Αρχική Σύμφωνο ΣυμβίωσηςΆρθρο 01: ΣύστασηΣχόλιο του χρήστη Ευγενία | 23 Νοεμβρίου 2015, 04:31
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ευγενία' | 23 Νοεμβρίου 2015, 04:31

    Το γεγονός και μόνο ότι τα περισσότερα σχόλια που αντιτίθενται στο σύμφωνο συμβίωσης ομόφυλων ζευγαριών υποδηλώνουν τεράστια επιστημονική άγνοια και ταυτόχρονα τεράστια εχθρότητα απέναντι στα ομοφυλόφιλα άτομα, δείχνει πόσο αναγκαίο είναι πια για την πολιτεία και τους νόμους της να κατοχυρώσουν την ισότητα των ομόφυλων ζευγαριών και να καταπολεμήσουν την περιθωριοποίησή τους. Στη συνέχεια παραθέτω αντεπιχειρήματα για τα πιο συχνά επιχειρήματα εναντίον των ομοφυλόφιλων ατόμων και κατ’ επέκταση της ένταξής τους στο σύμφωνο συμβίωσης. 1) "Ο Θεός έφτιαξε τον Αδάμ και την Εύα, όχι τον Αδάμ και τον Μήτσο." Αν δεχτούμε ότι όλη η ανθρωπότητα ξεκίνησε μόνο από τον Αδάμ και την Εύα, πώς θα μπορέσουμε να εξηγήσουμε την τόση ποικιλομορφία που υπάρχει στα χαρακτηριστικά των ανθρώπων σήμερα; Με την ίδια λογική θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο Θεός έκανε τον Αδάμ και την Εύα λευκούς, άρα το συμπέρασμα ποιο είναι; Ότι όσοι άνθρωποι πάνω στη γη δεν είναι λευκοί είναι παρά φύσιν; Επίσης, πώς θα εξηγήσουμε την ίδια τη διαιώνιση των παιδιών του Αδάμ και της Εύας, εφόσον ο Αδάμ και η Εύα απέκτησαν δύο αγόρια, τον Κάιν και τον Άβελ; Όσο σημαντική κι αν δεχτούμε λοιπόν ότι είναι η Θρησκεία για μια κοινωνία, η επιχειρηματολογία μας σχετικά με τη «φυσιολογικότητα» κάποιων ανθρώπων, ταυτοτήτων, πρακτικών και συμπεριφορών, θα πρέπει να βασίζεται σε επιστημονικά δεδομένα και όχι σε θρησκευτικά. Άλλωστε τα θρησκευτικά αυτά δεδομένα μπορεί να μην έχουν καν κυριολεκτική αλλά συμβολική σημασία, ακόμα και σύμφωνα με την ίδια την Εκκλησία. 2) “Η ομοφυλοφιλία είναι ψυχολογική διαταραχή ή γενετική ανωμαλία”. H επιστήμη έχει αποφανθεί ρητά και ξεκάθαρα για το ζήτημα αυτό. Η ομοφυλοφιλία όχι μόνο δεν είναι ψυχολογική ή διανοητική διαταραχή (https://en.wikipedia.org/wiki/Homosexuality_and_psychology#Gay_affirmative_psychotherapy) αλλά κάθε προσπάθεια να «θεραπευτεί» είναι και μάταια και επιβλαβής για το άτομο. Τα όποια ψυχολογικά προβλήματα αντιμετωπίζει ένα ομοφυλόφιλο άτομο σχετίζονται σε μεγάλο βαθμό με τον τρόπο που αντιμετωπίζεται από την κοινωνία, με την περιθωριοποίησή του, με περιστατικά bullying κτλ. Έτσι, αυτό που είναι σημαντικό να γίνει είναι τα ομοφυλόφιλα άτομα αλλά και η οικογένειά τους να λάβουν τη στήριξη ειδικών, ώστε να αποδεχτούν την ομοφυλοφιλία και όχι να την βλέπουν ως πρόβλημα που πρέπει να θεραπευτεί. Επίσης, η επιστήμη μέχρι τώρα δεν έχει οριστική απάντηση ως προς την ακριβή αιτία της ομοφυλοφιλίας. Το πιο πιθανό είναι ότι παίζουν ρόλο πολλοί και διάφοροι παράγοντες (π.