Αρχική Σύμφωνο ΣυμβίωσηςΆρθρο 01: ΣύστασηΣχόλιο του χρήστη Νίκος Νικολαΐδης | 17 Νοεμβρίου 2015, 11:32
  • Σχόλιο του χρήστη 'Νίκος Νικολαΐδης' | 17 Νοεμβρίου 2015, 11:32

    Οι ενάντιοι στο γάμο προβάλουν τα ίδια ακριβώς επιχειρήματα που προέβαλαν οι προασπιστές της δουλείες και αυτοί που μάχονταν κατά των ίσων δικαιωμάτων των γυναικών, παραπέμποντας πάντα στη Βίβλο. Για παράδειγμα ο απόστολος Παύλος στην προς Εφεσίους επιστολή του αναφέρει σχετικά με τους δούλους «Οἱ δοῦλοι ὑπακούετε τοῖς κυρίοις κατὰ σάρκα μετὰ φόβου καὶ τρόμου ἐν ἁπλότητι τῆς καρδίας ὑμῶν ὡς τῷ Χριστῷ», ενώ για τη θέση της γυναίκας αναφέρεται στην Α΄ προς Τιμόθεο «Γυνὴ ἐν ἡσυχίᾳ μανθανέτω ἐν πάσῃ ὑποταγῇ· γυναικὶ δὲ διδάσκειν οὐκ ἐπιτρέπω, οὐδὲ αὐθεντεῖν ἀνδρός, ἀλλ᾿ εἶναι ἐν ἡσυχίᾳ». Η απάντηση στο πως πρέπει να αντιμετωπίζουμε τα συγκεκριμένα χωρία ήρθε από τα χείλη χριστιανού επισκόπου και συγκεκριμένα του George Carey, επισκόπου του Canterbury, ο οποίος τοποθετήθηκε στη διαμάχη σχετικά με την χειροτονία γυναικών λέγοντας “We know more now about gender roles than they did back then.” Όσον αφορά τα περί ομοφυλοφιλίας ο Παύλος αναφέρει στην προς Ρωμαίους επιστολή του «ὁμοίως δὲ καὶ οἱ ἄρσενες ἀφέντες τὴν φυσικὴν χρῆσιν τῆς θηλείας ἐξεκαύθησαν ἐν τῇ ὀρέξει αὐτῶν εἰς ἀλλήλους, ἄρσενες ἐν ἄρσεσι τὴν ἀσχημοσύνην κατεργαζόμενοι καὶ τὴν ἀντιμισθίαν ἣν ἔδει τῆς πλάνης αὐτῶν ἐν ἑαυτοῖς ἀπολαμβάνοντες»· σε αυτό το χωρίο καταδικάζεται η ομοφυλόφιλη συμπεριφορά ειδωλολατρών και συγκεκριμένα η προσφορά ανδρών και γυναικών σε ιερά της Αφροδίτης ή της Κυβέλης (ιερόδουλοι) η ιερή πορνεία δηλαδή όχι η ομοφυλοφιλία. Στον Λευιτικό δεν αναφέρομαι γιατί ο Νόμος της Παλαιάς Διαθήκης ισχύει μόνο για τους Ισραηλίτες στο θρήσκευμα και όχι για τους Χριστιανούς, για παράδειγμα δεν συνιστά αμαρτία η κατανάλωση χοιρινού ούτε επιβάλλεται η περιτομή σε Χριστιανούς όπως επιβάλει ο Νόμος. Εν κατακλείδι παραπέμπω σε έναν άλλον ιεράρχη, Ορθόδοξο αυτή τη φορά, τον Ευγένιο Βούλγαρη ο οποίος εισήγαγε την ιδέα της ανεξιθρησκείας στα ελληνικά γράμματα. Στο «Σχεδίασμά» του ο Βούλγαρης ορίζει ως ανεξιθρησκεία την ενδεδειγμένη στάση κάθε «ψυχής ευσεβούς» απέναντι στους «αθετούντας τα της πίστεως», τους οποίους ποτέ δεν επιτρέπεται ο πιστός να μεταχειρίζεται «τυρρανικώς και ωμώς και απανθρώπως».