Αρχική Επιτάχυνση στην Απονομή ΔικαιοσύνηςΆρθρο 12Σχόλιο του χρήστη ΝΑΤΑΛΙΑ ΧΡ. ΓΡΕΒΙΑ, ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΑΡΤΑΣ | 21 Σεπτεμβρίου 2010, 21:13
Υπουργείο Δικαιοσύνης Μεσογείων 96, Τ.Κ. 11527 Τηλ: 213-1307000 email Υπευθύνου Προστασίας Δεδομένων (DPO): dpo@justice.gov.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Ο προβληματισμός μου στην διαδικασία της ποινικής συνδιαλλαγής είναι o κίνδυνοι που διατρέχει ο συμμέτοχος στην τακτική ποινική δίκη ή στην ποινική συνδιαλλαγή ως προς την παραβίαση του τεκμηρίου αθωώτητας Σωστά κατά την γνώμη μου άρθρο 308Α του ΚποινΔ ορίζει στην παρ. 4 ορθά ότι «αν δεν επιτευχθεί συνδιαλλαγή, η αίτηση θεωρείται ως ουδέποτε υποβληθείσα, καταστρέφεται με το οικείο υλικό και τυχόν αντίγραφά τους δεν λαμβάνονται υπόψη σε κανένα στάδιο της δίκης». Καθιερώνεται έτσι όπως ορίζεται και στην αιτιολογική έκθεση του σχεδίου η αποδεικτική απαγόρευση αξιοποίησης του σχετικού υλικού, η τυχόν παράβαση της οποίας συνιστά παραβίαση του δικαιώματος σε δίκαιη δίκη που συνεπάγεται απόλυτη ακυρότητα. Στην παρ. 5 εδ. γ ορίζεται « αν κάποιος από τους συμμέτοχους δεν επιθυμεί την ποινική συνδιαλλαγή, η υπόθεση χωρίζεται και ακολουθείται ως προς αυτόν η τακτική ποινική διαδικασία» . Είναι απόλυτα ΟΡΘΟ γιατί ο καθένας έχει δικαίωμα πρόσβασης στην ποινική διαδικασία όταν έχει ασκηθεί δίωξη εναντίον του και δεν είναι δυνατόν η επίτευξη συναλλαγής ενός εκ των συμμέτοχων, να αναγκάζει κάποιον να δεχτεί την ποινική συνδιαλλαγή και εμμέσως να αποδεχτεί την ενοχή του για κακούργημα. Το πρόβλημα είναι, όπως γνωρίζουμε από τις διαδικασίες στα ελληνικά ακροατήρια, ότι στην τακτική δίκη που θα ακολουθήσει, θα τον ακολουθεί το «στίγμα» του συμμέτοχου που προχώρησε και ολοκλήρωσε την συνδιαλλαγή, κατά παράβαση του τεκμηρίου αθωότητας. Καθίσταται λοιπόν επιτακτική ανάγκη για την προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων και ιδίως του δικαιώματος σε δίκαιη δίκη και του τεκμηρίου αθωότητας να τεθεί ρητή διάταξη που το περιεχόμενό της πιστεύω ότι θα μπορούσε να είναι ως εξής: «αν κάποιος από τους συμμέτοχους δεν επιθυμεί την ποινική συνδιαλλαγή, την ποινική συνδιαλλαγή, η υπόθεση χωρίζεται και ακολουθείται ως προς αυτόν η τακτική ποινική διαδικασία. Στην περίπτωση αυτή το υλικό της τελεσθείσας ποινικής συνδιαλλαγής και όλη η εν γένει διαδικασία που ολοκληρώθηκε για τους λοιπούς συμμέτοχους δεν λαμβάνονται υπόψη σε κανένα στάδιο της ποινικής διαδικασίας». Έχω την πεποίθηση ότι χωρίς ρητή συμπλήρωση του άρθρου, δεν μπορούμε να αρκεστούμε στην παρ. 4 για αναλογική εφαρμογή της {όπως δηλαδή ισχύει όταν η συνδιαλλαγή δεν ολοκληρώνεται} και να αφεθούμε στην ερμηνεία του δικάζοντος δικαστή. Αντίθετα με την ρητή νομοθετική πρόβλεψη ο δικαστής θα μπορεί βασισμένος στο άρθρο αυτό, να απαγορεύσει οποιαδήποτε αναφορά της ποινικής συνδιαλλαγής σε όλους του παράγοντες της δίκης σε κάθε διαδικασία. Δεν πρέπει σε κάτι τόσο σημαντικό να διακινδυνεύσουμε να οδηγηθούμε σε αυτό που συμβαίνει σήμερα με τα παράνομα αποδεικτικά μέσα (όπως τηλεφωνικές υποκλοπές κλπ) από την μία να μην χρησιμοποιούνται και από την άλλη οι μαρτυρικές καταθέσεις να είναι διανθισμένες από στοιχεία των παράνομα αποκτηθέντων μέσων.