Αρχική Κώδικας Περί Δικηγόρων 2η έκδοσηΆρθρο 7: Αυτοδίκαιη απώλεια και αποβολή της ιδιότητας του δικηγόρου.Σχόλιο του χρήστη Κ.Ν.ΚΑΡΛΗΣ | 2 Μαρτίου 2013, 20:41
  • Σχόλιο του χρήστη 'Κ.Ν.ΚΑΡΛΗΣ' | 2 Μαρτίου 2013, 20:41

    Η απιστία κατά την περίπτωση (α) είναι προφανώς το αδίκημα της ΠΚ 233 , αν και δεν ορίζεται ειδικά ότι πρόκειται για το συγκεκριμένο αδίκημα, δεδομένου ότι άλλες πράξεις απιστίας κατά τον ΠΚ προϋποθέτουν ιδιότητα που συνιστά ασυμβίβαστο. Η άσκηση εμπορίου κατά την περ. ε’ ουσιαστικά ταυτίζεται με την απόκτηση της εμπορικής ιδιότητας που προβλέπεται στην περ. δ’ και αποτελεί άσκοπη επανάληψη . Η προσθήκη της μεσιτείας ως ιδιαίτερης δραστηριότητας δεν είναι κατανοητή, δεδομένου ότι αποτελεί άσκηση εμπορικής δραστηριότητας που προσδίδει την εμπορική ιδιότητα. Η αναφορά σε « κάθε άλλη εργασία, υπηρεσία ή απασχόληση που δεν συνάδει με το δικηγορικό λειτούργημα» εμπεριέχει μεγάλο ποσοστό υποκειμενικής και αξιολογικής κρίσεως, που ίσως δεν είναι δυνατό να αποφευχθεί στο σύνολο της αλλά πάντως δεν οδηγεί σε ασφάλεια δικαίου. Η διαπιστωτική πράξη για την απώλεια της δικηγορικής ιδιότητας κατά την παρ. 3 μπορεί να είναι απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Δικηγορικού Συλλόγου και δεν είναι αναγκαία η έκδοση υπουργικής αποφάσεως.