Αρχική Ενοποίηση του πρώτου βαθμού δικαιοδοσίας, χωροταξική αναδιάρθρωση των δικαστηρίων της πολιτικής και ποινικής δικαιοσύνης και λοιπές ρυθμίσεις του Υπουργείου ΔικαιοσύνηςΆρθρο 8 Ένταξη στην ειδική επετηρίδα – Βαθμολογική αντιστοιχία – Ένταξη στη γενική επετηρίδαΣχόλιο του χρήστη Απογοητευμένη - χωρίς κίνητρο - Ειρηνοδίκης | 18 Απριλίου 2024, 10:59
  • Σχόλιο του χρήστη 'Απογοητευμένη - χωρίς κίνητρο - Ειρηνοδίκης' | 18 Απριλίου 2024, 10:59

    Απογοητευμένη - χωρίς κίνητρο - Ειρηνοδίκης. Με το παρόν νομοσχέδιο ζητείται από τους Ειρηνοδίκες, οι οποίοι επί τόσα χρόνια στήριξαν τη δικαιοσύνη, σήκωσαν το βάρος των υπερχρεωμένων νοικοκυριών και της οικονομικής κρίσης, να σηκώσουν για άλλη μια φορά βάρος, αυτή τη φορά μεγαλύτερο, το βάρος των Πρωτοδικείων. Από την πρώτη στιγμή συνειδητά τάχθηκα υπέρ της ενοποίησης, αποδεχόμενη ως αδήριτη ανάγκη τον εκσυγχρονισμό του θεσμού της δικαιοσύνης και την καταβολή όποιας προσπάθειας απαιτείται από όλους τους λειτουργούς της δικαιοσύνης για την επιτάχυνσή της για την πρόοδο της κοινωνίας μας. Δεν τάχθηκα όμως υπέρ ενός νομοσχεδίου που δημιουργεί «Πρωτοδίκες» αενάως «πρωτοδιοριζόμενους» και καταδικασμένους στην εργασιακή ματαιότητα, υποβαθμισμένους και εγκλωβισμένους μακριά από τις οικογένειές τους, όπως δημιουργεί το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο. Είναι κατάφωρη αδικία για όλους εμάς, που καλούμαστε να «βάλουμε πλάτη» στις καθυστερήσεις των Πρωτοδικείων, να επαναπρογραμματίσουμε τις ζωές μας και να ασκούμε κατά 95% τα καθήκοντα του Πρωτοδίκη (τα οποία δεν επιλέξαμε), να μην έχουμε καμμία απολύτως υπηρεσιακή εξέλιξη, να μην μπορούμε να μετατεθούμε στην πόλη των συμφερόντων μας και να μην αναγνωρίζεται ούτε ο μέχρι τώρα υπηρεσιακός μας βίος, αλλά ούτε και η προσφορά μας ως «Πρωτοδίκες» και το νομοσχέδιο να μας τοποθετεί (είτε στην ειδική είτε στην γενική επετηρίδα) όχι απλώς στον «πάτο», αλλά αενάως πιο κάτω ακόμη και από τον μελλοντικό - αγέννητο σήμερα - νομικό. Αξίζει να σημειωθεί ότι ακόμη και αν κάποιος επιχειρήσει να μεταβεί στην γενική επετηρίδα, αυτή η δυνατότητα θα του δοθεί μετά από 5 ολόκληρα χρόνια (δύο επιθεωρήσεις του ΑΠ και ένας χρόνος διαδικασιών), και θα βρεθεί και πάλι στον «πάτο», χωρίς εν τοις πράγμασι εξέλιξη, αφού ο χρόνος δεν θα αρκεί. Σε αυτό θα πρέπει να προστεθεί ότι εκτός από τον «πάτο», ο εν λόγω «Πρωτοδίκης» θα βρεθεί και πάλι στην επαρχία ή σε κάποιο νησί μακριά από την οικογένειά του, χωρίς να του έχει αναγνωριστεί τίποτα από όσα πρόσφερε όλα τα χρόνια του υπηρεσιακού του βίου. Το υπουργείο θα πρέπει να λάβει σοβαρά υπόψη του ότι με το υπό διαβούλευση δεν θα επιτευχθεί ο στόχος της επιτάχυνσης διότι μας καλεί να βάλουμε πλάτη όντας όμως καταδικασμένοι σε εργασία χωρίς κίνητρο, χωρίς εξέλιξη, χωρίς ελπίδα για αναγνώριση της προσφοράς τους στη δικαιοσύνη, καταδικασμένοι στον εργασιακό μαρασμό και στη ματαιότητα, αφού ό,τι και αν κάνουμε, θα είμαστε μέχρι την αφυπηρέτησή μας εγκλωβισμένοι «νεοδιοριζόμενοι» Πρωτοδίκες, εγκλωβισμένοι σε τόπους μακριά από τα σπίτια μας, οδηγώντας μας αναπόδραστα ή στην παραίτηση ή στην διεκπεραιωτική εκτέλεση των καθηκόντων μας. Παρόλαυτά, αν το Υπουργείο ενσκύψει και επιθυμεί πραγματικά να δοθεί δίκαιη λύση υπάρχει ακόμη χρόνος να υιοθετηθούν βελτιωτικές τροποποιήσεις της Ολομέλειες της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, οι οποίες θα λύσουν πολλά ζητήματα. Άλλωστε, όπως όλοι καλώς γνωρίζουμε, τουλάχιστον στο αρχικό σχέδιο προβλεπόταν εμβόλιμη ένταξή μας στην γενική επετηρίδα αναγνωρίζοντας μας κάποια χρόνια υπηρεσίας, και μάλιστα σε σύντομο χρονικό διάστημα.