Υπουργείο Δικαιοσύνης Μεσογείων 96, Τ.Κ. 11527 Τηλ: 213-1307000 email Υπευθύνου Προστασίας Δεδομένων (DPO): dpo@justice.gov.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
17 Νοεμβρίου 2015, 23:44 | Παππάς Ανδριανος Μόνιμος ΣύνδεσμοςΝαι στο σύμφωνο συμβίωσης.Επιπλέον, να επεκταθεί και να είναι δυνατόν να συναφθεί μόνον μεταξύ ατόμων ιδίου φύλου, ανεξαιρέτως πεποιθήσεων. Επίσης να γίνει υποχρεωτικό και να αντικαταστήσει τον θρησκευτικό γάμο. Έτσι άλλωστε ορίζει το μεγάλο δόγμα του Ιπτάμενου Μακαρονοτέρατος – μεγάλη η χάρη του και γευστική η σάλτσα του.Σας ακούγεται παράλογο; Σας φαίνεται αισχρό που κάποιος προσπαθεί να σας επιβάλλει τι να κάνετε και τι να μην κάνετε, με βάση τα πιστεύω του; Σκέφτεστε: μα πως είναι δυνατόν να είναι αυτό επιτρεπτό; Για δείτε…(το παραπάνω είναι αντιπαράδειγμα και ειρωνεία, για όσους δεν κατάλαβαν) Κύριε Παππά, ευφυές μα κάπως άστοχο (και λίγο... κλεμμένη ιδέα από την ταινία το straihgt story): Το πρόβλημα δεν είναι το μεγάλο δόγμα του Ιπτάμενου Μακαρονοτέρατος (Θα ήταν αν η εκκλησία ζητούσε πχ την καθιέρωση από το κράτος υποχρεωτικών νηστειών ή την ποινικοποίηση των γκέι) το πρόβλημα (σας) είναι στο "δόγμα" της κοινής γνώμης (που όχι, αν και το λέει ο ποιητής-ακόμα- δεν είναι κοινή πόρνη..). Και αυτό το δόγμα δεν είναι μια ασαφής εξωτερική επιβολή εξουσίας η οποία καταδυναστεύει τις μειονότητες ή τις μάζες αλλά τελικά είναι η ιδιοσυγκρασία ένος λαού. Πρόκειται για θεσμοθέτηση μίας συμπεριφοράς παρεκλινουσας κατά την γνώμη πάρα πολλών. Πρόκειται επίσης για ένα κοινωνικό ζήτημα που δεν αφορά μόνο τους γκέι για τον απλούστατο λόγο πως η Ελληνική κοινωνία παραμένει σε θέματα της οικογενείας πολύ πιο ευαίσθητη απο π.χ. την Σκανδιναβική. Ζούμε την ζωή μας όπως την θέλουμε αλλά όταν διαβουλευόμαστε και νομοθετούμε έχουμε μία "πλάστιγγα": Τα αιτήματα μίας μειονότητας απο την μία και τις ιδιαίτερες ευαισθησίες ενός λαού από την άλλη. Αλλιώς δεν θα υπήρχε λόγος ύπαρξης νομοθέτη: Απλά θα υπακούγαμε σε ότι ορίζει ο υπόλοιπος κόσμος ως αυτονόητο και θα νομοθετούσαμε ερήμην του Δήμου. Η γνώμη του λαού επί ευαίσθητων θεμάτων δεν είναι το κακό μακαρονοτέρας που αναφέρετε αλλά κάτι πολύ σημαντικότερο που δεν πρέπει να αγνοηθεί.