Αρχική Σύμφωνο ΣυμβίωσηςΆρθρο 01: ΣύστασηΣχόλιο του χρήστη Κωνσταντίνος Νικόλαρος | 14 Νοεμβρίου 2015, 10:26
  • Σχόλιο του χρήστη 'Κωνσταντίνος Νικόλαρος' | 14 Νοεμβρίου 2015, 10:26

    Δεν καταλαβαίνω γιατί το νομοσχέδιο αυτό μπαίνει σε δημόσια διαβούλευση κατά τέτοιον τρόπο, ώστε να καλούνται οι πολίτες να εκφέρουν άποψη κατά διαδικασίες που ομοιάζουν με αυτές τις του Δημοψηφίσματος. Το ξέρω ότι λέγοντας αυτό δεν λαμβάνω υπ όψιν μου άτομα που τα αφορά ή δεν τα περιλαμβάνει το νομοσχέδιο (όπως άτομα πολυσυντροφικά ή από την άλλη πλευρά, μη συμβιβαζόμενα με ένα συγκεκριμένο φύλο, μιας και δύο είναι αυτά που αναγνωρίζονται νόμιμα). Όμως κάλλιστα τα άτομα αυτά θα μπορούσαν να έρθουν σε επαφή με τις συλλογικότητες που προτιμούν, οι οποίες ασχολούνται και προωθούν τέτοια ζητήματα και να καταθέσουν τις απόψεις τους από κοινού ή ατομικά. Ο δημόσιος διάλογος όμως τι όφελος έχει? Γιατί πρέπει να κληθεί να αποφασίσει και συσκεφθεί η ετεροφυλοφιλική -έτσι δηλώνει ή δεν δηλώνει αλλιώς τουλάχιστον- πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας για ένα θέμα που ΔΕΝ την αφορά προσωπικά, δεν αγγίζει τις ήδη νομικά κατοχυρωμένες ατομικές της ελευθερίες(στην πλειοψηφία της πάντα) περί ζητημάτων σεξουαλικότητας και φύλου. Γιατί, λοιπόν τώρα, που έρχεται δια της νομοθετικής οδού μια ακόμα μερίδα της κοινωνίας με πολύ δειλά βήματα να αναγνωριστεί ως ΙΣΌΤΙΜΗ με την πλειοψηφούσα μερίδας της, μπαίνουν σε διαβούλευση δημόσια, ζητήματα που αφορούν μια ομάδα που όσο πιο πίσω κοιτούμε στην νεότερη και όχι μόνο φυσικά ιστορία, τόσο περισσότερο απομονωμένη και καταπιεσμένη ήταν. Με τι κριτήρια μη αγαπητό, συντηρητικό Υπουργείο Δικαιοσύνης θέτεις σε διάλογο μεταξύ καταπιεστών και καταπιεζόμενων ζητήματα ισονομίας που αφορούν τον δεύτερο? Δηλαδή το ζήτημα της κατάργησης της δουλείας είναι ποτέ δυνατό να τεθεί σε διαβούλευση μεταξύ των σκλάβων και των ιδιοκτητών τους? Η άσκηση θρησκευτικών ελευθεριών σε αντίστοιχους Ναούς θα ήτο ποτέ δυνατό να γίνει μέσω διαλόγου μεταξύ των εδώ πλειοψηφούντων Χριστιανών και άλλων θρησκευτικών μειονοτήτων? Ο διάλογος για να έχει αποτέλεσμα, πρέπει να διεξάγεται από ισότιμες θέσεις, αλλιώς χειραγωγείται προς όφελος του ισχυρού. Τα έχει σαφώς υπόψιν του αυτά τα πράγματα ο κ. Παρασκευόπουλος όταν κάνει δηλώσεις περί της "ετοιμότητας" της ελληνικής κοινωνίας για νομική κατοχύρωση του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών. Για την πολυσυντροφικότητα και τη νομική της θεμελίωση πόσες γενιές πρέπει να περάσουν δηλαδή?