Αρχική Μεταρρυθμίσεις ποινικών διατάξεων, κατάργηση των καταστημάτων κράτησης Γ’ τύπου και άλλες διατάξειςΆρθρο 03 – Τροποποιήσεις στον Κώδικα Ποινικής ΔικονομίαςΣχόλιο του χρήστη Π Δ | 28 Μαρτίου 2015, 11:55
Υπουργείο Δικαιοσύνης Μεσογείων 96, Τ.Κ. 11527 Τηλ: 213-1307000 email Υπευθύνου Προστασίας Δεδομένων (DPO): dpo@justice.gov.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Ως απλός Πολίτης που ζω σε μια ευνομούμενη κοινωνία θα αποτολμήσω να αγγίξω θέματα που αν και δεν είμαι ειδικός, θεωρώ ότι χρίζουν πλέον άμεσης και ριζοσπαστικής αντιμετώπισης από την Πολιτεία. Γνωρίζω βέβαια ότι έχουν απασχολήσει τα συναρμόδια Υπουργεία πολλάκις και έχουν γίνει προσπάθειες, έχουν συσταθεί ειδικές Επιτροπές για να αλλάξουν προς το καλύτερο και δικαιότερο τα πράγματα. Επειδή μέχρι σήμερα δεν έχει υπάρξει ουσιαστικό αποτέλεσμα και η νέα κυβέρνηση έχει μια νέα αντίληψη επί των πραγμάτων θεωρώ είναι ευκαιρία τώρα να αλλάξουν πολλά. Το θέμα είναι πρόληψη – αποτροπή- καταστολή της συνεχώς αυξανόμενης εγκληματικότητας, η εξυγίανση του σωφρονιστικού συστήματος και η αναθεώρηση – επικαιροποίηση του Ποινικού Κώδικα και γενικότερα του πολυδαίδαλου, αντικρουόμενου, άδικου πολλές φορές Νομοθετικού Πλαισίου. Αφορμή στάθηκαν κάποια χαρακτηριστικά σοβαρά γεγονότα τα οποία σύμφωνα με το ισχύον Νομοθετικό Πλαίσιο φαντάζουν εντελώς παράδοξα. Προσωπικά εάν ήμουν ακόμη και στο φεγγάρι μόνος μου με το Ταμείο του κράτους δεν θα υπήρξε ποτέ περίπτωση να διανοηθώ ούτε καν να το αγγίξω. Ακόμη και αν μου έλεγαν από κάτι τέτοιο θα σωνόταν το παιδί μου διαφορετικά θα πέθαινε. Ναι θα το άφηνα να πεθάνει παρά να κλέψω. Όμως παρότι σιχαίνομαι τους κλέφτες και κυρίως τους καταχραστές του Δημοσίου χρήματος, δεν θεωρώ ότι είναι δίκαιο και σωστό, να τιμωρείται πολύ πιο αυστηρά το οικονομικό έγκλημα από το έγκλημα κατά ζωής. Μου είναι αδιανόητο ευτελή υλικά αγαθά (όπως το χρήμα) να θεωρούνται κατά τον Νομοθέτη πιο σημαντικά από την ανθρώπινη ζωή. Αναφέρω χαρακτηριστικά παραδείγματα που εκτός των άλλων προκαλούν το δημόσιο αίσθημα. Δεν είναι δυνατόν ο Αρχισατανιστής ο οποίος οργανωμένα βασάνισε, βίασε, έπινε ανθρώπινο αίμα και αφαίρεσε τη ζωή από δύο νέα κορίτσια , στα 47 του και με μόνο 25 χρόνια φυλάκιση (τα λεγόμενα “ισόβια”) να είναι πλέον ελεύθερος!!! Στην Αμερική που δεν θεωρείται τριτοκοσμική χώρα, το αντίθετο μάλιστα, θα είχε εκτελεστεί. Δεν είναι δυνατόν μητέρα με ανήλικα (νομίζω υπάλληλος σε νησί του Αιγαίου) που καταχράστηκε (δυστυχώς) Δημόσιο χρήμα να καταδικάζεται ισόβια!!! Αντίστοιχες περιπτώσεις υπερβολικής και απάνθρωπης τιμωρίας (για υλικά αγαθά) είναι και επώνυμες περιπτώσεις όπως π.