• Σχόλιο του χρήστη 'Ιωάννης Σχοινάς' | 11 Φεβρουαρίου 2013, 19:33

    Καλημέρα Συνάδελφοι και Βουλευτές. Καταρχήν, άνευ ουσίας η υποχρεωτική καταχώρηση ονόματος και email. Οποιος θελει να μείνει ανώνυμος παρακάμπτει εύκολα την ως άνω υποχρέωση. Δεύτερον, νιώθω άσχημα που τόσο λίγοι Συνάδελφοι σχολίασαν τον "νέο" κώδικα. Αν και, αμφιβάλλω ότι τα σχόλιά μας θα ληφθούν σοβαρά υπόψη. Επί του άρθρου: Ως γνωστόν, η υποβάθμιση, θεσμική και οικονομική του κλάδου μας είναι σταθερή. Στις ΗΠΑ, και όχι μόνο, το επάγγελμα είναι ευρέως περισσότερο σεβαστό οι Δικηγόροι έχουν περισσότερα κίνητρα να αφιερώσουν χρόνο σε μία υπόθεση, διότι πληρώνονται καλύτερα. Το ποσοστό επί της αμοιβής είναι ελεύθερα διαπραγματεύσιμο. Φρονώ ότι το 20% που ισχύει πρέπει αν όχι να διαγραφεί, τουλάχιστον να γίνει 40%. Αυτό είναι κίνητρο για να δουλέψει μία δύσκολη υπόθεση ένας δικηγόρος (που επί έτη θα μένει, ως γνωστόν, απλήρωτος). Αυτό είναι επίσης κίνητρο να κερδίσει: και για να κερδίσει, πρέπει να εξειδικευθεί, και να εργαστεί σκληρά. Εξειδίκευση και σκληρή εργασία δίνουν περισσότερες πιθανότες και στον πελάτη να ικανοποιηθεί, ήτοι να "κερδισει περισσότερα". Δεν είναι καλύτερα για τον πελάτη να κερδίσει το 60% παρά να χάσει την υπόθεση από την οποία ήλπιζε ότι θα κερδίσει 80%; Ειναι και για τον δικηγόρο καλύτερα να εργαστεί σκληρά επί μίας υποθέσεως δύσκολης, που ειδικά στις μέρες μας δεν θα αναλάμβανε για μία ελπίδα κέρδους 20% μετά από πολλά έτη. Ετσι όλοι είναι κερδισμένοι. Ομοίως και με βάση το ανωτέρω φρονώ ότι θα πρέπει να υπάρχει πλήρης αποδέσμευση του αριθμού των δικηγόρων που θα χειριστούν την υπόθεση εν σχέσει με το επιτρεπτό μέγιστο ποσοστό αμοιβής. Αλλωστε η διάταξη εύκολα καταστρατηγείται για να επιτευχθεί το 30% επί όλων των υποθέσεων. Το ποσοσστό ας συμφωνείται όπως θα συμφωνείται και έπειτα ας είναι θέμα του δικηγόρου-ων που υπογράφουν το συμφωνητικό για το πως θα μοιράσουν το μελλοντικό κέρδος μεταξύ τους-αυτό άλλωστε είναι και πρέπει να είναι αδιάφορο για τον πελάτη.