Υπουργείο Δικαιοσύνης

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Βασίλης Τ.' | 19 Νοεμβρίου 2015, 20:22

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Αποτελούν θλιβερή εικόνα για μια σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα η σφοδρότητα και το μένος κατά της ομοφυλοφιλίας, που αντικατοπτρίζεται και από την πλειοψηφία των σχολίων. Σχόλια που ξεκινούν απ'το σχεδόν πολιτικά ορθό "σέβομαι την ιδιαιτερότητα σου, αλλά κράτησε την για τους τέσσερις τοίχους του σπιτιού σου" και φτάνουν στην ακραία χυδαιότητα περί "ομοφυλοφίλων που υιοθετούν αγόρια με σκοπό την σεξουαλική τους εκμετάλλευση". Το κοινό συμπέρασμα που προκύπτει πάντως είναι πως οι ομοφυλόφιλοι είναι ανεκτοί μόνο όταν είναι αόρατοι, μόνο όταν λειτουργούν ως διασκεδαστικό "αξεσουάρ" για τους στρέιτ, μόνο όταν κάθονται στ'αυγά τους και λένε κι ευχαριστώ που δεν τους εκτελούν όπως στη Μέση Ανατολή. Μόλις υψώσουν φωνή, μόλις διεκδικήσουν το παραμικρό δικαίωμα, γίνονται κόκκινο πανί, ο ύπουλος εχθρός που θα διαλύσει την ιερή ελληνορθόδοξη οικογένεια. Κι ας είναι αυτή η οικογένεια πνιγμένη μέσα στην υποκρισία και τη συμβατικότητα. Κι ας κρύβει από πίσω της, σε πολλές περιπτώσεις, την απιστία, τη βία, την εκμετάλλευση, το συμφέρον. Κι ας μην έχει ενδιαφερθεί ποτέ για τα χιλιάδες παιδιά που κακοποιούνται, εκφοβίζονται, καταπιέζονται, αυτοκαταστρέφονται εξαιτίας της σεξουαλικότητας τους. Προσωπικά το σύμφωνο συμβίωσης ως διαδικασία με αφήνει αδιάφορο. Θεωρώ πολύ πιο σημαντική προτεραιότητα την αλλαγή της νοοτροπίας απέναντι στην ομοφυλοφιλία, την ανάπτυξη ενός πνεύματος σεβασμού κι ανεκτικότητας απέναντι στο διαφορετικό, την καταπολέμηση κάθε είδους διάκρισης με βάση τις σεξουαλικές προτιμήσεις. Ωστόσο μου φαίνεται αδιανόητο να αμφισβητούνται θεμελιώδη δικαιώματα στο όνομα της όποιας θρησκείας, να ζουν άνθρωποι στο περιθώριο για να μη θιγούν τα ιερά και τα όσια κάποιων ή για να μην κλιθούν να απαντήσουν σε "δύσκολες" ερωτήσεις από τα παιδιά τους. Έχω καταλήξει ότι μπροστά σε τέτοιες παρωπίδες και τόση μισαλλοδοξία, οποιοδήποτε επιχείρημα είναι ανίσχυρο, άρα και οποιαδήποτε διαβούλευση δεν έχει λόγο ύπαρξης. Ελπίζω απλά η "πρώτη φορά αριστερά" να κάνει επιτέλους κάτι πραγματικά αριστερό και ριζοσπαστικό, κάτι που θα αφήσει παρακαταθήκη στις επόμενες γενιές, κόντρα στα μικροκομματικά συμφέροντα και παρά το βέβαιο πολιτικό κόστος.