χ της κας Σταμάτη και του κου Παπαγεωργόπουλου. Ειδικά οι μητέρες (που στις περισσότερες περιπτώσεις το κάνουν από ακατάσχετη επιδεικτική μεγαλομανία και εθισμό στο χρήμα) και που φυσικά πρέπει να τιμωρηθούν δεν λέω, όμως όχι με βίαιη αποκοπή της μάνας από τα ανήλικα παιδιά της. Στην ουσία τιμωρούνται και τα ανήλικα παιδιά με την στέρηση της μητέρας τους, ότι πιο σκληρό και απάνθρωπο και για τη μάνα και τα παιδιά της. Μέχρι να μεγαλώσουν τα παιδιά η μάνα πρέπει να είναι κοντά τους. Πρόσφατα άκουσα για τα περίφημα βραχιολάκια, ακόμη και για βαρυποινίτες!!! Δεν μπορεί αυτό να εφαρμοστεί και σε αυτές τις τραγικές περιπτώσεις; Το παράδοξο: Ο Αρχισατανιστής έξω (πότε πέρασαν τα λίγα χρόνια στη φυλακή ούτε που το κατάλαβε κανείς) και η Σταμάτη με ανήλικο στο Δρομοκαίτειο (που κάθε λεπτό εκεί φαντάζει αιώνας)!!! Ο ένας αφαίρεσε δύο ζωές ενώ η άλλη έκλεψε(?)λεφτά!!!! Έχουν γίνει ήδη πολλές προσπάθειες και κόλλησαν σε μερικές ενστάσεις κάποιων νομικών που έχουν διαφορετική άποψη ή ερμηνεία. (Λες και το Δημόσιο θα σωθεί από την αυστηρότητα των ποινών και όχι από την επιλογή των πραγματικά κατάλληλων και με την ανάλογη παιδεία ανθρώπων). Είναι δίκαιο και αναγκαίο να Αναθεωρήσετε - επικαιροποιήσετε άμεσα τον αναχρονιστικό Ν.1608/1950 της μεταπολεμικής περιόδου. Νομοθετείστε ώστε οι ποινές για τα εγκλήματα κατά ζωής να είναι παραδειγματικές και πολύ αυστηρότερες (τα ισόβια να είναι ισόβια). Νομοθετείστε ώστε οι απάνθρωπες και εξοντωτικές ποινές για τα οικονομικά εγκλήματα να είναι μικρότερες και μόνο όταν το αδίκημα επαναλαμβάνεται να εξαντλούνται τα όρια. Προβλέψτε διατάξεις για τους γονείς με ανήλικα. Δώστε μια ευκαιρία στους οικον. καταχραστές κλπ, ώστε να έχουν την δυνατότητα να επανέλθουν στο σωστό δρόμο και να καταλάβουν το λάθος τους. Τα οικονομικά διορθώνονται, η χαμένη ζωή ποτέ. Εξάλλου τα οικονομικά εγκλήματα τα περιορίζεις με πολλούς αποτρεπτικούς τρόπους. Ενώ τα εγκλήματα κατά της ζωής; το υπέρτατο αγαθό του ανθρώπου , δεν περιορίζονται με απλά μέτρα αλλά (εκτός από την πρόληψη που εδώ πάσχουμε πολύ)με ριζοσπαστικά και παραδειγματικά.Η Αμερική λόγω της μεγάλης εγκληματικότητας, όχι μόνο έχει αλλά και εφαρμόζει μέχρι και την ποινή του θανάτου.Στη χώρα μας η εγκληματικότητα έχει ξεπεράσει πλέον κάθε όριο, οι ποινές είναι "χάδια" , το σωφρονιστικό έχει τελματώσει και για τα χιλιάδες αθώα θύματα της εγκληματικότητας δεν νοιάζεται ουσιαστικά κανένας!!! Τα εγκλήματα κατά ζωής είναι συνεχώς αυξανόμενα, φρικαλέα, ανεπανόρθωτα και κατακλύζουν καθημερινά τα δελτία ειδήσεων. Επίσης επειδή οι όποιες διαδικασίες αργούν , παρακαλώ να εξετάσετε πολύ σοβαρά , την άμεση θεσμοθέτηση ώστε να μπορούν οι μητέρες με ανήλικα παιδιά, που έχουν καταδικαστεί για οικονομικής φύσεως εγκλήματα να «εκτίουν» την ποινή τους σπίτι τους κοντά στα παιδιά τους, τρόποι υπάρχουν. κε Υπουργέ οι Αποφάσεις στα χέρια σας Ένας απλός πολίτης.