Αρχική Σύμφωνο ΣυμβίωσηςΆρθρο 01: ΣύστασηΣχόλιο του χρήστη Παππάς Ανδριανος | 12 Νοεμβρίου 2015, 21:00
  • Σχόλιο του χρήστη 'Παππάς Ανδριανος' | 12 Νοεμβρίου 2015, 21:00

    Τα μέχρι στιγμής σχόλια κατά του συμφώνου συμβίωσης υποπέφτουν σε πολλαπλά λογικά σφάλματα. Θα προσπαθήσω να αντιπαρέλθω τον οχετό χαρακτηρισμών και γενικότερου δηλητηρίου που γράφεται, και θα εστιάσω στο ζουμί των δήθεν επιχειρημάτων. 1) Η ομοφυλοφιλία είναι αφύσικη Για να ειπωθεί τι είναι αφύσικο, θα πρέπει βεβαίως πρώτα να έχει οριστεί τί είναι το φυσικό. Φυσικό είναι ότι εμφανίζεται στην φύση από μόνο του, χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση; Αυτή είναι μια κακή γενίκευση, η οποία οδηγεί στο συμπέρασμα πως τα πάντα με τα οποία ασχολείται ο άνθρωπος είναι αφύσικα, από την γεωργία, μέχρι την αστική κοινωνία. Φυσικό είναι το φυσιολογικό/συνηθισμένο; Τότε κάθε είδους μειοψηφικής ή ασυνήθιστης συμπεριφοράς, ιδέας, ιδεολογίας, κλπ μπορεί να θεωρηθεί αφύσικο. Φυσικό είναι το παραδοσιακό/αυτό που πάντα γινόταν; Τότε κάθε τεχνολογική και πολιτισμική καινοτομία είναι αφύσικη. Γίνεται φανερό πως το αφύσικο δεν είναι ούτε κάτι εύκολα ορίσιμο, αλλά ακόμα και αν οριστεί με κάποιον τρόπο, αυτός "μπάζει". Η ομοφυλοφιλία δεν είναι κάτι ξένο από την φύση. Συνέβαινε στο παρελθόν, δηλαδή δεν είναι κάποια "καινοτομία" της "νεας τάξης", εμφανίζεται και αλλού στο ζωικό βασίλειο. Ως εκ τούτου δεν μπορεί να θεωρηθεί αφύσικο. Και ποιό το νόημα άλλωστε να μιλάμε για φυσικό και αφύσικο. Αυτή την στιγμή διαβουλευόμαστε μέσω διαδικτύου, ενός εργαλείου εξ'ορισμου "αφύσικου" και ασύλληπτου μεχρι και πριν μερικες δεκάδες χρόνια, για μια αλλαγή στην νομοθεσία, η οποία νομοθεσία επίσης είναι ένα "αφύσικο" κατασκεύασμα του ανθρώπου, για να ορίσουμε έναν "αφύσικο" τρόπο συμβίωσης (όχι σε σπηλιές). Το φυσικό και το αφύσικο στα πλαίσια της σύγχρονης κοινωνίας είναι ανυπόστατες έννοιες. 2) Η ομοφυλοφιλία δεν είναι αποδεκτή από την ορθοδοξία Ελάχιστες αναφορές γίνονται για την ομοφυλοφιλία στα ιερά κείμενα του χριστιανισμού. Η πιο σημαντική και "λάβαρο" των διαφωνούντων χριστιανών είναι από το λευιτικό. Το συγκεκριμένο βιβλίο της παλαιάς διαθήκης, πέρα από την καταδίκη της ομοφυλοφιλίας (σημειωτέον μόνο μεταξύ ανδρών), απαγορεύει επίσης, μεταξύ των άλλων, την χρήση μικτών υφασμάτων, την εργασία το Σάββατο, την κλοπή, το ψέμα, την εκπρόθεσμη πληρωμή του ημερομισθίου, την πώληση γης, το πιάσιμο των μαλλιών σε κότσο, το ξύρισμα, την κακομεταχείριση ξένων και μεταναστών, την συνεύρεση με την γυναίκα του άνδρα οταν αυτή βρίσκεται σε έμμηνο ρύση, κλπ. Το κείμενο