χ. βιολογικοί ή ακόμα και γενετικοί), αν και δεν έχει βρεθεί σχετικό γονίδιο. Πώς λοιπόν μπορούμε να μιλάμε για «γενετική ανωμαλία»; Άλλωστε ίδια η επιστήμη δεν μπορεί καν να δώσει έναν συγκεκριμένο ορισμό για την έννοια της «ανωμαλίας» αυτής καθαυτής. Αυτό που σίγουρα γνωρίζει η επιστήμη είναι ότι η ομοφυλοφιλία είναι μέρος της φύσης εδώ και εκατοντάδες αιώνες (βλ. και παρακάτω) και έχει επιβιώσει της φυσικής επιλογής, επομένως σε εξελικτικό επίπεδο η ομοφυλοφιλία παίζει τον ρόλο της. 3) "Η ομοφυλοφιλία είναι παρά φύσιν και η απόδειξη γι' αυτό είναι ότι στα ζώα δεν υπάρχει ομοφυλοφιλία". Λάθος. Η ομοφυλοφιλία εμφανίζεται σε πολλά ζωικά είδη (https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_animals_displaying_homosexual_behavior). 4) "Η ομοφυλοφιλία είναι παρά φύσιν εφόσον το ομοφυλοφιλικό σεξ δεν οδηγεί σε τεκνοποίηση". Σε αντίθεση με τη συντριπτική πλειοψηφία των ζωικών ειδών, ο άνθρωπος δεν είναι δέσμιος των αναπαραγωγικών του ενστίκτων. Έτσι, από τη μία μεριά όλοι και όλες γνωρίζουμε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των σεξουαλικών συνευρέσεων μεταξύ δύο ανθρώπων δεν αποσκοπεί στην τεκνοποίηση αλλά στην σεξουαλική ικανοποίηση όπως και στην επικοινωνία και το δέσιμο μεταξύ των συντρόφων. Από την άλλη, η τεκνοποίηση είναι αποτέλεσμα μιας συνειδητής απόφασης (ή έστω συνειδητής απόφασης να μην αποτραπεί, όπως π.χ. με τη χρήση αντισυλληπτικών μέτρων). Επιπλέον, η έννοια του γάμου, της συμβίωσης ή της δημιουργίας οικογένειας δεν βασίζεται πλέον στην δυνατότητα ή μη τεκνοποίησης. Πέρα από τα ετεροφυλόφιλα ζευγάρια που επιλέγουν συνειδητά να μην αποκτήσουν παιδιά, ένα σημαντικό ποσοστό ετεροφυλόφιλων ζευγαριών παγκοσμίως αντιμετωπίζει προβλήματα υπογονιμότητας, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να αποκτήσει παιδιά με «φυσικό» τρόπο (https://en.wikipedia.org/wiki/Infertility). Παρόλα αυτά, η κοινωνία δεν θεωρεί ότι το σεξ που κάνουν αυτά τα ζευγάρια είναι παρά φύσιν, παρόλο που το σεξ αυτό, όπως και ανάμεσα σε ομοφυλόφιλα άτομα, δεν μπορεί να οδηγήσει σε τεκνοποίηση. Γιατί να πιστεύεται λοιπόν κάτι τέτοιο για τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια; Επιπλέον, ο νόμος δεν στερεί από αυτά τα ζευγάρια τη δυνατότητα να παντρευτούν. Αντίθετα, και ο νόμος αλλά και η τεχνολογία τους δίνει τη δυνατότητα αν και εφόσον επιθυμούν να αποκτήσουν παιδιά με άλλους τρόπους, όπως π.