Αρχική Δικαστική Προστασία κατα τη Σύναψη Δημοσίων ΣυμβάσεωνΆρθρο 4 : Προδικαστική προσφυγήΣχόλιο του χρήστη Αγαθος Σπυριδων | 21 Ιουνίου 2010, 14:10
Υπουργείο Δικαιοσύνης Μεσογείων 96, Τ.Κ. 11527 Τηλ: 213-1307000 email Υπευθύνου Προστασίας Δεδομένων (DPO): dpo@justice.gov.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
1) Η αναθέτουσα αρχή όταν εξετάζει προδικαστική προσφυγή κοινοποιεί την απόφαση της στον ενδιαφερόμενο με τηλεομοιοτυπία ή ηλεκτρονικό μέσο. Για λόγους ισονομίας πρέπει και οι ενδιαφερόμενοι, που ασκούν προδικαστική προσφυγή, να την ασκούν, με τηλεομοιοτυπία ή ηλεκτρονικό μέσο τηρουμένης της διάταξης του άρθρου 10 παρ.2 του Ν.2690/99 Κώδικας Διοικητικής Διαδικασίας ή απευθείας με το άρθρο 10 παρ.3 του Ν.2690/99. 2) Η αναθέτουσα αρχή έχει προθεσμία απάντησης σε προδικαστική 15 ημέρες. Γιατί οι ενδιαφερόμενοι έχουν μόνο 10 ημέρες να υποβάλλουν προδικαστική προσφυγή. Για λόγους ισονομίας πρέπει να έχουν ίδια προθεσμία. Άλλωστε η Οδηγία 2007/66/ΕΚ στα άρθρα 2 και 2γ την ίδια προθεσμία δίδει τόσο στον ενδιαφερόμενο όσο και στην αναθέτουσα αρχή. Δεκαπέντε ημέρες δίδονται στον ενδιαφερόμενο σε περίπτωση που οι πράξεις δεν διαβιβάζονται με τηλεομοιοτυπία αλλά με άλλα μέσα. 3) Ενώ ο ενδιαφερόμενος πρέπει απαραίτητα να υποβάλλει προδικαστική προσφυγή εντός της προθεσμίας αντίθετα η αναθέτουσα αρχή τελεί υπό διαφορετική μεταχείριση, αφού της δίδεται η δυνατότητα, να μην εξετάσει την προδικαστική προσφυγή και απλώς να τεκμαίρεται, με την παράλειψη οφειλόμενης ενέργειας, απόρριψη της προδικαστικής προσφυγής. Συνεπώς και οι δύο, προσφεύγων και αναθέτουσα αρχή πρέπει ο ένας να ασκήσει προδικαστική εντός της προθεσμίας και η αναθέτουσα εντός της προθεσμίας να απαντήσει, διαφορετικά ή μη απόφασή της πρέπει να ακυρώνει την προσβαλλόμενη πράξη. Η απαίτηση της Οδηγίας, στο άρθρο 2α παρ.2, να κοινοποιείται η απόφαση της αναθέτουσας αρχής, δεν μπορεί να αντικαθίσταται από παράλειψη οφειλομένης ενέργειας μη λήψης απόφασης.