Αρχική Κώδικας Πολιτικής ΔικονομίαςΠέμπτο Βιβλίο: Ασφαλιστικά ΜέτραΣχόλιο του χρήστη Ν.Λ. | 24 Μαρτίου 2014, 15:05
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ν.Λ.' | 24 Μαρτίου 2014, 15:05

    Οι διαφορετικές απόψεις του κου Ντην και του κου Κατρά αντικατοπρίζουν τη διαφορετική σκοπιά από την οποία βλέπουν οι παράγοντες της διαδικασίας τις επελθούσες μεταβολές. Ο κος Ντην (ως δικαστικός λειτουργός) προτείνει την ελάφρυνση των δικαστών από την αιτιολογία των ασφ. μέτρων (ας τονίσω ότι η "αυθαιρεσία του δικαστή", κατά τον κο Κατρά, μπορεί να υπάρχει και από μια αιτιολογημένη αποφαση, αφού ο δικαστής μπορεί να χρησιμοποιήσει τα αποδεικτικά μέσα κατά το δοκούν, αλλά πολύ περισσότερο και από μια συνοπτική αιτιολογία που πλέον ορίζεται ρητά στον ΚΠολΔ) με στόχο την ταχύτερη έκδοση των σχετικών αποφάσεων. Αντίθετα ο κος Κατράς (ως δικηγόρος) προτείνει την επέκταση της αιτιολογίας και στις προσωρινές διαταγές, πράγμα που ακόμα και σήμερα ζητούν πολλοί δικηγόροι όταν χάνουν μια προσωρινή διαταγή (τέτοια αιτιολογία ωστόσο δεν ζητείται όταν κερδίζεται μια προσωρινή διαταγή). Άραγε μήπως θα πρέπει να εξετάσουμε ποια από τις δύο απόψεις θα επιφέρει καλύτερα αποτελέσματα στην ταχύτερη και ορθότερη -πάντα- απονομή της δικαιοσύνης και να κατευθυνθούμε προς την αντίστοιχη κατεύθυνση στο μέλλον με την τροποποίηση και άλλων διατάξεων (π.χ. για την συνοπτική αιτιολογία των δικαστικών αποφάσεων). Οι απόψεις του κου Κατρά -καθ΄ολα σεβαστές-, οι οποίες πιστεύω ότι απηχούν και τις θέσεις του μεγαλύτερου μέρους του δικηγορικού κόσμου, δεν έχουν οδηγήσει σε θετικά αποτελέσματα μέχρι στιγμής (παρά μόνο σε αλλεπάλληλες τροποποιήσεις του ΚΠολΔ τα τελευταία χρόνια προς το σκοπό του "εξορθολογισμού και της επιτάχυνσης της δικαιοσύνης" χωρίς κανένα αποτέλεσμα). Μήπως θα πρέπει να κατευθυνθούμε, επομένως, στην άλλη άποψη πλέον; Με την ευκαιρία της σχετικής γόνιμης αντιπαράθεσης μεταξύ των παραπάνω συλλειτουργών της δικαιοσύνης παρέθεσα κάποιες απόψεις, οι οποίες μάλλον έπρεπε να τεθούν στο κεφάλαιο "Γενικές Παρατηρήσεις". Οι απόψεις αυτές πρέπει να αποτελέσουν το "πνεύμα" στο οποίο πρέπει να γίνει η σύνταξη του νέου ΚΠολΔ (λάθη του παρελθόντος πρέπει να είναι μάθημα για το μέλλον). Τι επιζητούμε δηλαδή: γρήγορη απονομή της δικαιοσύνης (το ορθή θεωρώ ότι έχει να κανει με το δικαστή που δικάζει και όχι με την αιτιολογία της απόφασης) ή να ικανοποιούμε τον ηττηθέντα διάδικο (γιατί ο νικήσας διάδικος ενδιαφέρεται μόνο για το διατακτικό της απόφασης και όχι για την αιτιολογία) και κατ΄επέκταση το δικηγόρο του αναφορικά με την "αδυναμία" τους να αποδεχθούν ότι έχουν ηττηθεί (άλλωστε και η αιτιολογημένη απόφαση τις περισσότερες φορές δεν ικανοποιεί τον ηττηθέντα διάδικο, που τη θεωρεί εσφαλμένη); Το πρόβλημα ξεκινά από την εμπιστοσύνη που έχει ο πολίτης στη δικαιοσύνη. Αν υπάρχει αυτή (που εκεί πρέπει να επενδύσουμε και όχι σε αιτιολογίες των αποφάσεων) τότε δεν θα μιλάμε για "αυθαιρεσία δικαστή" από την αιτιολογία των δικαστικών αποφάσεων. Άραγε οι ποινικές αποφάσεις, που εκφωνούνται επί έδρας, δεν θάλπουν μια τέτοια αυθαιρεσία; Και εκεί μιλάμε για την ελευθερία του ατόμου και όχι για την επιδίκαση μιας διατροφής. Το γεγονός ότι σε ορισμένες κατηγορίες ποινικών αποφάσεων δεν συντάσσεται αποφαση παρά μόνο απόσπασμα δεν θάλπει μια τέτοια αυθαιρεσία; Γιατί, λοιπόν, να μην προβλέπεται το ίδιο και στις αποφάσεις των ασφ. μέτρων; Ερωτήματα που θα έπρεπε να απασχολήσουν τους συντάκτες του νομοσχεδίου πριν δοθεί σε ψήφιση.