Αρχική Αντιμετώπιση νέων μορφών βίας κατά των γυναικών –Ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2024/1385 – Πρόσθετες ρυθμίσεις στον νόμο περί ενδοοικογενειακής βίας –Αναδιοργάνωση των ιατροδικαστικών υπηρεσιών...ΜΕΡΟΣ Γ’ ΑΝΑΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ ΙΑΤΡΟΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ (Άρθρα 38-46)Σχόλιο του χρήστη Κωνσταντίνος Δημητρίου, Ιατροδικαστής | 5 Ιανουαρίου 2025, 16:26
  • Σχόλιο του χρήστη 'Κωνσταντίνος Δημητρίου, Ιατροδικαστής' | 5 Ιανουαρίου 2025, 16:26

    Συμφωνώ απολύτως με τα όσα επεσήμανε η κα Παπαδόδημα στα σχόλιά της και θα ήθελα και εγώ να υπογραμμίσω τα εξής: Α) Όλοι οι ιατροί ανά την ελληνική επικράτεια διαθέτουν όλες τις απαραίτητες επιστημονικές γνώσεις για να συντάξουν Πιστοποιητικό Θανάτου και, ελλείψει προσωπικού ιατρού ή θεράποντος ιατρού, θα πρέπει να τους δίδεται η δυνατότητα να προχωρήσουν στην σύνταξη αυτού, όπως συμβαίνει σήμερα. Μεγάλος αριθμός πολιτών δεν διαθέτει (ούτε πιθανότατα θα διαθέτει στο μέλλον όπως έχει αποδείξει η εμπειρία με τον θεσμό του οικογενειακού ιατρού) προσωπικό ή θεράποντα ιατρό και στις περιπτώσεις αυτές το Πιστοποιητικό Θανάτου συντάσσεται από άλλο ιατρό. Στην περίπτωση αυτή όπως αναφέρεται σε αυτό το σχέδιο νόμου επιλαμβάνεται της υποθέσεως μόνο ο Εισαγγελεύς, ενώ κατά την γνώμη μου θα πρέπει οπωσδήποτε να επιλαμβάνονται κυρίως οι Προανακριτικές Αρχές όπως τα οικεία Αστυνομικά Τμήματα αφενός για να αποφευχθεί η άνευ λόγου ταλαιπωρία των συγγενών του θανόντος ατόμου και αφετέρου ο άνευ ουσιώδους λόγου αυξημένος φόρτος εργασίας των Εισαγγελικών Αρχών. Β) Διαδικασία σύνταξης του Ιατρικού Πιστοποιητικού Θανάτου. Στο παρόν σχέδιο νόμου δεν γίνεται αναφορά στην διαδικασία σύνταξης του Ιατρικού Πιστοποιητικού Θανάτου που λαμβάνει χώρα εκτός νοσηλευτικού ιδρύματος (π.χ. οικία), η οποία θα πρέπει να λαμβάνει χώρα ως εξής: ο ιατρός που θα συντάξει το Πιστοποιητικό Θανάτου θα πρέπει απαραιτήτως να είναι παρών στον τόπο θανάτου (π.χ. οικία) με παρουσία εκπροσώπου Προανακριτικής Αρχής (εάν αυτό είναι εφικτό), να εξετάζει τον χώρο ενδελεχώς, να προβαίνει σε προσεκτική και λεπτομερή εξωτερική εξέταση της σορού προς ανεύρεση σημείων που τυχόν δεν συνάδουν με θάνατο από παθολογικά αίτια (π.χ. τραύματα με μεγάλη αιμορραγία, σημεία ασφυκτικού θανάτου κ.λπ.), και αφού αποκλεισθεί ο βίαιος θάνατος να προχωρήσει στην σύνταξη του πιστοποιητικού, αφού μελετήσει προσεκτικά τον ιατρικό φάκελο του θανόντος ατόμου και τις πληροφορίες για το ιατρικό του ιστορικό, ώστε να μπορέσει να προσδιορίσει όσο το δυνατόν με την μεγαλύτερη επιστημονική ακρίβεια τα παθολογικά αίτια θανάτου. Με την παραπάνω διαδικασία διασφαλίζεται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο ότι το άτομο δεν απεβίωσε από βίαιο θάνατο και προσδιορίζονται με