Αρχική Μεταρρυθμίσεις ποινικών διατάξεων, κατάργηση των καταστημάτων κράτησης Γ’ τύπου και άλλες διατάξειςΆρθρο 02 – Τροποποιήσεις στον Ποινικό ΚώδικαΣχόλιο του χρήστη Μαρία-Σοφία Βαΐτση - Αντεισαγγελέας Πρωτοδικών | 29 Μαρτίου 2015, 00:51
Υπουργείο Δικαιοσύνης Μεσογείων 96, Τ.Κ. 11527 Τηλ: 213-1307000 email Υπευθύνου Προστασίας Δεδομένων (DPO): dpo@justice.gov.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
- Αναφορικά με την τροποποίηση του πρώτου εδαφίου της παραγράφου 2 του άρθρου 312 του Ποινικού Κώδικα, προτείνω να διατυπωθεί ως εξής : " Αν το θύμα δεν συμπλήρωσε ακόμη το δέκατο όγδοο έτος της ηλικίας του ή δεν μπορεί να υπερασπίσει τον εαυτό του, λόγω μυϊκής, νοητικής ή ψυχικής αδυναμίας του, και ο δράστης το έχει στην επιμέλεια ή στην προστασία του, ή ανήκει στο σπίτι του δράστη, ή έχει μαζί του σχέση εργασίας ή υπηρεσίας, ή που του το έχει αφήσει στην εξουσία του ο υπόχρεος για την επιμέλειά του, ή που του το έχουν εμπιστευθεί για ανατροφή, διδασκαλία, επίβλεψη, ή φύλαξη έστω προσωρινή, επιβάλλεται φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών." Η διαπίστωση της "αδυναμίας του θύματος να υπερασπιστεί τον εαυτό του" -ειδικά στην περίπτωση ενηλίκου θύματος- καθίσταται ιδιαιτέρως δυσχερής κατά την αποδεικτική διαδικασία, με αποτέλεσμα κατά τη δικαστηριακή πρακτική να κρίνεται συνήθως ως "αδύναμος να υπερασπιστεί τον εαυτό του" ο ανάπηρος, ο πευματικά ή σωματικά ασθενής, ο υπέργηρος, ήτοι στις περιπτώσεις διαπιστωθείσας σωματικής ή ψυχικής νόσου. Ωστόσο, εφόσον ο σκοπός του νομοθέτη είναι να προστατεύσει όχι μόνο τον σωματικά και ψυχικά ασθενή, αλλά και το μυϊκά αδύναμο θύμα έναντι του μυϊκά δυνατού δράστη, καθώς και το θύμα που δεν διαθέτει εκ της ιδιοσυγκρασίας του το ψυχικό σθένος να υπερασπιστεί τον εαυτό του έναντι του έχοντος ισχυρή προσωπικότητα δράστη, θεωρώ πως θα πρέπει να διασαφηνισθεί η φράση "δεν μπορεί να υπερασπίσει τον εαυτό του" με την προσθήκη της φράσης "λόγω μυϊκής, νοητικής ή ψυχικής αδυναμίας του" . - Αναφορικά με την τροποποίηση του δευτέρου εδαφίου της παραγράφου 2 του άρθρου 312 του Ποινικού Κώδικα, προτείνω να διατυπωθεί ως εξής : " Με την ίδια ποινή τιμωρείται όποιος με παραμέληση των υποχρεώσεών του προς τα προαναφερόμενα πρόσωπα παραλείπει να ενεργήσει προς αποτροπή της επέλευσης σωματικής κάκωσης ή βλάβης της σωματικής ή ψυχικής υγείας των προσώπων αυτών και εξαιτίας της παράλειψής του αυτής γίνεται αιτία να υποστούν σωματική κάκωση ή βλάβη της σωματικής ή ψυχικής τους υγείας." Η συμπλήρωση της ανωτέρω διάταξης με τη φράση "παραλείπει να ενεργήσει προς αποτροπή της επέλευσης σωματικής κάκωσης ή βλάβης της σωματικής ή ψυχικής υγείας των προσώπων αυτών και εξαιτίας της παράλειψής του αυτής" κρίνεται αναγκαία προκειμένου αφενός να προσδιοριστεί με σαφήνεια ο τρόπος τέλεσης της εγκληματικής πράξης του δράστη δια παραλείψεως (άρθρο 15 ΠΚ), αφετέρου να καθίσταται ευχερέστερη για το δικαστή η διαπίστωση συνδρομής του αιτιώδους συνδέσμου μεταξύ της παράλειψης ενέργειας -στην οποία ο δράστης όφειλε να προβεί και στην οποία δεν προέβη παραμελώντας τις υποχρεώσεις του έναντι του θύματος- και της προκληθείσας σωματικής κάκωσης ή βλάβης της σωματικής ή ψυχικής υγείας του δράστη. Επιπρόσθετα, εφόσον ο σκοπός του νομοθέτη είναι να θέσει τον "υπεύθυνο" εκπαιδευτικό, παιδαγωγό, διευθυντή ιδρύματος, ή έχων την υπεύθυνη επιμέλεια άλλου προσώπου προ των ευθυνών του και να λειτουργήσει προληπτικά και όχι μόνο κατασταλτικά με την επιβολή κυρώσεων στους ήδη παραβάτες, θεωρώ αναγκαίο, η ανωτέρω ορθώς θεωρούμενη ως "εγκληματική" παραμέληση των υποχρεώσεων του δράστη να τυποποιηθεί ως αξιόποινη πράξη τελεσθείσα όχι μόνο με δόλο (όπως έχει ήδη τεθεί στο υπό διαβούλευση σχέδιο νόμου) αλλά και από αμέλεια, με επαπειλούμενη ποινή, ενδεχομένως, αυτή της φυλάκισης.