Αρχική Κώδικας περί Δικηγόρων‘Αρθρο 47: Διάρκεια και λήξη έμμισθης εντολής – Αποζημίωση.Σχόλιο του χρήστη I. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ | 13 Φεβρουαρίου 2013, 11:27
  • Σχόλιο του χρήστη 'I. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ' | 13 Φεβρουαρίου 2013, 11:27

    Θα πρέπει η οφειλόμενη αποζημίωση σε περίπτωση καταγγελίας αλλά και σε περίπτωση οικειοθελούς αποχώρησης να προβλεφθεί συγκεκριμένα στο άρθρο και όχι να γίνεται αναλογική εφαρμογή των διατάξεων που ισχύουν για τους λοιπούς υπαλλήλους. Επίσης, πρέπει να διατηρηθούν οι προηγούμενες προβλέψεις περί του ύψους της αποζημίωσης και για τις δύο περιπτώσεις (καταγγελίας της σύμβασης και οικειοθελούς αποχώρησης του δικηγόρου). Ο λόγος είναι ότι ο έμμισθος δικηγόρος έχει έναν μοναδικό πελάτη, τον εργοδότη. Δεν έχει κύκλο πελατών ούτε άλλες υποθέσεις ούτε καν ενεργό γραφείο, με αποτέλεσμα, σε περίπτωση καταγγελίας με την αποζημίωση που κατ' αναλογία ισχύει για άλλους υπαλλήλους, να βρίσκεται χωρίς καμία προστασία και με δύσκολη επαγγελματική προοπτική. Είναι πολύ πιο δύσκολο σε έναν δικηγόρο που έχει εργαστεί για πολλά χρόνια "απομονωμένος" σε έναν συγκεκριμένο εργοδότη να δημιουργήσει από το μηδέν κύκλο πελατών και γραφείο με πελατεία ικανή να τον στηρίξει οικονομικά για να ζήσει αξιοπρεπώς, επομένως η αποζημίωση που προβλέπει το ήδη ισχύον άρθρο αποτελεί την ελάχιστη προστασία του εμμίσθου δικηγόρου σε περίπτωση καταγγελίας της έμμισθης εντολής του. Σε κάθε περίπτωση, δεν πρέπει να εξισώνεται η φύση της εργασίας του δικηγόρου με αυτήν του οποιουδήποτε άλλου υπαλλήλου, αν θέλουμε να συνεχίσουμε να υποστηρίζουμε ότι εκτελούμε "λειτούργημα". Τέλος, όσον αφορά την παρ. 2 του προτεινόμενου άρθρου, σαφείς διατάξεις πρέπει να υπάρχουν για την προστασία της μητρότητας των εμμίσθων δικηγόρων χωρίς αναλογική εφαρμογή των διατάξεων περί των υπολοίπων υπαλλήλων του ιδιωτικού ή δημοσίου τομέα και με ρητή πρόβλεψη περί του ακριβούς ύψους των αποδοχών που δικαιούνται να λάβουν σε περίπτωση τοκετού και λοχείας. Αυτή τη στιγμή, ναι μεν ο ΔΣΑ παρέχει γνωμοδότηση περί του ύψους των αποδοχών έμμισθης δικηγόρου σε περίπτωση τοκετού και λοχείας (5 μήνες ή τουλάχιστον 117 μέρες πλήρων αποδοχών), πλην όμως, πολλοί εργοδότες την αγνοούν με διάφορα επιχειρήματα.