Αρχική Κώδικας Πολιτικής ΔικονομίαςΈκτο Βιβλίο: Διαδικασία Εκουσίας ΔικαιοδοσίαςΣχόλιο του χρήστη Τσαρουχάς Ιωάννης | 22 Μαρτίου 2014, 14:02
Υπουργείο Δικαιοσύνης Μεσογείων 96, Τ.Κ. 11527 Τηλ: 213-1307000 email Υπευθύνου Προστασίας Δεδομένων (DPO): dpo@justice.gov.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Η μεταφορά της ύλης της εκούσιας δικαιοδοσίας στα Ειρηνοδικεία έγινε με πρόχειρο τρόπο και χωρίς την ανάλογη προετοιμασία με αποτέλεσμα να προκαλέσει μόνο προβλήματα και περισσότερη γραφειοκρατία. Ενδεικτικά αναφέρω ότι για την έκδοση κληρονομητηρίου πρέπει πλέον να προσκομιστεί από τον αιτούντα βεβαίωση για μη αποποίηση κληρονομιάς και περί μη αμφισβήτησης του κληρονομικού δικαιώματος, τόσο από τη γραμματεία του Πρωτοδικείου για το διάστημα πριν το Μάρτιο 2013, όσο και από τη γραμματεία του Ειρηνοδικείου για το μετέπειτα διάστημα. Δεν αντιλαμβάνονται ότι τα Ειρηνοδικεία έχουν τεράστιες ελλείψεις σε γραμματειακό προσωπικό, που με τη μεταβίβαση ύλης από τα Πρωτοδικεία, χωρίς την ανάλογη μετάταξη προσωπικού, επιδείνωσε την κατάσταση. Επίσης, κάποτε θα πρέπει επιτέλους πολλές υποθέσεις της εκούσιας δικαιοδοσίας να παύσουν να αποτελούν δικαστηριακή ύλη, αλλά να υπαχθούν σε άλλους φορείς (όπως συμβολαιογράφοι ή δικηγόροι ή άλλες κοινωνικές υπηρεσίες). Πάλι ενδεικτικά αναφέρω τη δημοσίευση ιδιόγραφης διαθήκης, που θα μπορούσε να γίνεται από συμβολαιογράφο ή δικηγόρο, χωρίς να χάνονται πολύτιμες εργατοώρες του προσωπικού των Δικαστηρίων για να βγάλουν φωτοτυπίες, να αποστείλουν αντίγραφα στην Αθήνα, να αρχειοθετήσουν, να δώσουν αντίγραφα στους κληρονόμους κλπ. Επίσης επί της διόρθωσης ληξιαρχικής πράξης δεν κατανοώ τη "μανία" του νομοθέτη να ζητά δικαστική απόφαση για να διορθωθεί το λάθος ή να συμπληρωθεί η παράλειψη ενός ληξιάρχου, είτε αφορά την ημερομηνία γέννησης, είτε το όνοματεπώνυμο, πατρώνυμο κλπ. Τέτοιες υποθέσεις θα έπρεπε να λύνονται εντός του ληξιαρχείου με μια απλή διοικητική διαδικασία, χωρίς να απασχολείται ολόκληρος μηχανισμός της Δικαιοσύνης και χωρίς δυσανάλογα έξοδα του πολίτη (επιδόσεις, παράβολα, αμοιβή σε δικηγόρο κλπ.). Τέλος στο άρθρο 824 αναγράφεται ότι μπορεί να ασκηθεί έφεση κατά της απόφασης που διατάζει την παροχή κληρονομητηρίου, ενώ στο άρθρο 820 αναφέρεται ότι ο Ειρηνοδίκης εκδίδει διάταξη. Ας μας εξηγήσει ο νομοθέτης τελικά εκδίδεται διάταξη ή απόφαση; Επίσης, στο άρθρο 824 καλό θα ήταν να αποσαφηνιστεί εάν μπορεί να ασκηθεί έφεση κατά απορριπτικής απόφασης ή διάταξης επί αίτησης παροχής κληρονομητηρίου.