• Σχόλιο του χρήστη 'ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΟΥ' | 19 Νοεμβρίου 2015, 13:58

    Κάνετε μεγάλο λάθος όσοι κατηγορείτε τους χριστιανούς (τους υγιώς και με αγάπη κινούμενους)για αισθήματα μίσους και μισαλλοδοξίας. Καθόλου δεν μισούμε αυτούς τους ανθρώπους, αντίθετα τους αγαπούμε και τους συμπονούμε, θέλουμε το καλό τους και όχι την καταστροφή τους. Όπως αγαπούμε και συμπονούμε κάποιον φτωχό, ασθενή, άστεγο. Πώς όμως θα δείξουμε την αγάπη μας αυτή; Λέγοντάς του ότι έχει δικαίωμα να είναι έτσι; Φυσικά έχει το δικαίωμα, ο ίδιος ο Θεός του το δίνει. Όμως μας διαφεύγει ο λόγος της Αγίας Γραφής: "Όλα μου επιτρέπονται. Όμως δεν με συμφέρουν όλα". Ψάξτε να το βρείτε στις επιστολές. Μπορεί κάποιος να κυκλοφορεί βρώμικος στους δρόμους, ακόμη και στην υπηρεσία του να πηγαίνει έτσι. Όμως αυτό δείχνει υγιή τρόπο άσκησης των δικαιωμάτων του; Και αν κάποιος του συστήσει να προσέξει λίγο τον εαυτό του, να του προσφέρει μάλιστα τη βοήθεια που χρειάζεται για να επέλθει ένα πιο θετικό αποτέλεσμα, αυτός το κάνει από μίσος; Θα είναι ανόητος αν μισεί έναν τέτοιο άνθρωπο! Όποιος, πάλι, έχει αγάπη στην καρδιά του, είναι δυνατόν να τον αφήνει σ' αυτή την εξαθλίωση; Σε καμία περίπτωση! Αν, τώρα, όλοι οι άνθρωποι που βρίσκονται σ' αυτή την κατάσταση συνασπισθούν και διεκδικούν τη νομική κάλυψη του "δικαιώματός" τους να ζουν σε τρώγλες ή άστεγοι, πόσο λογικό θα σας φαινόταν αυτό; Και τι είδους ευελιξία είναι αυτή που πρέπει να έχουν οι θεσμοί και οι κανόνες μιας υγιούς κοινωνίας για να παράσχουν ανάλογη κάλυψη; Τόσο στους ίδιους (τους προς το παρόν "λίγους") γίνεται κακό, για το οποίο οι λοιποί έχουν (έχουμε) ΕΥΘΥΝΗ, όσο και στους μη ανήκοντες σ' αυτή την ομάδα, διότι όπως ξέρουμε όλοι, η αρρώστια μεταδίδεται και όχι η υγεία. Και, σας παρακαλώ, μη συγκρίνετε την αληθινή αγάπη του χριστιανού με τη μανία του μουσουλμάνου. "Ποια η σχέση του φωτός με το σκότος;" Κλείνοντας, σημειώνω κάτι που δεν είναι δική μου διαπίστωση αλλά την ασπάζομαι, σχετικά με τη μεροληπτική και υποκειμενική εξέταση των πραγμάτων. Στην Αγία Γραφή μπορούμε να διαβάσουμε κάπου τη φράση: "ουκ έστι Θεός". Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι ο λόγος του Θεού αυτοαναιρείται. Ολοκληρωμένη η φράση είναι: Είπεν άφρων εν τη καρδία αυτού "ουκ έστι Θεός". Καλή φώτιση σε όλους μας, αδέλφια.