αυτό είναι παρωχημένο και έχει ως σκοπό, σύμφωνα με αναλυτές του, να φέρει τον άνθρωπο σε σημείο όπου το να τηρεί κάθε γράμμα των εντολών του θεού είναι σχεδόν αδύνατον, άρα αυτός να υποκύπτει και να βρίσκεται σε μια συνεχόμενη κατάσταση αμαρτίας, ακαθαρσίας και υποτακτικότητας. Σε κάθε περίπτωση όμως, δεν έχει καμμια σημασία το τι προβλέπουν τα κείμενα αυτά και το τι ευαγγελίζονται οι διάφοροι εκπρόσωποι του χριστιανικού τάγματος. Το κειμενο προς διαβούλευση αναφέρεται σε μια πολιτική νομική σχέση δυο ανθρώπων. Επ' ουδενί δεν εμπλέκεται η όποια θρησκεία σε αυτό. Το νομοσχέδιο δεν λέει σε κανέναν, χριστιανό ή μη, τι να κάνει στην ζωή του. Απλά δίνει την νομική ευκαιρία σε ισονομία. Ο χριστιανισμός έχει τους δικούς του κανόνες, οι χριστιανοι μπορούν αν θέλουν να τους τηρούν. Αλλά η επιβολή τους, μέσω του επηρεασμού της νομοθεσίας του κράτους, σε όλους, είναι εξωφρενικά άτοπη. Οι αλλόθρησκοι και οι άθεοι δηλαδή γιατί να πρέπει να είναι υποτακτικοί στα όποια χριστιανικά ιδεώδη; 3) Περί παιδιών ομόφυλων ζευγαριών Πάγιο επιχείρημα είνα η προστασία των παιδιών από την ανωμαλία και την κακή επιρροή που ίσως έχει πάνω τους η ύπαρξή τους σε οικογένεια με ομόφυλους γονείς. Αυτό το επιχείρημα, και τα διάφορα υποεπιχειρήματά του, δεν έχει καμμία βάση. Πρώτα απ' όλα. Τα παιδιά ομοφυλόφιλων δεν θα βγούν ομοφυλόφιλα, ακριβώς όπως τα παιδιά των ετεροφυλόφιλων δεν βγαίνουν όλα ετεροφυλόφιλα (δεν εμφανίστηκαν από το πουθενά αυτά τα άτομα). Αλλά και ομοφυλόφιλα να βγουν, ποιό το πρόβλημα με αυτό; Επίσης, το τι θα πεί ο περίγυρος και το αν θα νοιώθουν τα παιδιά άβολα με το να λένε οτι εχουν δυο μπαμπάδες ή δυο μαμάδες, προφανώς είνα πρόβλημα του περίγυρου που θα είναι οπισθοδρομικός και όχι των παιδιών. Μελέτες αλλά και η εμπειρία από ομόφυλα ζευγάρια που έχουν παιδιά δείχνουν ότι κατά μέσο όρο, τα παιδιά αυτά είναι πιο χαρούμενα και πιο επιτυχημένα. Και αυτό κατά την γνώμη μου γίνεται για τον εξής λόγο: για να αποκτήσει ένα ομόφυλο ζευγάρι παιδιά, πρέπει να γίνει κάποια πολύ πιο σύνθετη διαδικασία (παιδοθεσία, παρένθετη μητέρα, δωρεά σπέρματος, κλπ), η οποία δεν συμβαίνει απλώς τυχαία ή από λάθος, όπως γίνεται σε αρκετές περιπτώσεις ετεροφυλόφιλων σχέσεων. Δηλαδή το ζευγάρι αυτό θα πρέπει να το επιδιώξει πολύ ενεργά. Και αυτό το κάνει σίγουρα γιατί αγαπάει τα παιδιά και θέλει να μεγαλώσει και να προσφέρει στα παιδιά του. Τέλος, το επιχείρημα περί διαιώνισης του είδους και του έθνους είναι τουλάχιστον αστείο. Ο νόμος αυτός δεν κάνει υποχρεωτική την ομοφυλοφιλία. Δεν απαγορεύει τα ετεροφυλόφιλα ζευγάρια. Τα ετεροφυλόφιλα ζευγάρια, ανεξαιρέτως νομοθεσίας, θα είναι πάντα η πλειοψηφία των ζευγαριών. Αλλά βέβαια, όπως ανέφερα και παραπάνω, υπάρχουν και οι εναλλακτικές μέθοδοι σύλληψης παιδιών. Το ότι δεν είναι κάποιος ετεροφυλόφιλος, δεν σημαίνει ούτε ότι δεν θέλει, ούτε οτι δεν μπορεί να κάνει παιδιά. 