Αρχική Κώδικας Πολιτικής ΔικονομίαςΓενικές ΠαρατηρήσειςΣχόλιο του χρήστη Γεώργιος Α. Ροδόπουλος | 12 Μαρτίου 2014, 17:29
Υπουργείο Δικαιοσύνης Μεσογείων 96, Τ.Κ. 11527 Τηλ: 213-1307000 email Υπευθύνου Προστασίας Δεδομένων (DPO): dpo@justice.gov.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Δεν γνωρίζω τις λεπτομέρειες των νέων ρυθμίσεων του υπό διαβούλευση σχεδίου ΚΠολΔ. Απαιτείται η ανάγνωση όλου του σχεδίου για να εντοπισθούν οι μεταρρυθμιστικές παρεμβάσεις, εφόσον αυτές δεν τονίζονται στο κείμενο ειδικώς ή δεν παρατίθενται οι νέες ή οι υπό τροποποίηση ρυθμίσεις. Εν τούτοις από την έως τώρα εμπειρία μας σχετικώς, μάλλον έχει αποδειχθεί ότι οι όποιες εμβαλωματικές παρεμβάσεις κατά καιρούς που στόχευσαν στην επιτάχυνση απονομής της (πολιτικής τουλάχιστον) δικαιοσύνης απέτυχαν, διότι στηρίχθηκαν σε δεδομένα που δεν υφίσταντο, τουλάχιστον στα μεγάλα Δικαστήρια, όπου και ο σχετικός συνωστισμός υποθέσεων: αριθμητική ανεπάρκεια δικαιοδοτούντος προσωπικού και έλλειψη υποδομών. Παράλληλα η μάλλον χαμηλού κόστους δαπάνη του διαδίκου για την ανεύρεση του «δίκιου» του σε σχέση με τις λοιπές ευρωπαϊκές χώρες εκτρέφουν τη φιλοδικία του. Νομίζω ότι έφθασε η στιγμή να γίνουν δομικές παρεμβάσεις στο δικονομικό σύστημα, με την έννοια πρωτίστως να αφαιρεθεί ύλη από τον Δικαστή, αφού προηγουμένως εντοπισθεί το πράγματι αναγκαίον και ελεγχθεί η συμβατότητα της αφαίρεσης αυτής με το νομικό δόγμα που διατρέχει το σύστημά μας. Μία συγκριτική μελέτη των βασικών ηπειρωτικών δικαίων (του βυζαντινορωμαϊκού συστήματος) θα ήταν πολύ επικοδομητική, μιάς και δεν χρειάζεται πλέον να εφευρίσκουμε ή ανακαλύπτουμε στην Ελλάδα τον … «τροχό». Δεν πρέπει να μάς διαφεύγει άλλως τε ότι το Δίκαιό μας ως εργαλείο ρύθμισης συγχρόνων οικονομικών σχέσεων και επίλυσης διενέξεων έχει ήδη επηρεασθεί από την αγγλοσαξωνική απλότητα και αποτελεσματικότητα του αντίστοιχου νομικού συστήματος σε πολλούς τομείς. Για να γίνω κατανοητός φέρω ένα παράδειγμα / ερώτημα: Γιατί η δημοσίευση διαθηκών ή η κήρυξη διαθήκης ως κυρίας κλπ. θα πρέπει να είναι έργο του Δικαστή, με ό,τι αυτό συνεπάγεται; Η έκδοση διαταγής πληρωμής δεν θα μπορούσε να γίνεται από δικηγόρο; Τέτοια δομική, εκ βαθέων δηλ. αλλαγή στο σύστημά μας, και επειδή ακόμη θα δημιουργούσε τις αναμενόμενες αντιδράσεις, δεν είναι απαραίτητο να έθετε εκτός ζήτησης τη συμμετοχή (απαραίτητη αναλόγως της περιπτώσεως) του δικηγόρου. Φοβούμαι ότι αποσπασματικές μόνον παρεμβάσεις, τελικώς θεωρικού χαρακτήρα, αν τέτοιες επιχειρεί το σχέδιο, θα μας οδηγήσει μετά από σύντομο χρονικό διάστημα να διαβουλευόμαστε εκ νέου!