Αρχική Κώδικας Πολιτικής ΔικονομίαςΌγδοο Βιβλίο: Αναγκαστική ΕκτέλεσηΣχόλιο του χρήστη Γιάννης Χαλκιαδάκης | 24 Μαρτίου 2014, 22:54
  • Σχόλιο του χρήστη 'Γιάννης Χαλκιαδάκης' | 24 Μαρτίου 2014, 22:54

    Διαπίστωσή μου είναι ότι πρόκειται για ένα προχειρογραμμένο και παράλληλα κακό κείμενο. Είναι τόσο κακογραμμένο, που ενώ π.χ καταργείται το άρθρο 960, μνημονεύεται στο άρθρο 954, στο 965 και όχι μόνο. Τέτοιες αντιφάσεις υπάρχουν σωρεία στο υπό διαβούλευση κείμενο. Αν τελικά το ψηφίσουν ως έχει, θα γεμίσουν τα δικαστήρια με ανακοπές. Πέρα των άλλων, οι διατάξεις τις αναγκαστικής εκτέλεσης που τροποποιούνται, πιστεύω ότι εξυπηρετούν αποκλειστικά τραπεζικά συμφέροντα. Είναι φοβερό λάθος και ενάντια σε κάθε έννοια έννομης προστασίας, η κατάργηση της φυσικής ενημέρωσης του πολίτη - οφειλέτη, δανειστή, ή ενυπόθηκου δανειστή, κ.α. δια του δικαστικού επιμελητή, με την καθιέρωση της ιντερνετικής ενημέρωσης, μέσα από την υπό διαμόρφωση ιστοσελίδα του Τ.Ν. Λες και μπορεί ο κάθε ένας να έχει πρόσβαση στο Ιντερνετ και να χειρίζεται Η/Υ. Επίσης λάθος είναι η κατάργηση του άρθρου 960, των επαναληπτικών περιλήψεων στην διαδικασία ακινήτων, οι πολλαπλές κατασχέσεις επί του ιδίου πράγματος, στέλνουν στα αζήτητα την αναγγελία και την επίσπευση. Θα μπορούσα να γράψω σελίδες επί σελίδων,αναφέροντας σωρεία ασαφειών και αντιφάσεων, καθώς και κατάργησης δικαιωμάτων των διαδίκων.Αυτό είναι εξάλλου το προνόμιο ενός κακογραμμένου και στο πόδι κειμένου. Απορώ πώς θα βάλουν την υπογραφή τους κάτω από αυτό έγκριτοι νομικοί. Στερείται κάθε σοβαρότητας η προκρούστεια μέθοδος περικοπών (νομικών ενεργειών) για να γίνει το χατίρι των τραπεζών. Είναι ξεκάθαρο πως σε μερικούς μήνες, θα χρειαστεί νέο εργαλείο (Κ.Πολ.Δ.), αφού θα έχουν δημιουργηθεί σωρεία προβλημάτων και προκειμένου να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα, θα αρχίσουν οι τροποποιήσεις επί των τροποποιήσεων, με αποτέλεσμα το πλήρες δικονομικό μπάχαλο. Φαίνεται πως η νομοπαρασκευαστική επιτροπή, δεν γνωρίζει τον τύπο που εφαρμόζεται ανάμεσα στο μέσο και το αποτέλεσμα ή της είναι αδιάφορος, στην προσπάθεια να εξυπηρετηθεί ο "ευγενής" σκοπός της αλλαγής της δικονομίας. Προσωπικά το κείμενο δεν με πείθει ότι στις προθέσεις της, είναι η ταχύτητα στην αποτελεσματικότητα των διαδικασιών και ο περιορισμός του κόστους προς όφελος του πολίτη. Αντίθετα όσο αφορά στον πολίτη-οφειλέτη με την προτεινόμενη διαδικασία, "σχεδόν αδιαφανώς", ο οφειλέτης σε λίγους μήνες, θα χάνει το σπίτι του. Ποιόν οφειλέτη εξυπηρετεί κάτι τέτοιο; Σάμπως η κατάσχεση επί κατασχεθέντος, ποιόν άλλο εξυπηρετεί πέρα από τις τράπεζες, την στιγμή που τα έξοδα εκτέλεσης θα τα εισπράττει μόνο ο δανειστής του οποίου η διαδικασία θα ευδοκιμήσει; Ποιος μικροδανειστής θα επισπεύσει εκτέλεση αν γνωρίζει πως υπάρχει κίνδυνος να μην εισπράξει ούτε τα έξοδά του; Ο Κ.Πολ.Δ χρειάζεται πράγματι διορθώσεις, σε εντελώς όμως άλλη κατεύθυνση. Επιβάλλεται π.χ. να θεσπιστεί διάταξη με την οποία τα όργανα της εκτέλεσης (δικαστικοί επιμελητές) θα μπορούν να συντάξουν διαπιστωτικές πράξεις, βεβαιώνοντας πραγματικά περιστατικά (βλέπε επικοινωνία τέκνων, δουλείες διόδου, αποφάσεις για εκούσια συμμόρφωση κ.α. πολλά). Κάτι τέτοιο ας πούμε, θα βοηθούσε αισθητά στην αποσυμφόρηση των πινακίων των δικαστηρίων, κατά συνέπεια στην επιτάχυνση απονομής της δικαιοσύνης, αλλά και του κόστους της, προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος. Η δικονομία για να είναι λειτουργική,χρειάζεται επαρκώς εξοπλισμένα όργανα (να έχουν την εξουσία και την ευθύνη να ενεργούν). Η ευστοχία των όποιων διατάξεων του Κ.Πολ.Δ. εξαρτάται σχεδόν αποκλειστικά από αυτά. Τόσο στην διαγνωστική δίκη όσο και στην αναγκαστική εκτέλεση. Οι όποιες αλλαγές στον Κ.Πολ.Δ. επιβάλλεται να είναι στην κατεύθυνση της βελτίωσης των δικαιωμάτων των πολιτών (δανειστή - οφειλέτη),με παράλληλη κατοχύρωση μιας διαδικασίας που δεν θα χρειάζεται εκατοντάδες κανονιστικές διατάξεις για να λειτουργήσει. Επίσης είναι αναγκαία και η κατοχύρωση χωρίς εκπτώσεις, των δικαιωμάτων όλων των εμπλεκομένων με αυτήν . Χρειαζόμαστε μια δικονομία που δεν θα γραφτεί στο πόδι,με την υπόδειξη κάποιων, αλλά με την συμμετοχή και τον πραγματικό διάλογο εκείνων που την ζουν κάθε μέρα. Στις αίθουσες των δικαστηρίων(Δικαστών, Δικηγόρων) στους δρόμους και στην κοινωνική αντιπαράθεση (Δικαστικών Επιμελητών), στους τόπους των πλειστηριασμών (Συμβολαιογράφων). Όμως αυτά... θα συνέβαιναν στην περίπτωση που η πρόθεση θα ήταν η εξυπηρέτηση της Κοινωνίας και όχι συγκεκριμένων συμφερόντων...