμένου κλάδου, διακριτού από τον κλάδο των Πρωτοδικών, υπήρξε συνειδητή, κατόπιν προσεκτικής στάθμισης των αρνητικών (μικρού ενδιαφέροντος υποθέσεις-έλλειψη βαθμολογικής εξέλιξης) και των θετικών του συγκεκριμένου κλάδου (αμετάθετο-ευκολότερος συνδυασμός επαγγελματικής-οικογενειακής ζωής). Μετά από υπηρεσία τόσων ετών, επιθεωρούμενοι ετησίως οι περισσότεροι με εξαιρετικές επιδόσεις, ευρισκόμενοι σε ηλικίες περί των σαράντα ετών, εγκλωβίζονται με ένα νόμο εκμηδένισης προσωπικοτήτων και επαγγελματικού βίου. Ειδικότερα, η πρώτη επιλογή προβλέπει ανάθεση του συνόλου των υποθέσεων πρωτοδικείου (η εξαίρεση μικρού ποινικού αντικειμένου εμφανίζεται ως δικαιολογία για την ταπεινωτική αντιμετώπιση του κλάδου), στερώντας την βαθμολογική εξέλιξη των Ειρηνοδικών, προνόμιο που θα απολαμβάνουν αποκλειστικά οι Πρωτοδίκες, αλλά και κατάταξη τους για το υπόλοιπο εργασιακό βίο κάτω από τον οιονδήποτε Πρωτοδίκη (ενδεικτικά, αρχαιότητα σε πολυμελείς συνθέσεις, επιλογές τμημάτων κλπ). Σύμφωνα με τη δεύτερη, αφού προηγηθεί επιμόρφωση, αλλά και αξιολόγηση των Ειρηνοδικών, προβλέπεται διαγραφή της προϋπηρεσίας τους και κατάταξη τους με μικρό ποσοστό ανά μεγάλα χρονικά διαστήματα εκάστου αυτών κάτω από τον τελευταίο νεοδιορισθέντα Πρωτοδίκη. Απαίτηση παροχής υψηλού επιπέδου υπηρεσιών, χωρίς κίνητρο, χωρίς εξέλιξη, χωρίς προοπτική, τουναντίον με περιφρόνηση, χωρίς καμία αναγνώριση, δεν νοείται. Ίδια καθήκοντα (όλη η ύλη του αστικού δικαίου και ποινικού δικαίου με εξαιρέσεις που έχουν ενσωματωθεί χωρίς ουσιαστικό λόγο), χωρίς αναγνώριση ίδιων δικαιωμάτων, τουναντίον με συνεχή υποβιβασμό, δεν νοείται. Η Δικαιοσύνη δεν αρκεί να απονέμεται, πρέπει πρωτίστως να βιώνεται.