Αρχική Μεταρρυθμίσεις ποινικών διατάξεων, κατάργηση των καταστημάτων κράτησης Γ’ τύπου και άλλες διατάξειςΆρθρο 03 – Τροποποιήσεις στον Κώδικα Ποινικής ΔικονομίαςΣχόλιο του χρήστη ΧΙΠ.Γ. | 30 Μαρτίου 2015, 15:54
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΧΙΠ.Γ.' | 30 Μαρτίου 2015, 15:54

    Πιστεύω ότι γιά όλες τις ποινές γιά οικονομικά δικήματα, φορολογικά και άλλα παρόμοια, ανεξαρτήτως ύψους ποινής, στον α’ βαθμό, θα πρέπει να η έφεση να έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα, γιατί τα πρωτοβάθμια δικαστήρια πάρα πολύ συχνά δικάζουν με υποθέσεις και ανεπαρκή ή ελλειπή στοιχεία και επιβάλλουν πολλές φορές εξοντωτικές ποινές, που όχι μόνο είναι άδικες αλλά, αν η έφεση δεν έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα, οδηγούν ανθρώπους στην φυλακή κι εκεί περιμένουν πάρα πολύ καιρό μέχρι να γίνει το δευτεροβάθμιο δικαστήριο και να βρουν το δίκιο τους. Οσες φορές κι αν κάνουν αίτηση αναστολής, αναστολή δεν δίνεται και εκείνοι είναι υποχρεωμένοι να παραμένουν στην φυλακή, ενώ θα μπορούσαν να είναι έξω και να προσπαθούν να μαζέψουν όσο περισσότερα στοιχεία μπορούν γιά να αποδείξουν την αθωότητά τους μέχρι το δευτεροβάθμιο δικαστήριο, που οπωσδήποτε δικάζει με βάση τα στοιχεία, αφού οι δικαστές ξέρουν ότι θα κριθούν από τον Αρειο Πάγο . Σε τελευταία ανάλυση, είναι σωστό αυτό που λένε καλύτερα δέκα ένοχοι έξω από την φυλακή, παρά ένας αθώος μέσα σ’αυτήν. Ας μένουν έξω μέχρι το δευτεροβάθμιο δικαστήριο και αν κι εκείνο τους κρίνει ένοχους, τότε να φυλακίζονται και να εκτίουν την ποινή τους, όποια κι αν είναι αυτή.