Αρχική Κώδικας Πολιτικής ΔικονομίαςΓενικές ΠαρατηρήσειςΣχόλιο του χρήστη Α.ΜΠΙΛΙΣΗΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ | 27 Μαρτίου 2014, 17:26
  • Σχόλιο του χρήστη 'Α.ΜΠΙΛΙΣΗΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ' | 27 Μαρτίου 2014, 17:26

    ΓΕΝΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΗΝ ΕΚΤΕΛΕΣΗ Το σχέδιο νόμου στερείται αιτιολογικής έκθεσης και για τις διατάξεις που αφορούν την εκτέλεση και δεν μπορεί να διαπιστωθεί ποιες αναγκαιότητες είχαν στο μυαλό τους οι συντάκτες του νομοσχεδίου που να δικαιολογούν τις συγκεκριμένες λύσεις που εισηγούνται. Αυτό σε συνδυασμό με τον ελάχιστο χρόνο διαβούλευσης, δημιουργεί την βάσιμη αίσθηση ότι το Υπουργείο δεν επιθυμεί τον ουσιαστικό διάλογο με το νομικό κόσμο, παρόλο που οι προτεινόμενες αλλαγές φέρνουν τα «πάνω κάτω» στη διαδικασία ενώπιον των πρωτοβαθμίων και στην εκτέλεση και είναι αυτονόητο ότι χρειάζεται χρόνος για να μελετηθούν επαρκώς. [ Ο Ν.4048/12 που θέτει τις αρχές τις διαδικασίες και τα μέσα της καλής νομοθέτησης, επιτρέπει ρητά, στην 3η παράγραφο του άρθρου 6 που αναφέρεται στη δημόσια διαβούλευση, την παράτασή της, με απόφαση του Υπουργείου]. Από τα προτεινόμενα υπάρχουν θετικά σε επιμέρους ζητήματα. Ωστόσο στα κύρια ζητήματα το σχέδιο νόμου αστοχεί. Ειδικότερα : 1ον] Η εισαγωγή του επιτρεπτού των πολλαπλών κατασχέσεων στα ακίνητα (αρ. 997 σχεδίου) οδηγεί στη βέβαιη καταστροφή του οφειλέτη καθώς ο πλειστηριασμός της ακίνητης περιουσίας του θα γίνεται πάντοτε και αμέσως, χωρίς να του δίνεται καμιά ευκαιρία να ρυθμίσει τα χρέη του όπως συνέβαινε μέχρι σήμερα, (μιας και είχε να κάνει κάθε φορά με έναν επισπεύδοντα), και όπως επιβάλλεται να συνεχιστεί λόγω της οικονομικής κρίσης που βιώνουμε, καθώς η αναγκαιότητα της ρύθμισης των χρεών διαπνέει πλέον το δίκαιο. Αν δε ο λόγος των πολλαπλών κατασχέσεων είναι η αντιμετώπιση των συμπαιγνιών, το εισηγούμενο μέτρο, που επιπίπτει «επί δικαίους και αδίκους» , είναι εκτός από ανάλγητο και εντελώς άστοχο. Υπάρχουν άλλοι απλοί τρόποι λύσης του προβλήματος στους οποίους αναφερόμαστε παρακάτω στην οικεία θέση, χωρίς την ανατροπή του ισχύοντος καθεστώτος και την αναστάτωση του συστήματος της αναγκαστικής εκτέλεσης. 2ον] Περαιτέρω η προτεινόμενη κατάθεση των εκπλειστηριασμάτων στις τράπεζες και όχι στο Τ.Παρ.Δ. δεν είναι ανεκτή καθώς το Δημόσιο στερείται παραδοσιακό πόρο του με τον οποίο χρηματοδοτούνται μέχρι σήμερα οι αυτοδιοικητικοί οργανισμοί, οι αποζημιώσεις λόγω απαλλοτριώσεων και τα δάνεια 1ης κατοικίας των υπαλλήλων του, τη στιγμή μάλιστα που οι ανάγκες του για ρευστότητα είναι τεράστιες και για την εξασφάλισή της μπαίνει ο ένας φόρος μετά τον άλλον. Είναι προφανές λοιπόν ότι το έλλειμμα που θα δημιουργηθεί, αν περάσει το μέτρο, θα κληθούν να το πληρώσουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο οι πολίτες . Η μόνη αλλαγή που μπορεί και πρέπει να γίνει στο ισχύον καθεστώς είναι να δίνει το Τ.Παρ. Δ. τόκο στα κατατιθέμενα σε αυτό πλειστηριάσματα. 3ον] Τέλος άστοχη είναι η πρόταση για εκδίκαση των ανακοπών με τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων καθώς και το ανέκκλητο των επ’ αυτών αποφάσεων, καθώς θα επιβαρυνθεί αδικαιολόγητα ο Άρειος Πάγος, ο οποίος ελέγχει τις ακυρότητες και τις πλημμέλειες της εκτελεστικής διαδικασίας, στον οποίο θα έρχονται πλέον τα παράπονα κατά των αποφάσεων των Μονομελών Πρωτοδικείων που εκδόθηκαν κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων και αυτό δεν είναι ορθό.