Αρχική Εθνική Σχολή ΔικαστώνΆρθρο 11Σχόλιο του χρήστη Λ.Μ. | 16 Ιουλίου 2010, 01:51
  • Σχόλιο του χρήστη 'Λ.Μ.' | 16 Ιουλίου 2010, 01:51

    Το κρίσιμο ερώτημα κατά τη γνώμη μου είναι τι είδους δικαστές θέλουμε.Θέλουμε δικαστές που έχουν περάσει όλη τους τη ζωή διαβάζοντας, με πτυχία,μεταπτυχιακά, που έχουν περάσει από όλα τα σχετικά φροντιστήρια της αγοράς αλλά που όμως όταν τους τεθεί μια απλή ερώτηση στοιχειώδους κρίσης (από αυτές που καθημερινά θα αντιμετωπίζουν στη δικαστική πρακτική,ιδίως στα ποινικά ακροατήρια υπό τη μορφή αιτημάτων και ενστάσεων) δεν θα είναι σε θέση να δώσουν μία αποτελεσματική και ταχεία λύση,κρυπτόμενοι πίσω από την "επιφύλαξη" του Δικαστηρίου; Βεβαίως και είναι μεγάλη η σημασία της θεωρητικής κατάρτισης, με το να δίνουμε όμως υπέρμετρη αξία σε αυτήν, μέσω και της προτεινόμενης προσαύξησης για το μεταπτυχιακό και διδακτορικό, ιδίως όταν η εισαγωγή στο σώμα κρίνεται για κλάσματα της μονάδας, είναι τουλάχιστον άστοχη η ρύθμιση αυτή,αν όχι και κατάφωρα άδικη για όσους δεν είχαν τη δυνατότητα να συνεχίσουν τις σπουδές τους, διαθέτουν όμως κρίση και εμπειρία, όχι απλά εργασίας αλλά πάνω απ'όλα ζωής. Αυτή η εμπειρία είναι που λείπει από την πλειοψηφία των νεοεισαχθέντων στο σώμα,με όλα όσα συνεπάγεται, τόσο για την κατανόηση απλών ζητημάτων της καθημερινότητας, όσο και για την ταχεία λήψη αποφάσεων. Αν, όπως διαφάνηκε από τον προηγούμενο νόμο που έθεσε ως κριτήριο τη διετή άσκηση δικηγορίας, η πολιτεία επιθυμεί το δεύτερο, τότε καλό θα είναι να επεκταθεί το μέτρο με την απαίτηση και ενός ελάχιστου αριθμού γραμματίων προείσπραξης, με όλες τις επιφυλάξεις που μπορεί να έχει κανείς ως προς τον τρόπο απόκτησης αυτών.