Αρχική Κώδικας περί ΔικηγόρωνΆρθρο 3: Το επάγγελμα του δικηγόρου.Σχόλιο του χρήστη Χ.Θ.Θ. | 13 Φεβρουαρίου 2013, 16:25
  • Σχόλιο του χρήστη 'Χ.Θ.Θ.' | 13 Φεβρουαρίου 2013, 16:25

    Και μόνο το γεγονός ότι διαχρονικά αναπτύσσεται μεγάλης έκτασης προβληματική σε ό,τι αφορά στη φύση του δικηγόρου αρκεί, ώστε να καταρριφθούν ως επιδερμικές και επιπόλαιες οι προσεγγίσεις του τύπου "ο δικηγόρος είναι έμπορος", ο δικηγόρος είναι ελεύθερος επαγγελματίας", "οι δικηγορικές υπηρεσίες επιβαρύνονται με Φ.Π.Α. και επομένως είναι εμπορικές". Επικίνδυνες επίσης είναι οι προσεγγίσεις τύπου "ο δικηγόρος μπορεί να δημιουργήσει ανώνυμες εταιρείες νομικών συμβουλών", διότι προκαλούν εντυπώσεις μη ανταποκρινόμενες στην πραγματικότητα, εντυπώσεις που εξυπηρετούν πρόσωπα και συμφέροντα που δεν σχετίζονται με τη δικηγορία και τη νομική επιστήμη, αλλά εποφθαλμιούν το αντικείμενο της, προκειμένου να διευρύνουν τα επιχειρηματικά τους πεδία. Παιδαριώδεις είναι επίσης οι "κραυγές" ότι συλλήβδην οι δικηγόροι τυγχάνουν "διεφθαρμένοι", "υποτελείς του συστήματος" κλπ, δεδομένου ότι οι "κραυγές" αυτές σιωπούν και αντικαθίστανται από "ευχαριστίες" και "δοξασίες" στο δικηγόρο, που τίμια προστάτευσε τα δικαιώματα εκείνου που μέχρι να "αδικηθεί" σπίλωνε το δικηγόρο. Ο δικηγόρος είναι πρωτίστως επιστήμονας. Η ένταξη του στη μία κατηγορία ή στην άλλη (ελεύθερος επαγγελματίας, έμπορος, μισθωτός κ.ο.κ.) δεν είναι απαραίτητη και κυρίως δεν είναι εφικτή. Η όποια προσπάθεια στην αντίθετη κατεύθυνση είναι σύλληψη εκ του πονηρού. Ένα είναι βέβαιο, ότι σε καμία περίπτωση δεν νοείται η νομική επιστήμη, όπως εφαρμόζεται από το δικηγόρο για την διεξαγωγή της εξωδικαστικής ή και δικαστικής υποθέσεως του εντολέα του, έναντι βιοποριστικής αμοιβής, να αποτελεί αντικείμενο "εμπορίας". Και τούτο διότι κατά τη διεξαγωγή της υποθέσεως του εντολέα του, ο εντολοδόχος δικηγόρος, δεν είναι εκ των πραγμάτων σε θέση να "εμπορευτεί", "μεταποιήσει" κλπ το ο,τιδήποτε. Ο δικηγόρος θα εφαρμόσει τις συλλήψεις της επιστήμης του, ώστε να διεξάγει την υπόθεση του εντολέα και ακόμη καλύτερα με την πρωτότυπη επιστημονική του σκέψη στο πλαίσιο διεξαγωγής της, ίσως συμβάλλει με νέες συλλήψεις στην πρόοδο της επιστήμης του. Είναι αλήθεια, ωστόσο, ότι η δικηγορία διακρίνεται από στρεβλώσεις, που οφείλονται σε πολλούς παράγοντες, με σημαντικότερο αυτών τους ίδιους του δικηγόρους, αφού λόγω της επαφής τους με επιχειρηματίες- εμπόρους εντολείς τους, μαγεύονται από το "επιχειρείν" και φαντασιώνονται τη δικηγορία ως "εμπορικό" πεδίο ευκαιριών. Ουδείς απαγορεύει το "επιχειρείν" στον οποιοδήποτε. Αυτό όμως που θα πρέπει να αποκλείεται είναι η δικηγορία στον "έμπορο - επιχειρηματία" ή στον "επιχειρηματία δικηγόρο", διότι απλά ο δικηγόρος δεν είναι εκ των πραγμάτων σε θέση να διεξάγει την υπόθεση του εντολέα ορθά και τίμια και συγχρόνως να καταπιάνεται με μη συναφείς δραστηριότητες ή και να διεξάγει τις υποθέσεις των εντολέων του, ως εάν πρόκειται, για "τυποποιημένες εμπορικές παραγγελίες". Σε αυτές τις περιπτώσεις ο "δικηγόρος" (πλέον σε εισαγωγικά) είναι επικίνδυνος !!! Εν κατακλείδι για τους θιασώτες της "επιχειρηματικής σύμπραξης" του δικηγόρου με άλλους "κλάδους" φοβούμαι ότι δεν θα είναι σε θέση να απαντήσουν στο παρακάτω ερώτημα; Δικηγόρος και Φοροτεχνικός, συστήσουν την εταιρεία Χ. Η εταιρεία Χ αναλαμβάνει να παρέχει "νομικές και φοροτεχνικές υπηρεσίες" στον επιχειρηματία Β. Το σκέλος των νομικών υπηρεσιών αναλαμβάνει ο δικηγόρος και των φοροτεχνικών ο φοροτεχνικός. Ο Β απολαμβάνει τις "υπηρεσίες" της Χ και έτσι ο Β εμπιστεύεται στη Χ επιχειρηματικά, οικονομικά και άλλα εμπιστευτικού χαρακτήρα στοιχεία της επιχειρήσεως του και έτσι κοινωνοί των στοιχείων αυτών γίνονται ο δικηγόρος και ο φοροτεχνικός. Ο Β είναι εξαιρετικά ικανοποιημένος με τις νομικές υπηρεσίες της Χ και ιδιαίτερα με το δικηγόρο. Όλα βαίνουν ομαλά μέχρι που ο φοροτεχνικός που έχει αναλάβει το σκέλος των φοροτεχνικών υπηρεσιών, που παρέχει η Χ, από βαρεία του αμέλεια στο πλαίσιο της παροχής των φοροτεχνικών υπηρεσιών στον Β προκαλεί για τον Ψ λόγο σημαντική οικονομική ζημία στον επιχειρηματία Β. Ο Β προφανώς επιθυμεί την αποκατάσταση της ζημίας του τόσο από τον φοροτεχνικό όσο και από την Χ με την οποία έχει συνάψει τη σύμβαση παροχής των πιο πάνω υπηρεσιών. Ποιος θα είναι ο νομικός σύμβουλος - δικηγόρος του Β προκειμένου να στραφεί δικαστικά κατά της Χ ? Η ίδια η Χ ? Ο δικηγόρος εταίρος της Χ, που μέχρι εκείνο το ζημιογόνο σημείο "κάλυπτε νομικά" (όπως είθισται να λέγεται) σε όλες τους τις υποθέσεις των Β ? Ποια θα πρέπει να είναι η συμπεριφορά του δικηγόρου απέναντι στο συνέταιρο του φοροτεχνικού ? Ποια θα πρέπει να είναι η συμπεριφορά του δικηγόρου απέναντι στο Β ? Ποια θα πρέπει να είναι η συμπεριφορά του δικηγόρου απέναντι στη Χ ?