Αρχική Κώδικας Περί Δικηγόρων 2η έκδοσηΆρθρο 7: Αυτοδίκαιη απώλεια και αποβολή της ιδιότητας του δικηγόρου.Σχόλιο του χρήστη Αλέξανδρος Σιάμκουρης | 3 Μαρτίου 2013, 21:35
  • Σχόλιο του χρήστη 'Αλέξανδρος Σιάμκουρης' | 3 Μαρτίου 2013, 21:35

    Πώς επέρχεται "αυτοδίκαια" η απώλεια της ιδιότητας του δικηγόρου εφόσον κατά την παράγραφο 3 απαιτείται απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης (και υπάρχει μάλιστα και ρύθμιση για τις μέχρι την έκδοση της απόφασης διαδικαστικές πράξεις); Με την προτεινόμενη ρύθμιση μπορώ π.χ. να εμφανιστώ στο δικαστήριο και να ισχυριστώ ότι ο συνάδελφος που εκπροσωπεί τον αντίδικο έχει χάσει αυτοδίκαια την ιδιότητα του δικηγόρου και άρα δεν είναι νομότυπη η παράσταση; Αν η απάντηση είναι αρνητική τότε ποιο το νόημα της πρόβλεψης περί αυτοδίκαιης απώλειας; Επιπλέον, η "αυτοδίκαιη" απώλεια καταργεί εμμέσως τα πειθαρχικά συμβούλια. Με ποια λογική ένας δικηγόρος που τελεί κακούργημα ή "πράξεις που μαρτυρούν έλλειψη αφοσίωσης προς την Πατρίδα και το Δημοκρατικό πολίτευμα της Χώρας" παραπέμπεται στο πειθαρχικό συμβούλιο (προτεινόμενο άρ. 141), ενώ κάποιος που αποκτά την εμπορική ιδιότητα χάνει αυτοδικαίως την ιδιότητα του δικηγόρου; Το να κρίνει κατά το δοκούν ο Υπουργός Δικαιοσύνης ποια απασχόληση δεν συνάδει με το δικηγορικό λειτούργημα και να αποκτά έτσι ουσιαστικές αρμοδιότητες που κανονικά ανήκουν σε πειθαρχικά συμβούλια ή σε δικαστήρια, είναι προφανώς επικίνδυνη ρύθμιση.