Αρχική Κώδικας Πολιτικής ΔικονομίαςΠέμπτο Βιβλίο: Ασφαλιστικά ΜέτραΣχόλιο του χρήστη ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΤΡΑΣ | 10 Μαρτίου 2014, 20:27
Υπουργείο Δικαιοσύνης Μεσογείων 96, Τ.Κ. 11527 Τηλ: 213-1307000 email Υπευθύνου Προστασίας Δεδομένων (DPO): dpo@justice.gov.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Δεν συμφωνώ με την πρόταση του κ. ΝΤΗΝ, να εκδίδεται διάταξη στα ασφαλιστικά μέτρα. Αυτό θάλπει την αυθαιρεσία του δικαστή. Μην ξεχνάμε ότι πολλές υποθέσεις επιλύονται από την αιτιολογία των αποφάσεων των ασφαλιστικών μέτρων και δεν οδεύουν στην τακτική διαδικασία. Αντίθετα πιστεύω ότι θα πρέπει να προβλεφθεί στοιχειώδης αιτιολογία και στις προσωρινές διαταγές. Επί πλέον, η συζήτηση της αίτησης μετά την έκδοση της προσωρινής διαταγής δεν μπορεί να απέχει περισσότερο από αυτό που ορίζει ο νόμος, π.χ. 20 μέρες, πράγμα που στην πράξη είναι ανέφικτο και έτσι προσδιορίζεται δικάσιμος ακόμα για για διάστημα δύο ετών από την έκδοση της προσωρινής διαταγής. Πρέπει λοιπόν να προβλέπεται ότι η προσωρινή διαταγή ισχύει για 20 μέρες και μετά αποβάλει την ισχύ της, σε κάθε περίπτωση, εκτός αν περιέχει συνοπτική αιτιολογία. Δεν μπορεί ένα διάδικος να καθίσταται δέσμιος μιας αναιτιολόγητης προσωρινής διαταγής, επειδή τα δικαστήρια δεν μπορούν να δώσουν σύντομες δικασίμους για τη συζήτηση της αίτησης.