• Σχόλιο του χρήστη 'Κ.Ν.ΚΑΡΛΗΣ' | 15 Φεβρουαρίου 2013, 18:35

    Στο άρθρο 5 ορίζεται η υποχρέωση του δικηγόρου να υπηρετεί τις θεμελιώδεις διατάξεις του Συντάγματος και τις διεθνείς και ευρωπαϊκές συμβάσεις για τα δικαιώματα του ανθρώπου. Αντίστοιχη υποχρέωση αναφέρεται και σε άλλα άρθρα. Και η παραβίαση αυτών αποτελεί πειθαρχικό παράπτωμα κατά το άρθρο 141. Είναι λοιπόν άξιο απορίας το γεγονός ότι σε διάφορα σημεία του παρόντος σχεδίου και ιδίως στην πειθαρχική διαδικασία περιλαμβάνονται διατάξεις που είναι αμφίβολης συμβατότητας με το άρθρα 20 , 43 και 88-99 ]του Συντάγματος και τα άρθρα 6 και 7 της ΕΣΔΑ. Αυτά ως γενικό σχόλιο με την επιφύλαξη εξειδίκευσης στα επί μέρους άρθρα. Ειδικότερα για το άρθρο 148: Ο κατάλογος συντάσσεται ανά τετραετία τον Δεκέμβριο και η κλήρωση γίνεται τον ίδιο μήνα. Όμως η θητεία είναι των μελών των πειθαρχικών συμβουλίων κατά το άρθρο 150 είναι τριετής. Η αναντιστοιχία είναι προφανής. Σε αντίθεση με το άρθρο 149 για το ανώτατο πειθαρχικό συμβούλιο που προβλέπει ρητά για αναπληρωματικά μέλη, για τα πρωτοβάθμια πειθαρχικά δεν φαίνεται να υπάρχει πρόβλεψη. Η κλήρωση των μελών γίνεται στην έδρα του πολιτικού εφετείου με την παρουσία και πρωτοβουλία του προέδρου του. Η αρμοδιότητα αυτή του προέδρου είναι διοικητικό καθήκον και είναι αντίθετη στο πρώτο εδάφιο της παρ.3 του άρθρου 89 του Συντάγματος, Ενώ αντίθετα η συμμετοχή στο ανώτατο πειθαρχικό συμβούλιο κατά το άρθρο 149 επιτρέπεται κατά την παρ.2 του ιδίου άρθρου 89. Το τελευταίο εδάφιο της περίπτωσης α΄ της παρ.1 και η παρ. 5 του άρθρου 148 θεσπίζουν αρμοδιότητες της ολομέλειας και της συντονιστικής επιτροπής (σύσταση περισσοτέρων πρωτοβάθμιων πειθαρχικών συμβουλίων, σύνταξη και έγκριση κανονισμού ) που υπερβαίνουν κατά πολύ τις αρμοδιότητές τους κατά τα άρθρα 134,135 και 138 του σχεδίου. Αποτελούν άραγε όργανα της διοίκησης κατά το δεύτερο εδάφιο της παρ. 2 του άρθρου 43 του Συντάγματος και τα εν λόγω θέματα είναι θέματα που εμπίπτουν στην ίδια συνταγματική διάταξη και είναι επιτρεπτή η νομοθετική εξουσιοδότηση γι’ αυτά σε άλλο όργανο πλην του Προέδρου της Δημοκρατίας; Αν βέβαια πρόκειται για κανονιστικές διοικητικές πράξεις τότε υπόκεινται σε δημοσίευση κατά τα οριζόμενα στους Ν. 3469/2005, 3682/2010 και ΠΔ 520/1976 και υπόκεινται σε αίτηση ακυρώσεως ενώπιον του ΣτΕ εφόσον δεν προβλέπεται αρμοδιότητα άλλου δικαστηρίου. Το δεύτερο εδάφιο της περίπτωσης α΄ της παρ.1 έρχεται σε αντίθεση με το πρώτο εδάφιο.