χ. με τη χρήση δωρητή σπέρματος, παρένθετης μητέρας ή με υιοθεσία. Ακριβώς τα ίδια μέσα έχουν στη διάθεσή τους και τα ομοφυλόφιλα άτομα. Επομένως, τα ομοφυλόφιλα άτομα δεν κάνουν τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο από ό, τι τα ετεροφυλόφιλα άτομα: απολαμβάνουν το σεξ με τον/την σύντροφό τους, όπως και τα ετεροφυλόφιλα άτομα, και έχουν τη δυνατότητα να αποκτήσουν παιδιά με διάφορους τρόπους, όπως και τα ετεροφυλόφιλα άτομα. Από την άλλη μεριά, η επιστήμη έχει διαπιστώσει ότι το γεγονός ότι η ομοφυλοφιλία διατηρείται σε σχετικά σταθερό (και μάλιστα σημαντικό) ποσοστό από τη νεολιθική εποχή χωρίς να έχει εξαφανιστεί μέσω της φυσικής επιλογής δεν είναι τυχαίο. Σύμφωνα με μία σχετική θεωρία, η ύπαρξη ενός ομοφυλόφιλου ατόμου στην οικογένεια αυξάνει τη γονιμότητα των υπόλοιπων μελών. Επίσης, έχει παρατηρηθεί ότι σε κάποιες κοινωνίες τα ομοφυλόφιλα μέλη λειτουργούν ως προστάτες των νεογνών, με αποτέλεσμα να εξασφαλίζεται η επιβίωσης της νέας γενιάς (https://en.wikipedia.org/wiki/Biology_and_sexual_orientation). Επομένως, οι έρευνες δείχνουν ότι η ομοφυλοφιλία όχι μόνο δεν απειλεί τη διαιώνιση του ανθρώπινου είδους, αλλά συμβάλλει σε αυτήν με διάφορους τρόπους. 5) “Η ομοφυλοφιλία είναι παρά φύσιν γιατί το ομοφυλοφιλικό σεξ προκαλεί σοβαρές ασθένειες”. Τα νοσήματα που μεταδίδονται μέσα από τη σεξουαλική επαφή δεν έχουν να κάνουν με τον σεξουαλικό προσανατολισμό των ανθρώπων. Αυτή τη στιγμή ο ιός HPV, κάποια στελέχη του οποίου ευθύνονται για τη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων καρκίνου του τραχήλου της μήτρας, εμφανίζεται στην πλειοψηφία των ανθρώπων που είναι σεξουαλικά ενεργοί, και μάλιστα χωρίς να γνωρίζουν καν ότι φέρουν τον ιό (https://en.wikipedia.org/wiki/Human_papillomavirus#Epidemiology). Επίσης, η αντίληψη ότι το AIDS είναι η αρρώστια των ομοφυλόφιλων είναι ένας επικίνδυνος μύθος (https://en.wikipedia.org/wiki/Epidemiology_of_HIV/AIDS). Όσον αφορά το επιχείρημα ότι το πρωκτικό σεξ είναι παρά φύσιν, θα πρέπει να επισημάνουμε ότι τυπικά παρά φύσιν χαρακτηρίζεται οποιοδήποτε σεξ δεν οδηγεί στην αναπαραγωγή, επομένως ο αυνανισμός, το στοματικό σεξ αλλά και το πρωκτικό σεξ ανάμεσα σε ένα ζευγάρι ετεροφυλόφιλων είναι επίσης παρά φύσιν. Για ποιο λόγο λοιπόν η πλειοψηφία της κοινωνίας αποδέχεται αυτές τις μορφές ερωτικής συνεύρεσης αλλά όχι τη συνεύρεση δύο ομοφυλόφιλων; Άλλωστε, το πρωκτικό σεξ δεν είναι ο μοναδικός τρόπος ερωτικής συνεύρεσης δύο ομοφυλόφιλων αντρών. 6) "Αν ήμασταν όλοι ομοφυλόφιλοι δεν θα υπήρχε ανθρωπότητα τώρα". Για ποιο λόγο ακριβώς να τίθεται ένα τέτοιο υποθετικό σενάριο; Τα ομοφυλόφιλα άτομα δεν διεκδικούν μια κοινωνία όπου όλα τα μέλη θα είναι ομοφυλόφιλα, αλλά μια ισότιμη θέση μέσα σε μια κοινωνία που δέχεται την ποικιλότητα και τη διαφορετικότητα. Γιατί θα πρέπει να φανταστούμε τι θα γινόταν σε μια κοινωνία όπου όλοι και όλες θα ήμασταν ομοφυλόφιλοι/ες ή ετεροφυλόφιλοι/ες, και να μην προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα της κοινωνίας έτσι όπως είναι στην πραγματικότητα, στην οποία οι ετεροφυλόφιλοι/ες και ομοφυλόφιλοι/ες συνυπάρχουν; Άλλωστε, όπως