Αρχική Σύμφωνο ΣυμβίωσηςΆρθρο 01: ΣύστασηΣχόλιο του χρήστη Στέργιος Ζυγούρας | 11 Νοεμβρίου 2015, 15:30
- Αρχική
- Πρωθυπουργός της Ελλάδας
- Ανοικτή Διακυβέρνηση
- Δικτυακός Τόπος Υπουργείου
- Διαβουλεύσεις Υπουργείων
|
Υπουργείο Δικαιοσύνης Μεσογείων 96, Τ.Κ. 11527 Τηλ: 213-1307000 email Υπευθύνου Προστασίας Δεδομένων (DPO): dpo@justice.gov.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Το σκεπτικό ύπαρξης του Σ/Ν είναι το γνωστό: "αφού γίνεται στην κοινότητα όπου ανήκει η Ελλάδα/στον πολιτισμένο κόσμο, γιατί όχι κι εδώ;" Επαναλαμβάνεται η γνωστή, δογματική τοποθέτηση του 1822 σύμφωνα με την οποία οι Έλληνες πρέπει/οφείλουν να ακολουθούν το "φως" της Δύσης. Το 1822, το 23 και το 27 έγινε προσπάθεια να οριστεί ο "Έλληνας" ως "κάτοικος του Ελληνικού κράτους" (τρια Συντάγματα που κατήργησε άμεσα ο Καποδίστριας). Α. Η Επανάσταση του 1821 δεν έγινε για να προσκολληθεί η Ελλάδα στη Δύση, αντίθετα, συγκρούσεις ξέσπασαν για να μην εφαρμοστεί αυτό το "φως". Αλλά αυτό είναι μεγάλη ιστορία που πιάνει από τους πρώτους μεταχριστιανικούς αιώνες. Β. Το κράτος που προέκυψε από την Επανάσταση είχε "εθνικό χριστιανισμό" δηλαδή η χριστιανική πίστη και ό,τι απ' αυτήν απέρρεε βρισκόταν υπό την κηδεμονία της πολιτικής εξουσίας. Αυτό έγινε βίαια το 1833 επί αντιβασιλείας. Ακολούθησαν συγκρούσεις ως το 1854 τουλάχιστον. Γ. Παρόλα αυτά, με το πρόσχημα του "εκσυγχρονισμού" το 1979 η Ελλάδα εισήλθε, χωρίς να ερωτηθεί, στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Τότε ο Κ. Καραμανλής δήλωνε: "Η Ελλάς από σήμερα αποδέχεται οριστικά την ιστορική πρόκληση και την ευρωπαϊκή της μοίρα. Διατηρώντας την εθνική της ταυτότητα". Η συνέχεια με τον Σημίτη και το ευρώ είναι περισσότερο γνωστή. Με αυτό το Σ/Ν ζούμε μια από τις σημαντικότερες μεταβολές της πολιτισμικής ταυτότητας των Ελλήνων, αν "Έλληνες" δεν είναι αυτοί που μιλούν την γλώσσα, αλλά αποδέχονται την χριστιανική πίστη. Αν υπάρχει το παραμικρό σκεπτικό ιστορικότητας ή ανθρώπινης φύσης στο παρόν Σ/Ν, τότε να συζητήσουμε τα επί μέρους. Όπως π.χ. γιατί μόνο "δυο ενήλικα πρόσωπα" και όχι "τρία, τέσσερα ή πέντε". Γιατί στερούμε το "δικαίωμα" ενός παιδιού από το να έχει δυο μητέρες και τρεις πατέρες ταυτόχρονα (γονείς τύπου Α & Β, όπως είναι η τρέχουσα ορολογία). Εκεί δεν οδηγεί το παρόν Σ/Ν; Εκτός κι αν το "οριστικά" του Καραμανλή έχει και νομική ισχύ, οπότε δεν χρειάζεται και (εικονική) διαβούλευση.