Αρχική Σύμφωνο ΣυμβίωσηςΆρθρο 01: ΣύστασηΣχόλιο του χρήστη Κωνσταντίνος Ρ. | 18 Νοεμβρίου 2015, 16:23
  • Σχόλιο του χρήστη 'Κωνσταντίνος Ρ.' | 18 Νοεμβρίου 2015, 16:23

    Κανονικά θα έλεγα ΟΧΙ στο σύμφωνο συμβίωσης γενικότερα, για ομόφυλα ή ετερόφυλα ζευγάρια. Εφόσον το σύμφωνο συμβίωσης αποσκοπεί στην αυτοματοποίηση ορισμένων συμβολαιογραφικών πράξεων (πχ κληρονομικότητα), το δέχομαι υπό τον παρακάτω περιορισμό: Στο σύμφωνο συμβίωσης ΔΕΝ πρέπει να εμπλέκονται τέκνα (διά υιοθεσίας ή τεκνογονίας). Τα παιδιά πρέπει να μεγαλώνουν σε όσο το δυνατόν πιο σταθερό, ασφαλές και σίγουρο περιβάλλον, κάτι που προσπαθεί να προστατεύσει ο θεσμός του γάμου και να καταργήσει το σύμφωνο (εξ ου και "σύμφωνο ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ συμβίωσης"). Υπ' αυτή τη συνθήκη οι συμβαλλόμενοι στο σύμφωνο συμβίωσης μπορούν να είναι όποιοι και όσοι επιθυμούν (ανεξαρτήτως φύλου, αρκεί βέβαια να συμμετέχουν οικειοθελώς). Εάν όμως θέλουμε να υπάρξει συμβίωση με την παρουσία τέκνων (θετών ή μη), θα πρέπει να τα σκεπάσουμε με το θεσμό του γάμου. Γάμος νοείται ΜΟΝΟ μεταξύ ΔΥΟ και ΕΤΕΡΟΦΥΛΩΝ ατόμων. Γιατί, αν θέλουμε να το επεκτείνουμε και μεταξύ ομόφυλων ζευγαριών, τι μας εμποδίζει να νομιμοποιήσουμε και γάμο μεταξύ περισσοτέρων των δύο ατόμων, τα οποία θέλουν να συζήσουν οικειοθελώς και με την παρουσία τέκνων; Τυχόν υποστηρικτής του γάμου μεταξύ ομόφυλων ζευγαριών ας φανταστεί την ανατροφή του σε ένα τέτοιο περιβάλλον, με τη συμβίωση τριών ή και περισσοτέρων γονέων!