• Σχόλιο του χρήστη 'Ξενοφων' | 14 Νοεμβρίου 2015, 19:29

    A) Σύμφωνα με το άρ. 21 παρ. 1 Συντάγματος : “ 1. Η οικογένεια, ως θεμέλιο της συντήρησης και προαγωγής του Έθνους, καθώς και ο γάμος, η μητρότητα και η παιδική ηλικία τελούν υπό την προστασία του Κράτους. ”. Από τη διάταξη αυτή που συνάδει με τις κρατούσες κοινωνικές αντιλήψεις του ελληνικού λαού προκύπτει ότι το Κράτος οφείλει να μεριμνά για την οικογένεια, το γάμο, την μητρότητα, την παιδική ηλικία. Β) Στα ερμηνευτικά συγγράμματα του αστικού κώδικα, η διαφορά φύλου αναφέρεται ως στοιχείο του υποστατού του γάμου και αξιούμενη προϋπόθεση από το νόμο προς την τέλεσή του. Γ)Στο ν. 3719/2008 περί «ελεύθερης συμβίωσης», στο πρώτο άρθρο του οποίου αναγράφεται ρητά ότι οι ρυθμίσεις του εν λόγω νόμου αφορούν αποκλειστικά ετερόφυλα ζευγάρια. Mε αυτήν τη ρύθμιση εκφράζεται η βούληση της εσωτερικής έννομης τάξης, η οποία θεωρείται ότι αντανακλά τις ηθικές και κοινωνικές αξίες και παραδόσεις του ελληνικού λαού. Δ) Η διάταξη, του άρθρου 5 παρ. 1 του Συντάγματος κατοχυρώνει την προσωπική ελευθερία με την ευρεία έννοια. Ως προστατευόμενη επί μέρους εκδήλωση της προσωπικότητας αποτελεί και η σεξουαλική ελευθερία, δηλαδή το δικαίωμα του προσώπου να αναπτύσσει σεξουαλική δραστηριότητα εφόσον, καθόσον, όποτε, όπως και με όποιον θέλει (σε ό,τι αφορά την τελευταία αυτή διάσταση, με την προϋπόθεση, εννοείται, ότι το άλλο πρόσωπο συναινεί). Αυτή όμως η ελευθερία δεν εκτείνεται και σε δικαίωμα του προσώπου να τυποποιεί νομικά τη σχέση του με άλλο πρόσωπο, κυρίως διότι εκεί που ο συντακτικός νομοθέτης θέλησε να καθιερώσει μια παρόμοια υποχρέωση του κοινού νομοθέτη το έπραξε ρητά (γάμος). Σύμφωνα με όλα τα ανωτέρω, υπό τις ρυθμίσεις του ισχύοντος Συντάγματος, θα πρέπει να διερευνηθεί αν με την υπό διαβούλευση ρύθμιση επιχειρείται να υποκατασταθεί με τυπικό νόμο ο συνταγματικά κατοχυρωμένος θεσμός του γάμου, ως προς τις προϋποθέσεις του (πράγμα ανεπίτρεπτο νομικά). Ακόμη περισσότερο θα πρέπει να υπάρξει ιδιαίτερος προβληματισμός ως προς το εάν με την υπό διαβούλευση ρύθμιση ουσιαστικά αναιρείται η (από το Σύνταγμα επιβαλλόμενη) προστασία της μητρότητας και της παιδικής ηλικίας. Το εν λόγω νομοθέτημα δεν θα πρέπει να εξεταστεί μόνον από την πλευρά του δικαιώματος του προσώπου να αναπτύσσει τη σεξουαλική του δραστηριότητα ελεύθερα, αλλά και από την πλευρά της συμβολής στην προστασία της μητρότητας και της παιδικής ηλικίας.