• Σχόλιο του χρήστη 'Αλεξιος Θεοδωροπουλος' | 12 Φεβρουαρίου 2013, 14:40

    Από τις πιο αποτυχημένες διατάξεις του νέου κώδικα αποτελούν οι διατάξεις του Τμήματος Β του νέου Κώδικα. Η πρόβλεψη δοκιμασίας επάρκειας για τους αποφοίτους ξένων πανεπιστημίων είναι πρωτοφανής, διαστρεβλώνοντας πλήρως τα μέχρι σήμερα ισχύοντα και τις αρχές του ευρωπαϊκού δικαίου όπως αυτό εξελίσσεται και τείνει να γίνει ακόμα πιο ελαστικό όσον αφορά την ελεύθερη διακίνηση ιδεών και την ενιαία αγορά εργασίας μέσα στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι δε, οι διατάξεις αυτές αντίθετες ακόμα και με το Μνημόνιο ΙΙ (Ν. 4046/2012) που ορίζει ότι «Λαμβάνονται όλα τα μέτρα προκειμένου να εξασφαλιστεί η αποτελεσματική εφαρμογή των κανόνων της ΕΕ σχετικά με την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων, περιλαμβανομένης της συμμόρφωσης με τις αποφάσεις του ΔΕΚ». Δοκιμασία επάρκειας θα είχε νόημα αν γινόταν πλήρης απεμπλοκή της αναγνώρισης των πτυχίων νομικής από τον ΔΟΑΤΑΠ, κάτι όμως που δεν συμβαίνει αφού ισοτιμία και αντιστοιχία προβλέπεται στα άρθρα 6 παρ. 2 και 25 παρ.2β. Συνεπώς, ο απόφοιτος ξένου πανεπιστημίου καλείται να δώσει ΤΡΕΙΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ για να διοριστεί δικηγόρος (μια με την δοκιμασία επάρκειας, μια για τις εξετάσεις αναγνώρισης του ΔΟΑΤΑΠ και μια τις εξετάσεις του Συλλόγου). Η κορύφωση δε του παραλογισμού έρχεται με την παρ. 3 που διαχωρίζει τους αποφοίτους εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι οποίοι οφείλουν να αναγνωρίσουν το πτυχίο τους (χωρίς δοκιμασία επάρκειας?) ΠΡΙΝ εγγραφούν ως ασκούμενοι αντί να γίνεται η διαδικασία αυτή ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ με την άσκηση. Τέλος, λανθασμένη είναι και η πρόβλεψη της παρ. 1(γ) αφού άλλα είναι τα κριτήρια που ένα πτυχίο δίδει το δικαίωμα άσκησης σε κάθε χώρα.