Αρχική Σύμφωνο ΣυμβίωσηςΆρθρο 01: ΣύστασηΣχόλιο του χρήστη Ραφαήλ | 19 Νοεμβρίου 2015, 21:38
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ραφαήλ' | 19 Νοεμβρίου 2015, 21:38

    «DON’ T WORRY, BE HAPPY ….» ! Ως γνωστόν, από την 9η Νοεμ. 2015 τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση νομοσχέδιο με το οποίο επεκτείνεται και στους ομόφυλους το περίφημο «σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης». Σημειώνω ότι αντίστοιχο σχέδιο είχε αναρτηθεί σε δημόσια διαβούλευση και την περασμένη άνοιξη, πλην ουδέποτε έφθασε εκείνο στη Βουλή, λόγω των τότε πολιτικών εξελίξεων…. Τώρα, βλέπετε, οι ενδότερες δικές μας (αλλά και οι ευρω-ενωσιακές ! ) εξελίξεις βαίνουν «ομαλότερα» ! Οπότε ο χρόνος «είναι» πολύ κατάλληλος ! Άς δούμε : Ψαλιδίζονται ευρωπαϊστί οι δυνατότητες διατήρησης της πρώτης κατοικίας των οφειλετών, οι επικουρικές συντάξεις βαίνουν πρός κατάργηση και οι κύριες πρός χαρτζηλικοποίηση, οι νέοι συρρέουν κατά χιλιάδες στις υπηρεσίες έκδοσης διαβατηρίων για μετανάστευση στη …Γερμανία, τα «κάπιταλ κοντρόλς» έχουν οδηγήσει σε μαρασμό την επιχειρηματική ιδίως δραστηριότητα, κάθε μέρα αποβιβάζονται στον Πειραιά και δι’ αυτού στην ενδοξότατη πλατεία της εγγλέζας Βικτωρίας χιλιάδες ασιάτες, αφρικανοί και μεσανατολίτες πρόσφυγες, τα νησιά του Αιγαίου στενάζουν από την «ομαλή» κοινωνική κατάσταση των δρόμων, των πλατειών, των γηπέδων, των νοσοκομείων, μέχρι και των …νεκροταφείων τους. Τι «ομαλότερο» περιβάλλον θα θέλατε, για να δεχθείτε και την αναγνώριση της νομιμότητας συμφώνων συμβίωσης ομόφυλων ζευγαριών ; Φαίνεται ότι κάποιοι μεταφράζουν ως «ομαλότερες συνθήκες» τη διεθνή φήμη ότι πλέον πη ……μαστε – ευχαρίστως και ασυστόλως ! – και πλακώσανε πανευτυχείς πατείς με πατώ σε ! Το ρίχνω άρα γε στην «παλαβή», αναγνώστες μου ; Και όμως, μιλάω σοβαρά ! Απανταχού της Γής υπάρχουν ισχυρότατες νομοθετικές διατάξεις που επιτρέπουν την τήρηση κοινών λογαριασμών μεταξύ συναινούντων ενηλίκων, την εικονική μεταβίβαση ακινήτων (στην πραγματικότητα δωρεών ) μεταξύ αυτών, τον ορισμό συμπαραστάτη ή κηδεμόνα όποιου προσώπου καθένας θέλει, όμαιμου ή εξ αγχιστείας συγγενούς ή απλά και μόνο φίλου ή φίλης, εραστού ή ερωμένης. Τι έτερο θέλει, διερωτώμαι, ένας «ερωτευμένος» για να καταστήσει κοινωνό της ζωής του και τον εραστή ή την ερωμένη του ; Ας πούμε, βέβαια, ότι απομένει να τον καλύψει και ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά : Εάν, υπό το κράτος ακριβώς των σημερινών εξελίξεων, οδηγούνται ολόκληρες οικογένειες στην αποκοτιά να συνάπτουν ιδιωτικά ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά συμβόλαια με Τράπεζες και ασφαλιστικές εταιρείες (ομιλώ εξ επαγγελματικής γνώσεως, άλλωστε το Δημόσιο σήμερα είτε έχει βαρέσει πτώχευση είτε με βάση τις ευρωλιγούρικες ιδεοληψίες θέλει να πάψει να εγγυάται τις δημόσιες ασφαλιστικές παροχές,) γιατί άρα γε δύο συναινούντα ομοφυλόφιλα άτομα θέλουν, ντέ και καλά, να τους αναγνωρίσει «δικαιώματα» συνταξιοδοτικά και άλλων ασφαλιστικών παροχών το ….Δημόσιο Σύστημα ; Γιατί δεν αναθέτουν τη συγκρότηση ενός κοινού ασφαλιστικού προγράμματος σε ένα ιδιωτικό φορέα ; Ποιός τους το απαγορεύει ; Μά, βέβαια, άλλη είναι η επιδίωξή τους : Θέλουν, ντέ και καλά, να αναγνωρίζονται ως «γονείς» τέκνων, να τους ανατίθεται, δηλαδή, να ανατρέφουν, να μεγαλώνουν κια να ….εκπαιδεύουν παιδιά, και ένα τέτοιο δικαίωμα μόνο η Πολιτεία, ως γνωστόν, αναγνωρίζει στον πολίτη. Όχι οι όποιοι ιδιωτικοί φορείς. Αυτό και μόνο θέλουν, αφού όλα τα λοιπά «δικαιώματα» (περιουσιακά, ασφαλιστικά, συνοίκησης κ.λ.π.) κατοχυρώνονται πλήρως στην ισχύουσα νομοθεσία μας. Κάτι, φαίνεται, υποψιαζόταν από παληά ότι θα συμβεί κάποτε στη χώρα ο παλιός στιχουργός του γνωστού άσματος, όταν έγραφε : «Αν η κόρη σου σε φωνάζει μπαμπά αλλά ο γιός σου σε φωνάζει μαμά, don’ t worry, be happy» !….