μεγαλύτερη επιστημονική ακρίβεια τα παθολογικά αίτια θανάτου του. Με βάση λοιπόν τα παραπάνω, θεωρώ ότι, η συγκεκριμένη παράγραφος (Άρθρο 40, παρ. 2) που αναφέρεται στην σύνταξη του Ιατρικού Πιστοποιητικού Θανάτου θα πρέπει να διαμορφωθεί ως εξής: «Σε κάθε άλλη περίπτωση θανάτου, που λαμβάνει χώρα εκτός νοσηλευτικού ιδρύματος, διενεργείται ιατροδικαστική διερεύνηση, εκτός αν έχει πιστοποιηθεί από τον προσωπικό ιατρό πρωτοβάθμιας φροντίδας του θανόντος ή από τον θεράποντα ιατρό και σε περίπτωση αδυναμίας τους από άλλον ιατρό. Στις περιπτώσεις αυτές η πιστοποίηση του θανάτου θα πρέπει να περιλαμβάνει οπωσδήποτε την φυσική παρουσία του πιστοποιούντος ιατρού στον τόπο θανάτου παρουσία και εκπροσώπου/εκπροσώπων της Προανακριτικής Αρχής, προσεκτική εξωτερική εξέταση της σορού στον τόπο του θανάτου, εξέταση του χώρου και μελέτη του ιατρικού ιστορικού του θανόντος, και εφόσον δεν προκύπτει υποψία βιαίου θανάτου, ο ιατρός εν συνεχεία προσδιορίζει με την μεγαλύτερη δυνατή επιστημονική ακρίβεια τα παθολογικά αίτια θανάτου. Εξαίρεση στα παραπάνω αποτελεί η περίπτωση στην οποία οι εγγύτεροι συγγενείς του θανόντος ατόμου επιθυμούν την ιατροδικαστική διερεύνηση του θανάτου». Γ) Βελτίωση υποδομών (νεκροτομεία και εργαστήρια). Και πάλι στο παρόν σχέδιο νόμου που αφορά στην Αναδιοργάνωση των Ιατροδικαστικών Υπηρεσιών δεν γίνεται αναφορά στην βελτίωση των υφισταμένων υποδομών ή δημιουργία νέων. Το υπάρχον προσωπικό και οι υπάρχουσες υποδομές (νεκροτομεία και εργαστήρια) δεν επαρκούν την παρούσα χρονική στιγμή για να ανταπεξέλθουν ούτε στα περιστατικά στα οποία είναι ουσιωδώς απαραίτητη η ιατροδικαστική διερεύνηση. Ειδικότερα για το Νεκροτομείο Αθηνών, με βάση την επί 7 έτη θητεία μου στο Εργαστήριο Ιατροδικαστικής και Τοξικολογίας, ΕΚΠΑ από τον Μάϊο του 2015 έως και τον Δεκέμβριο του 2022 (για 2 έτη ως ειδικευόμενος και εν συνεχεία ως ειδικευμένος ιατροδικαστής), αυτό αντιμετωπίζει σοβαρότατα προβλήματα, με βάση την σημερινή πραγματικότητα, όπως ανεπαρκή αριθμό νεκροτομικών τραπεζών, ανεπαρκές προσωπικό όπως νεκροτόμοι, αστοχίες στα πεπαλαιωμένα συστήματα κλιματισμού κ.α. εξαιτίας του αυξημένου φόρτου εργασίας λόγω της διενέργειας νεκροτομών σε πολύ μεγάλο αριθμό περιστατικών τα οποία ουσιαστικώς δεν χρήζουν ιατροδικαστικής διερευνήσεως. Η υπερφόρτωση των φορέων οι οποίοι διενεργούν ιατροδικαστικές πράξεις, όταν δεν πραγματοποιείται σταθμισμένη επιλογή των περιστατικών, έχει αναπόφευκτα αρνητικό αντίκτυπο στην ποιότητα διερεύνησης του κάθε περιστατικού. Ως εκ τούτου θα πρέπει να ληφθεί πρόνοια στο παρόν σχέδιο νόμου για την ουσιαστική βελτίωση των υφισταμένων υποδομών, όπως το Νεκροτομείο Αθηνών, οι οποίες ανεπαρκούν σε δραματικό βαθμό ή ακόμη καλύτερα για την κατασκευή νέων και σύγχρονων υποδομών το επίπεδο των οποίων να αρμόζει σε ένα πολιτισμένο κράτος.