Αρχική Σύμφωνο ΣυμβίωσηςΆρθρο 02: ΠροϋποθέσειςΣχόλιο του χρήστη Augusto | 19 Νοεμβρίου 2015, 22:27
  • Σχόλιο του χρήστη 'Augusto' | 19 Νοεμβρίου 2015, 22:27

    Στην Ελλάδα, παρότι η ομοφυλοφιλία από το 1951 δεν αποτελεί ποινικό αδίκημα, εξακολουθούν να υπάρχουν ποικίλες κοινωνικές, οικονομικές και θεσμικές διακρίσεις απέναντι στα ΛΟΑΤΚΙ (Λεσβίες, Ομοφυλόφιλοι, Αμφί, Τρανς, Κουήρ) άτομα. Αυτές με τη σειρά τους τροφοδοτούν συχνά το ρατσισμό, τη βία, το στίγμα και τους αποκλεισμούς ενάντια σε αυτά τα άτομα. Ένας από τους κύριους λόγους, είναι το γεγονός ότι εδώ και χρόνια η ελληνική πολιτεία εθελοτυφλούσε σε αυτές τις διακρίσεις, όχι μόνο λόγω των ομοφοβικών και τρανσφοβικών αντιλήψεων και προκαταλήψεων των ίδιων των ανθρώπων που επί χρόνια βρίσκονταν στην εξουσία, αλλά παράλληλα και λόγω των πιέσεων που η ίδια δεχόταν στους κόλπους της, τόσο από ανθρώπους του στενού της περιβάλλοντος, όσο και από του ευρύτερου της κύκλου. Παράλληλα, η ανυπαρξία βούλησης από πλευράς ελληνικής πολιτείας να προστατέψει και να καλύψει νομικά (μέσω του Συντάγματος) αυτά τα άτομα, είχε ως αποτέλεσμα πολλές φορές να μην τα κάνει καν ορατά, παρόλο που σε όλες τους τις υποχρεώσεις προς το κράτος ως πολίτες, ήταν καθόλα όμοιοι/ες με τους λοιπούς πολίτες της χώρας. Ως γνωστόν, για τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα, η ορατότητα είναι ιδιαίτερα σημαντική, διότι μέσω αυτής μπορούν να δηλώσουν την ύπαρξη τους μέσα στην κοινωνία και να διεκδικήσουν έτσι το χώρο που τους ανήκει στην κοινωνική τους εκπροσώπηση, αλλά και σε όλες τις κοινωνικές εκφράσεις. Τα ανθρώπινα άλλωστε δικαιώματα, είναι οικουμενικά και αδιαίρετα και οφείλουν να εφαρμόζονται εξίσου σε όλους τους ανθρώπους, ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου τους.