4) Να κάνουν ότι θέλουν σπίτια τους, αλλά... Αυτή η άποψη υποκρύπτει, θεωρώ, τον μεγαλύτερο κίνδυνο για κοινωνικό αποκλεισμό, ο οποίος μάλιστα δεν είναι ξεκάθαρος και φανερός. Δηλαδή, τους αγαπάμε τους μη ετεροφυλόφιλους ανθρώπους, και να κάνουν ότι θέλουν κρυφά, αλλά άπαξ και κάτι λάβει χώρα δημοσίως ή αποκτήσουν κάποιο νομικό δικαίωμα ή αναγνώριση, τότε θα γίνει κατατροφή και θα καταρρεύσει η κοινωνική συνοχή. Αυτή η κατάσταση όχι μόνο συμβάλλει στην κοινωνική ανισότητα, όχι μόνο καλλιεργεί τον φόβο έκφρασης των ατόμων αυτών, αλλά οδηγεί σε δίωξη ανθρώπων για το πως είναι, πως φέρονται, τι πιστεύουν. Κάτι τέτοιο δεν μπορεί να είναι αποδεκτό σε μια ισόνομη πολιτεία. 5) Σήμερα η ομοφυλοφιλία, αύριο η κτηνοβασία, ο βιασμός, η παιδοφιλία, κλπ Αυτό είναι ένα εντελώς άκυρο λογικό σφάλμα. Το ότι η μη ετεροφυλοφιλία δεν ταιριάζει με κάποιους συγκεκριμένους ηθικούς κανόνες ορισμένων ομάδων ανθρώπων (που δεν είναι και αδιαμφισβήτητοι, προφανώς), δεν σημαίνει ούτε πως θεωρείται ευρέως ανήθικη, ούτε βέβαια αποτελεί κάποια παραβατική συμπεριφορά. Από κει και πέρα, δεν υπάρχει καμμία σύνδεση, ούτε λογική ούτε ηθική της ομοφυλοφιλίας με την όποια άλλη παρεκτροπή φέρουν κάποιοι ως ψευδεπιχείρημα. Δεν έχω να σχολιάσω κάτι παραπάνω σε αυτό, καθώς το επιχείρημα είναι γελοίο. Κλείνοντας, θέλω να τονίσω πως αυτό το νομοσχέδιο σίγουρα ένα καλό πρώτο βήμα. Αλλά έχει μερικά σκιερά σημεία (έχουν τονιστεί σε άλλα σχόλια) τα οποία αφήνουν νομικά κενά, αλλά και γενικότερα απλώς το σύμφωνο συμβίωσης δεν εξασφαλίζει πως όλοι οι άνθρωποι λαμβάνουν ίσα δικαιώματα. Ο πολιτικός γάμος, αλλά και το ζήτημα της παιδοθεσίας, ήταν, είναι, και θα εξακολουθήσει να είναι πάγια αιτήματα της κοινότητας. ΥΓ: Εκτός από τους ομοφυλόφιλους, δεν γίνεται καθόλου αναφορά στα σχόλια σε αμφιφυλόφιλα άτομα. Αυτά δέχονται την μεγαλύτερη διάκριση απ' όλους κατά την γνώμη μου, καθώς η τρέχουσα νομοθεσία τους επιτρέπει την σύναψη νομιμης σχέσης μόνο με συγκεκριμένα άτομα υπό προϋποθέσεις φύλου. Μπορεί να θεωρηθεί και διάκριση με βάση το φύλο. Σε κάθε περίπτωση, δεν πρέπει να τα ξεχνάμε και να τα αποκλείουμε από τον διάλογο αυτά τα άτομα. Με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, οι αμφιφυλόφιλοι θα μπορούν να συνάψουν συμφωνο συμβίωσης με όποιο άτομο τύχει να είναι μαζί, ανεξαιρέτως φύλου.