αναφέρθηκε και πριν, η τεκνοποίηση όχι μόνο είναι αποτέλεσμα συνειδητής απόφασης, αλλά είναι δυνατή ακόμα κι από ομοφυλόφιλα άτομα. Για την αναπαραγωγή, τουλάχιστον στην παρούσα φάση της ανθρώπινης ιστορίας, απαιτείται γενετικό υλικό από τα δύο φύλα, αλλά αυτό δεν έχει καμία σχέση με τη σεξουαλική προτίμηση των ατόμων που θα δώσουν του γενετικό υλικό. Μπορεί, δηλαδή, κάλλιστα το γενετικό υλικό να προέρθει από έναν ομοφυλόφιλο άντρα και μια ομοφυλόφιλη γυναίκα. Ακόμα, λοιπόν, κι αν σε ένα εντελώς υποθετικό σενάριο όλοι και όλες γίνουμε ομοφυλόφιλοι/ες, αυτό δεν συνεπάγεται ότι δεν θα εξακολουθεί να υπάρχει η συνειδητή επιθυμία και επιλογή για αναπαραγωγή και διαιώνιση του είδους, η οποία θα μπορεί κάλλιστα να επιτευχθεί με διάφορα μέσα με τη βοήθεια της επιστήμης. Αυτό που είναι υποχρεωτικό για τη διαιώνιση του είδους, λοιπόν, είναι η ετεροφυλία και όχι η ετεροφυλοφιλία. Ούτε η ύπαρξη της ομοφυλοφιλίας αναιρεί την ύπαρξη της ετεροφυλίας, αλλά ούτε και η αναγκαιότητα της ετεροφυλίας επιβάλει την έλλειψη ή εξαφάνιση της ομοφυλοφιλίας. 7) “Κάντε ό,τι θέλετε στο κρεβάτι σας, εμείς και τα παιδιά μας γιατί πρέπει να σας βλέπουμε να διατυμπανίζετε την ομοφυλοφιλία σας;" Όπως ακριβώς και η ετεροφυλοφιλία, έτσι και η ομοφυλοφιλία αποτελεί μέρος της ταυτότητας ενός ατόμου και αφορά τη σχέση του ατόμου με άλλα άτομα. Κάθε άτομο της κοινωνίας μας έχει ανάγκη να προβάλλει την ταυτότητά του και ταυτόχρονα να αποζητά την αποδοχή της ταυτότητας αυτής από τα υπόλοιπα άτομα. Στην περίπτωση των ετεροφυλόφιλων αυτή η αναγκαιότητα όχι μόνο ικανοποιείται καθημερινά και αδιάλειπτα, αλλά δεν γίνεται καν αντιληπτή γιατί θεωρείται δεδομένη. Η συντροφικότητα δεν εξαντλείται στις ιδιαίτερες και προσωπικές στιγμές ανάμεσα σε δύο ανθρώπους αλλά προφανώς και έχει ένα δημόσιο χαρακτήρα. Έτσι, θεωρούμε απόλυτα «φυσιολογικό» ότι ένα ετεροφυλόφιλο άτομο θα συστήσει ή θα μιλήσει στην παρέα του, στους γονείς του, στους γνωστούς του κτλ. για τον/την σύντροφό του. Θεωρούμε απόλυτα φυσιολογικό να βλέπουμε δημόσια (ετεροφυλόφιλα) πρόσωπα σε εκδηλώσεις να συνοδεύονται από τον/την σύντροφό τους. Θεωρούμε απόλυτα φυσιολογικό να βλέπουμε ένα ετεροφυλόφιλο ζευγάρι στο δρόμο να φέρεται ως ζευγάρι, π.χ. να κρατιέται χέρι-χέρι ή να δίνει ένα φιλί. Θεωρούμε απόλυτα φυσιολογικό ένα ετεροφυλόφιλο ζευγάρι να επισημοποιεί δημόσια τη σχέση του με την τελετή του γάμου αλλά και να φοράει βέρα ώστε να δείχνει από εδώ και πέρα σε γνωστούς και αγνώστους ότι πρόκειται για νυμφευμένο ζευγάρι. Όλες αυτές οι πρακτικές των ετεροφυλόφιλων όχι μόνο συμβαίνουν κάθε δευτερόλεπτο της ζωή τους, αλλά αποτελούν και μια συνεχή προβολή της ετεροφυλοφιλίας τους, η οποία παρόλα αυτά δεν εκλαμβάνεται ποτέ ως διατυμπάνιση όπως εκλαμβάνεται στην περίπτωση των ομοφυλόφιλων. Τα ομοφυλόφιλα άτομα, λοιπόν, δεν ζητούν τίποτα λιγότερα και τίποτα περισσότερο από όλα αυτά. Ζητούν να μπορούν να προβάλουν αυτήν ακριβώς την πτυχή της ζωής τους και της ταυτότητάς τους που ήδη προβάλλουν όλα τα ετεροφυλόφιλα άτομα, ακριβώς γιατί αυτή η πτυχή είναι σημαντική για το κάθε άτομο ως μέλος μιας κοινωνίας. 