Αρχική Σύμφωνο ΣυμβίωσηςΆρθρο 10: Επώνυμο τέκνωνΣχόλιο του χρήστη har | 13 Νοεμβρίου 2015, 09:54
  • Σχόλιο του χρήστη 'har' | 13 Νοεμβρίου 2015, 09:54

    Για το θέμα των παιδιών τώρα... Αλήθεια που στο ζωικό βασίλειο έχει αντικρύσει κανείς παρόμοιο φαινόμενο...πουθενά! Το αρσενικό συνευρίσκεται από αγάπη με το θηλυκό και καρπός αυτής της σχέσης είναι ένα παιδί. Τι το ποιο ωραίο, γεμάτο δύναμη, ρομαντισμό και αρμονία σ’ αυτή τη σχέση. Μοναδικό! Τώρα πως να το αλλάξουμε αυτό; Το δανεισμένο σπέρμα, η το δανεισμένο ωάριο κυοφορείται σε μήτρα πολλές φορές δανεική και ο καρπός ο δανεισμένος πρέπει να ενταθεί σε μια συμβίωση δυο ομόφυλων ανθρώπων. Τι μπέρδεμα! Το ίδιο το παιδάκι μια σκέτη ταλαιπωρία. Να μη γνωρίζει αν έχει μπαμπά, αν έχει μαμά αλλά και ο άλλος που συμβιώνει με τον μπαμπά του η την μαμά του τι του είναι; Οι μεγάλοι, οι ομόφυλοι, χάραξαν τη ζωή τους με τον δικό τους τρόπο, αυτό είναι άλλο θέμα δεν θα μπούμε σ' αυτά τα χωράφια, αλλά τι φταίει το παιδάκι το ίδιο να κάνει ΑΚΟΥΣΙΑ την επανάληψη του δρομολογίου ζωής που έκανε τουλάχιστον ο ένας γονιός του ( από σπέρμα στη μια περίπτωση και από ωάριο στην άλλη ). Μπορούμε όμως να ενθαρρύνουμε πράξεις αλληλεγγύης και προσφοράς των ομόφυλων ατόμων προς οικογένειες φτωχές και αναξιοπαθούσες, ή ιδρύματα που φιλοξενούν παιδάκια. Όπως και να δούμε τα πράγματα, το θέμα παιδιού σε αυτού του είδους τις σχέσεις δεν γινεται, δεν δένει, υπερβαίνει τα εσκαμμένα. Πρέπει να το καταλάβουμε ότι δεν μπορώ εγώ στην δική μου διαφορετικότητα να εμπλέξω και άλλα άτομα ώστε να συνεχιστεί αυτή η συμπεριφορά και στις επόμενες γενιές. Μη θέλω να πάρω και άλλους μαζί μου σ΄αυτόν τον δαιδαλώδη κόσμο που ζω. Ας σβήσει αυτή η διαφορετικότητά μου με έμενα όταν θα φύγω απ΄αυτον τον μάταιο κόσμο. Ίσως αυτή τελικά να είναι η προσφορά μου σ΄αυτον τον αγώνα ζωής γεμάτο αγωνία που διανύω. Ας το σκεφτούμε λίγο πιο ψύχραιμα το θέμα των παιδιών και μη μας πιάνει ο άκρατος συναισθηματισμός και η υπερβολική ευαισθησία. Πιο ψύχραιμα!