Αρχική Κώδικας περί Δικηγόρων‘Αρθρο 6: Προϋποθέσεις δικηγορικής ιδιότητας – Κωλύματα.Σχόλιο του χρήστη Κ.Ν.ΚΑΡΛΗΣ | 10 Φεβρουαρίου 2013, 12:18
- Αρχική
- Πρωθυπουργός της Ελλάδας
- Ανοικτή Διακυβέρνηση
- Δικτυακός Τόπος Υπουργείου
- Διαβουλεύσεις Υπουργείων
|
Υπουργείο Δικαιοσύνης Μεσογείων 96, Τ.Κ. 11527 Τηλ: 213-1307000 email Υπευθύνου Προστασίας Δεδομένων (DPO): dpo@justice.gov.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Η παράγραφος 2 φαίνεται να αγνοεί τις διατάξεις του Π.Δ.122/2010 ,ΦΕΚ Α’ 200 και του Π.Δ. 152/2000,ΦΕΚ Α’ 130 και σε συνδυασμό με το άρθρο 167 μπορεί να οδηγήσει στην εντύπωση ότι τα εν λόγω δύο ΠΔ καταργούνται. Επισημαίνεται ότι κατά το άρθρο 5 παρ. 2 του Π.Δ. 152/2000 αρκεί απόφαση του διοικητικού συμβουλίου του δικηγορικού συλλόγου ενώ κατά το άρθρο 4 περ (β) του Κώδικα απαιτείται απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης (βλ. και σχετικό σχόλιο στο άρθρο 4). Σκόπιμο είναι να προστεθεί εδάφιο στην παράγραφο 2 ή νέα παράγραφος μετά την παράγραφο 2 που να προβλέπει ότι οι διατάξεις του Π.Δ.122/2010 , ΦΕΚ Α’ 200 και του Π.Δ. 152/2000,ΦΕΚ Α’ 130 εξακολουθούν να ισχύουν για τις εκεί ρυθμιζόμενες περιπτώσεις. Η καταδίκη για το αδίκημα της νόθευσης που αποτελεί κώλυμα κατά την περίπτωση (β) της παραγράφου 3 δεν είναι σαφές αν αναφέρεται σε ένα από τα αδικήματα των ΠΚ 150, 158, 164, 187 παρ.1, 207, 216-218, 242, 354 ή κάποια από αυτά ή όλα. Αντίστοιχη ασάφεια υπάρχει και στην γενική αναφορά στο αδίκημα της δωροδοκίας. Είναι περίεργο γιατί δεν περιλαμβάνονται ως κώλυμα διορισμού τα βασικά αδικήματα που απαριθμούνται στις περιπτώσεις α’- ιζ’ του άρθρου 3 και των παρ. 2-4 του άρθρου 2 και του άρθρου 45 του Ν. 3691/2008. Μπορεί να θεωρηθεί ότι αυτά καλύπτονται από την περίπτωση (α) με δεδομένο ότι τα περισσότερα από αυτά είναι κακουργήματα, αλλά μεταξύ αυτών υπάρχουν και πλημμελήματα που δεν περιλαμβάνονται στην περ. (β). Επίσης είναι περίεργο ότι κώλυμα αποτελεί μόνον η καταδίκη σε ποινή φυλάκισης άνω των 12 ετών, ενώ μπορεί να υποστηριχθεί ότι λόγω του είδους των αδικημάτων αρκεί η επιβολή ποινής οποιουδήποτε ύψους. Το ίδιο ισχύει και για άλλα αδικήματα του ΠΚ όπως μορφές αδικήματα απιστίας , απάτης κλπ κατά το μέρος που είναι πλημμελήματα. Γιατί δεν αποτελεί κώλυμα η καταδίκη για τα πλημμελήματα των ΠΚ 324 παρ.1, 330,332, 333 κλπ; Η αυτοδίκαιη απώλεια της δικηγορικής ιδιότητας σε περίπτωση κληρικών και μοναχών κατά την παρ. 6 , ανήκει νομοτεχνικά στο άρθρο 7.