Υπουργείο Δικαιοσύνης Μεσογείων 96, Τ.Κ. 11527 Τηλ: 213-1307000 email Υπευθύνου Προστασίας Δεδομένων (DPO): dpo@justice.gov.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο είναι ένα πρώτο βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Χιλιάδες έλληνες και ελληνίδες είναι αυτή τη στιγμή πρακτικά πολίτες 2ης κατηγορίας επειδή είναι ομοφυλόφιλοι, στερούμενοι του συνταγματικών δικαιωμάτων και βιώνοντας διακρίσεις σε όλα τα επίπεδα. Δεν ανακαλύπτουμε τη φωτιά στην Ελλάδα, σύμφωνο συμβίωσης και πολιτικός γάμος για τα ομόφυλα ζευγάρια προσφέρονται στην πλειοψηφία των χωρών της ΕΕ, καθώς και στο σύνολο των Πολιτειών των ΗΠΑ. Είναι σημαντικό για την Πολιτεία να αναγνωρίσει αυτού του είδους των σχέσεων, διότι δεν μπορεί να συνεχίσει να εθελοτυφλεί πάνω σε μια κοινωνική πραγματικότητα, που υπήρχε, υπάρχει και θα συνεχίσει να υπάρχει, γιατί πολύ απλά βρίσκεται στη φύση ορισμένων ανθρώπων. Επιπλέον, είναι σημαντικό να αναγνωρίστουν επίσημα και να νομιμοποιηθούν οι σχέσεις μεταξύ ομοφυλόφιλων —αρχικά μέσω του συμφώνου και στη συνέχεια μέσω του πολιτικού γάμου— καθώς θα συμβάλει σταδιακά στην ακόμα πιο ευρύτερη κοινωνική αποδοχή της συγκεκριμένης κοινωνικής μειωνότητας, αλλά και θα αποτελέσει ισχυρή υποστήριξη και προς τους πιο αδύναμους αυτής: τους γκέι έφηβους και τις λεσβίες έφηβες, που συχνά βρίσκονται χωρίς υποστήριξη από τη Πολιτεία, τον κοινωνικό περίγυρο και σε πολλές περιπτώσεις ακόμα και από την οικογένειά τους. Μια κοινωνία που κάνει τα παιδιά της να αισθάνονται ανώμαλα, παρα φύσιν, κάτι χειρότερο από εγκληματίες, και να μισούν τους εαυτούς τους, είναι μια σάπια κοινωνία όπου κάτι θα έπρεπε να είχε αλλάξει από χθες. Δε μπορώ να συλλάβω γιατί πολλοί από τους συμπολίτες μου εξοργίζονται σχετικά με το εν λόγω ζήτημα. Είναι κάτι που δεν τους αφορά άμμεσα, κανείς δεν ανάγκασε κανέναν να συνάψει σύμφωνο συμβίωσης με κάποιο άτομο του ίδιου φύλου, δεν έχει να κάνει με το Θέο —που πολλοί επικαλούνται στη συζήτηση— γιατί η πίστη δεν έχει καμία θέση στην θέσπιση νόμων—είναι εντελώς προσωπική υπόθεση του καθενός και σε αυτό το επίπεδο θα πρέπει να παραμένει διότι άλλοι πιστεύουν, άλλοι όχι, και εν τέλει μιλάμε για ένα γενογός, κάτι που υπάρχει και συμβαίνει, και δεν αλλάζει. Με το να συνεχίσει τις διακρίσεις προς τα ομόφυλα ζευγάρια το Κράτος δεν πετυχαίνει τίποτα. Αυτά τα ζευγάρια είναι ήδη μαζί, πολλά συζούν, και μοιράζονται την αγάπη τους. Από τη στιγμή που είναι έλληνες πολίτες, πληρώνουν φόρους και εκτελούν τις υποχρεώσεις τους όπους όλοι οι άλλοι, έχουν κάθε δικαίωμα προς τον οργανωμένο προσωπικό βίο. Για παράδειγμα, δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από να έχει παθεί κακό ο σύντροφός σου και να μην έχεις τη δυνατότητα να τον δεις ή να αναλάβεις εσύ την ευθύνη αποφάσεων εάν ο ίδιος είναι ανίκανος να το πράξει, επείδη δεν είσαι "οικογένεια". Και να μπορούν οι γονείς του, που μπορεί να τον είχαν διώξει από το σπίτι στην εφηβεία του και να έχουν απολύτως καμία σχέση. Όλο αυτό είναι παράλογο, επικίνδυνο και πληγώνει ανθρώπους. Επίσης θα πρέπει το συντομότερο να έρθει και νομοσχέδιο για την υιοθεσία τέκνων, καθώς υπάρχουν οικογένειες με ομοφυλόφιλους γονείς όπου ο ένας από τους δύο (αυτός που νομικά δεν του ανήκει η κηδεμονία) αντιμετωπίζει πολύ σοβαρά κολλήματα, όπως επίσης και διατάξεις για να εξασφαλίσουν την ασφάλεια των ομοφιλόφιλων παιδιών από τον εκφοβισμό και την βία εντός της οικογενείας, συγκεκριμένα για την διάκριση που έχει να κάνει με τον σεξουαλικό προσανατολισμό. Ελπίζω για την ψηφοφορία του σχεδίου νόμου στο προσεχές διάστημα, και για το Υπουργείο να συνεχίσει να κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση, απομονώνοντας το θόρυβο, την ομοφοβία και το μίσος.