Αρχική Κώδικας Ποινικής Δικονομίας3. Δεύτερο Βιβλίο: Οι αποδείξειςΣχόλιο του χρήστη polixronis | 7 Μαΐου 2014, 14:04
  • Σχόλιο του χρήστη 'polixronis' | 7 Μαΐου 2014, 14:04

    Θα έπρεπε να ληφθεί ειδική μέριμνα για τις περιπτώσεις που τα αποδεικτικά στοιχεία είναι δύσκολο, χρονοβόρο ή και αδύνατο να βρεθούν. Τέτοιες είναι οι περιπτώσεις ιατρικής αμέλειας. Οι περισσότερες υποθέσεις ιατρικής αμέλειας δεν οδηγούνται καν στο δικαστήριο, γιατί οι ασθενείς ή οι συγγενείς τους, δεν έχουν εμπιστοσύνη στο σύστημα. Αλλά και στις περιπτώσεις που θέλουν να απευθυνθούν στην δικαιοσύνη είναι πολύ δύσκολο καθώς οι γιατροί σε όλες τις βαθμίδες και τους τομείς(ιδιωτικός και δημόσιος) δεν είναι καθόλου πρόθυμοι να ανταποκριθούν στα καθήκοντα τους. Αντιθέτως, τις περισσότερες φορές είναι πρόθυμοι να γράψουν έως και τα αντίθετα από αυτά που διαγιγνώσκουν, αρκεί να υπερασπιστούν τους συναδέλφους τους. Δυστυχώς, η κατάσταση επιτείνεται καθώς πολλοί ασθενείς εξευτελίζονται μέσα στα δικαστήρια, πολλοί δικηγόροι δεν έχουν ιδέα πώς να ανταποκριθούν σ’ αυτά που χρειάζονται για μια υπόθεση ιατρικής αμέλειας και πολλοί δικαστές δεν γνωρίζουν. Χρειάζεται να υπάρχουν ειδικοί δικαστές που να ασχολούνται με την ιατρική αμέλεια. Δεν μπορεί ένας Δικαστής που δικάζει κλοπές ή άλλα πράγματα, άσχετα, να δικάζει και μια υπόθεση ιατρικής αμέλειας. Αυτό θα περιόριζε την ασυδοσία των ιατρών σε όλα τα επίπεδα, καθώς τώρα τους δίνεται ατύπως ασυλία, αφού μπορούν να λειτουργούν όπως θέλουν, να λένε ότι θέλουν και να δικάζονται όπως θέλουν, παρακάμπτοντας τους κανόνες δικαίου και της επιστήμης τους. Εν έτη 2014 αρκετές υποθέσεις ιατρικής αμέλειας είτε δεν οδηγούνται στα δικαστήρια, είτε τα θύματα ιατρικής αμέλειας δεν βρίσκουν το δίκαιό τους, όταν μάλιστα το δικαίωμα στην προστασία της υγείας είναι κατοχυρωμένο συνταγματικά!