Αρχική Μεταρρυθμίσεις ποινικών διατάξεων, κατάργηση των καταστημάτων κράτησης Γ’ τύπου και άλλες διατάξειςΆρθρο 02 – Τροποποιήσεις στον Ποινικό ΚώδικαΣχόλιο του χρήστη Κοτσώνη Έλια | 30 Μαρτίου 2015, 11:40
  • Σχόλιο του χρήστη 'Κοτσώνη Έλια' | 30 Μαρτίου 2015, 11:40

    άρ. 2 παρ. 14 (άρ.312 ΠΚ) Με το άρ. 2 παρ. 14 του σχεδίου νόμου επιχειρείται να ποινικοποιηθεί και ο εκφοβισμός/ηθική παρενόχληση στην εργασία («workplace bullying», «mobbing, «harcèlement morale»). Στην ελληνική έννομη τάξη, σε αντίθεση με αλλοδαπές έννομες τάξεις, δεν υπάρχει ειδική νομοθετική ρύθμιση για την «ηθική παρενόχληση στην εργασία». Ορισμός της ηθικής παρενόχλησης διατυπώνεται στο άρ. 12α του υπ’ αριθμ. 723/2004 Κανονισμού του Συμβουλίου της 22.3.2004 και ορισμός της απλής παρενόχλησης στο άρ. 3 εδ. γ’ του Ν. 4097/2012, στο άρ. 2 παρ. 2 σε συνδυασμό με του άρ. 1 του Ν. 3304/2005, στο άρ. 2 εδ. γ’ του Ν. 3896/2010 κ.α. Οι μορφές εκδήλωσης της ηθικής παρενόχλησης στην εργασία, ως αυτές περιγράφονται σε έρευνες και μελέτες και ως έχουν αντιμετωπιστεί μέχρι τώρα από τη νομολογία των ημεδαπών και αλλοδαπών δικαστηρίων, ποικίλλουν. Ορισμένες πληρούν την ειδική υπόσταση αδικημάτων των άρ. 308 επ., 330, 333, 361, 362, 363 ΠΚ κ.α. και ως εκ τούτου ειδική νομοθετική ρύθμιση για την ηθική παρενόχληση στον χώρο εργασίας φαίνεται να παρέλκει. Στις περισσότερες περιπτώσεις όμως, η ηθική παρενόχληση δεν συνίσταται σε πράξεις, οι οποίες αυτοτελώς ιδώμενες συνιστούν αξιόποινες πράξεις σύμφωνα με το ισχύον δίκαιο ούτε μπορούν πάντα μεμονωμένα να υπαχθούν στην έννοια της «σκληρής συμπεριφοράς» του άρ. 312 ΠΚ ως ισχύει, αλλά σε αλλεπάλληλες, συνεχιζόμενες, αλληλοδιαδοχικές πράξεις που η συνέχειά τους, η συστηματικότητά τους, ο ενιαίος προσανατολισμός τους, ο τρόπος εκδήλωσής τους και ο σκοπός που τις διέπει, ήτοι η εγκαθίδρυση ενός εκφοβιστικού, επιθετικού, ταπεινωτικού περιβάλλοντος με σκοπό την ψυχική και σωματική εξουθένωση του θύματος ή/και την έξοδο του από την εργασία θεμελιώνει την ιδιαίτερη νομική απαξία του και για το λόγο αυτό καθίσταται αναγκαία η ποινικοποίησή τους. Η ηθική παρενόχληση στην εργασία θα μπορούσε να οριστεί ως η συνεχής κοινωνικά απρόσφορη συμπεριφορά, η οποία με σκοπό τη δημιουργία εκφοβιστικού, εχθρικού, εξευτελιστικού, ταπεινωτικού ή επιθετικού εργασιακού περιβάλλοντος ή τη χειροτέρευση των συνθηκών εργασίας τρίτου ή την αποχώρησή του από την εργασία, μπορεί να προκαλέσει σε τρίτο κίνδυνο στη σωματική ή ψυχική υγεία ή στο μέλλον του στον επαγγελματικό χώρο. Σε συνέχεια των ανωτέρω η υπαγωγή των πράξεων ηθικής παρενόχλησης στην εργασία στην έννοια της «σκληρής συμπεριφοράς» που επιλέγεται ως στοιχείο της αντικειμενικής υπόστασης του αδικήματος στο άρ. 2 παρ. 14 του σχεδίου νόμου, ως η έννοια αυτή έχει ήδη οριοθετηθεί από τη θεωρία και τη νομολογία των ελληνικών δικαστηρίων στα πλαίσια ερμηνείας και εφαρμογής του ισχύοντος άρ. 312 ΠΚ καθίσταται δυσχερής. Κατά το πρότυπο της γαλλικής έννομης τάξης σκόπιμη θα ήταν η διατύπωση ορισμού της ηθικής παρενόχλησης στην εργασία στην εργατική μας νομοθεσία και η πρόβλεψη ποινικών κυρώσεων στις οικείες διατάξεις. Ειδικότερα στον γαλλικό Κώδικα Εργασίας (Code du Travail, art. 1152-1) και στον γαλλικό ποινικό Κώδικα (Code Penal, art. 222-33-2) η ηθική παρενόχληση ορίζεται ως «επαναλαμβανόμενη πράξη, η οποία σκοπεύει ή επιφέρει τη χειροτέρευση των συνθηκών εργασίας και η οποία δύναται να προσβάλλει τα δικαιώματα και την αξιοπρέπεια του εργαζομένου, να επηρεάσει αρνητικά τη σωματική ή ψυχική του υγεία ή να θέσει σε κίνδυνο το επαγγελματικό του μέλλον» και τιμωρείται με φυλάκιση και χρηματική ποινή 30.000 ευρώ «όποιος παρενοχλεί άλλον με λέξεις ή συμπεριφορές επαναλαμβανόμενες που έχουν ως σκοπό ή ως αποτέλεσμα την υποβάθμιση των συνθηκών εργασίας και που δύνανται να θίξουν τα δικαιώματα και την αξιοπρέπειά του, να επηρεάσουν αρνητικά τη σωματική ή ψυχική του υγεία ή να θέσουν σε κίνδυνο το επαγγελματικό του μέλλον».