Αρχική Κώδικας Πολιτικής ΔικονομίαςΤέταρτο Βιβλίο: Ειδικές ΔιαδικασίεςΣχόλιο του χρήστη Γεώργιος Λαμπαδάκης | 10 Μαρτίου 2014, 11:47
  • Σχόλιο του χρήστη 'Γεώργιος Λαμπαδάκης' | 10 Μαρτίου 2014, 11:47

    "Επιστροφή στο μέλλον" για τη διαταγή απόδοσης μισθίου (Αρ. 637-646 ΚΠολΔ). Πάνω που είχε γίνει πιο γρήγορη η διαδικασία (έκδοση διαταγής απόδοσης με εξώδικη όχληση προ 15 ημερών, άμεση εκτελεστότητα του τίτλου και εκτέλεση μετά από 20 ημέρες από την κοινοποίηση), κάτι που σήμαινε ότι ο οφειλέτης, εφόσον δεν ήταν συνεπής στις υποχρεώσεις του, περίπου σε 1,5 μήνα μπορούσε να αποβληθεί από το μίσθιο, προτείνεται η επιστροφή στο παλαιό καθεστώς και μάλιστα με περισσότερο χρονοβόρες διαδικασίες: έκδοση διαταγής απόδοσης με εξώδικη όχληση προ 2 μηνών (!!!), περιαφή του εκτελεστήριου τύπου μετά από 30 ημέρες (!!!) -διπλή επιφόρτωση των Δικαστών- και εκτέλεση μετά από 3 ημέρες από την περιαφή του εκτελεστήριου τύπου, ήτοι με το καθεστώς που προτείνεται ο μισθωτής θα αποβάλλεται -στην καλύτερη περίπτωση- μετά από 4 μήνες περίπου. Ειλικρινά απορώ με τα "τζιμάνια" που νομοθετούν και σκέφτηκαν αυτήν την τροποποίηση. Η πράξη έχει δείξει ότι αν ο μισθωτής θέλει, πράγματι, να καταβάλει τις οφειλές του, οι 15 ημέρες είναι υπεραρκετές. Αλλά ακόμη κι αν τα ενοίκια τα κατέβαλε μετά την κοινοποίηση της διαταγής απόδοσης (μέσα στο 20ήμερο που ακολουθούσε), πάλι τα συμβαλλόμενα μέρη τα "έβρισκαν μεταξύ τους" και δεν προχωρούσαν σε άλλες δικαστικές ενέργειες. Δηλαδή ο μισθωτής είχε ένα χρονικό περιθώριο τουλάχιστον 35 ημερών για να καλύψει τις υποχρεώσεις του. Σε διαφορετική περίπτωση προχωρούσε η δικαστική αποβολή από το μίσθιο και,τουλάχιστον, ο εκμισθωτής δεν επιβαρυνόταν (πέραν των δικαστικών εξόδων και των εξόδων της εκτέλεσης) με άλλες οφειλές ενοικίων (συνήθως "έχανε" άλλα 2 μισθώματα -πέραν των υπόλοιπων οφειλών- μέχρι να ξεκινήσει και να ολοκληρώσει τη δικαστική διαδικασία). Επομένως, το ισχύον σύστημα "βάδιζε" προς τη σωστή κατεύθυνση, αφού και το δικαίωμα έδινε στο μισθωτή εντός ευλόγου χρονικού διαστήματος να εξοφλήσει ή να προετοιμαστεί για την αποχώρησή του και δεν επιβάρυνε οικονομικά "δυσβάσταχτα" τον εκμισθωτή. Προς τί η αλλαγή του και η επαναφορά του στο παλαιό καθεστώς; μήπως διαπιστώθηκε ότι αν δίνεται μεγαλύτερος χρόνος στο μισθωτή εξοφλεί τις υποχρεώσεις του; στην πράξη οι περισσότεροι μισθωτές (η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων δεν κατέβαλε ούτε ένα μίσθωμα μετά την εξώδικη όχληση) εκμεταλλεύονταν το μεγάλο χρονικό διάστημα μέχρι την έξωση, δεν κατέβαλαν κανένα ενοίκιο στον εκμισθωτή προσπαθώντας να πωλήσουν "όσο-όσο" τα εμπορεύματά τους (χωρίς φυσικά να αποδώσουν μέρος των κερδών τους στα οφειλόμενα ενοίκια), ενώ υπήρχε αδικαιολόγητη οικονομική επιβάρυνση του εκμισθωτή, ο οποίος -πέραν των δικαστικών εξόδων και αυτών της εκτελεστικής διαδικασίας- βρισκόταν με επιπλέον 5-6 ενοίκια "φεσωμένος" μέχρι την αποβολή του μισθωτή από το μίσθιο. Πιστεύω ότι οι συγκεκριμένες διατάξεις θα πρέπει να επανεξεταστούν και να παραμείνει ως έχει το ισχύον καθεστώς.