Αρχική Κώδικας Ποινικής Δικονομίας2. Πρώτο Βιβλίο: Γενικοί ΟρισμοίΣχόλιο του χρήστη Νικόλαος Παπαδόπουλος | 6 Μαΐου 2014, 12:51
  • Σχόλιο του χρήστη 'Νικόλαος Παπαδόπουλος' | 6 Μαΐου 2014, 12:51

    H πρόβλεψη περί καταβολής παραβόλου μηνύσεως εκατό ευρώ (100€) επ' απειλή απαραδέκτου της μηνύσεως είναι αντισυνταγματική, αλλά πρωτίστως παράλογη. Η αποθάρρυνση προπετών και προφανώς αβασίμων μηνύσεων θα αποθαρρυνθεί με την πρόβλεψη ότι επί απορρίψεως της μηνύσεως ως προδήλως αβασίμου, ο εισαγγελέας είναι υποχρεωμένος να καταλογίσει δικαστικά έξοδα ανερχόμενα σε ποσό ρητώς οριζόμένο στο Νόμο (προτείνω ποσό 200€) σε βάρος του μηνυτή και υποχρέωση του Προϊσταμένου της Εισαγγελίας να αποστέλλει κάθε τρίμηνο τις σχετικές απορριπτικές διατάξεις εισαγγελέως στο Δημόσιο Ταμείο για ταμειακή βεβαίωση. Επίσης, αντίστοιχη πρόβλεψη περί υποχρεωτικού καταλογισμού δικαστικών εξόδων στον μηνυτή μπορεί να προβλεφθεί στην περίπτωση απαλλακτικών βουλευμάτων. Υπενθυμίζω ότι υπάρχουν πολυάριθμες κοινωνικώς επικίνδυνες πράξεις (π.χ. διάρρηξη ή κλοπή με αφαίρεση αντικειμένων μικρής αξίας) , οι οποίες προκαλούν στο θύμα ή στον τρίτο οικονομική ζημία μικρότερη από τη δαπάνη που θα υποστεί εάν καταβάλει παράβολο μηνύσεως εκατό ευρώ. Ως έσχατη υποχώρηση και για τον "κατευνασμό" του ταμειακού συμφέροντος του Δημοσίου (η ικανοποίηση του οποίου βεβαίως δεν συνάδει με την απονομή της ποινικής δικαιοσύνης) μπορεί να προβλέπεται καταβολή παραβόλου εγκλήσεως 100€ για τα "απολύτως κατ' έγκληση διωκόμενα εγκλήματα", αλλά να μην προβλέπεται καταβολή παραβόλου μηνύσεως για τα αυτεπαγγέλτως διωκόμενα εγκλήματα. Ήδη, δυνάμει του ισχύοντος Κώδικος Ποινικής Δικονομίας, η ρύθμιση για την καταβολή παραβόλου εγκλήσεως 100€ έχει θεσπισθεί με τυπικό νόμο, ενώ η αναπροσαρμογή του παραβόλου μηνύσεως από δέκα (10€), όπως είχε προβλεφθεί αρχικώς με τυπικό νόμο,στο ποσό των εκατό (100€) έγινε με παράνομη και αντισυνταγματική υπουργική απόφαση (σχετικώς βλέπετε μελέτη με τίτλο "H υπουργική απόφαση περί αυξήσεως του παραβόλου μηνύσεως (Κ.Υ.Α. 123827/2010) και του τέλους πολιτικής αγωγής και η αντίθεσή της σε κανόνες ανώτερης τυπικής ισχύος",δημοσιευμένη στον Αρμενόπουλο 2013 σελ. 17επ.), η οποία συχνά παρακάμπτεται από τους λειτουργούς της ποινικής δικαιοσύνης. Μία άλλη -κατά παραχώρηση- εναλλακτική λύση θα μπορούσε να είναι η υποχρεωτική πρόβλεψη επιστροφής του παραβόλου μηνύσεως στην περίπτωση που απαγγελθεί κατηγορία κατά του μηνυομένου. Η πρόβλεψη επιστροφής του παραβόλου μηνύσεως στον μηνυτή θα είχε ως συνέπεια να μην έχει πλέον το παράβολο μηνύσεως τον χαρακτήρα "φόρου", ως οριστικής και δίχως αντάλλαγμα χρηματικής παροχής του μηνυτή προς το Κράτος. Τέλος, υπενθυμίζω ότι η Ποινική Δικαιοσύνη δεν μπορεί να είναι μηχανισμός φορολογήσεως των πολιτών, και μάλιστα των πολιτών που είναι θύματα αδίκων πράξεων, και μάλιστα αυτεπαγγέλτως διωκομένων. Συνεπώς, πρέπει να απαλειφθεί το εδάφιο του άρθρου 42 του Σχεδίου που προβλέπει υποχρέωση του μηνυτή περί καταβολής παραβόλου μηνύσεως 100€, επί ποινή απαραδέκτου της μηνύσεως.