8) “Οι ομοφυλόφιλοι είναι παιδεραστές και αποτελούν κίνδυνο για τα παιδιά μας”. Δεν υπάρχει καμία έρευνα που να συνδέει την ομοφυλοφιλία με την παιδεραστία. Αντίθετα, οι έρευνες έχουν δείξει ότι ένα ομοφυλόφιλο άτομο έχει τόσες πιθανότητες να είναι παιδεραστής όσο κι ένα ετεροφυλόφιλο (https://www.splcenter.org/fighting-hate/intelligence-report/2015/10-anti-gay-myths-debunked). 9) “Τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια δεν μπορούν να μεγαλώσουν υγιή παιδιά, γιατί τα παιδιά χρειάζονται την μητέρα τους και τον πατέρα τους”. Το ότι η φύση ορίζει το πώς γεννιέται ένα παιδί δεν σημαίνει ότι ορίζει και από ποιους συγκεκριμένα πρέπει να ανατραφεί. Το ότι, λοιπόν, το παιδί γεννιέται από μια γυναίκα κι έναν άντρα δεν συνεπάγεται ότι αν ανατραφεί είτε από μια γυναίκα μόνη, είτε από ένα άντρα μόνο, είτε από δύο γυναίκες μαζί, είτε από δύο άντρες μαζί, αυτό θα βλάψει το παιδί. Ούτε η φύση έχει ορίσει κάτι τέτοιο ούτε η επιστήμη. Όπως αναφέρθηκε και παραπάνω, όχι μόνο η ομοφυλοφιλία εμφανίζεται στη φύση, αλλά υπάρχουν ζωικά είδη όπου τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια μεγαλώνουν μαζί τα μικρά που έχουν αποκτήσει με "συντρόφους" του αντίθετου φύλου (Bagemihl, Bruce. Biological exuberance: Animal homosexuality and natural diversity. Macmillan, 1999). Επίσης, η επιστήμη έχει δείξει μέσω χιλιάδων και μακρόχρονων ερευνών ότι δεν τίθεται θέμα "ψυχολογικών" επιπτώσεων στο παιδί λόγω της ομοφυλοφιλίας των γονιών. Το μόνο πρόβλημα που δημιουργείται οφείλεται στον τρόπο που οι άλλοι αντιμετωπίζουν αυτά τα παιδιά και αυτές τις οικογένειες (1. http://www.iatropedia.gr/articles/read/4860, 2. http://www.tanea.gr/news/science-technology/article/5252080/nea-ereyna-ta-paidia-twn-omofylwn-zeygariwn-den-exoyn-kamia-diafora/). Το σημαντικό, λοιπόν, είναι κάθε παιδί να μεγαλώνει με αγάπη και φροντίδα και το πιο σημαντικό είναι να ζει σε μια κοινωνία η οποία σέβεται τη διαφορετικότητα της οικογένειάς του. 10) “Και το επόμενο βήμα ποιο θα είναι, να νομιμοποιήσουμε την κτηνοβασία;” Καταρχήν, και μόνο η σύγκριση της κτηνοβασίας με την ομοφυλοφιλία είναι απαράδεκτη. Στη μία περίπτωση μιλάμε για μια πράξη αμοιβαίας συναίνεσης δυο ατόμων με πλήρη συνείδηση του τι κάνουν και τι ζητούν το ένα από το άλλο, και στην άλλη για μια πράξη που όχι μόνο δεν βασίζεται στη συναίνεση αλλά συχνά περιλαμβάνει και την κακοποίηση του ζώου. Το επιχείρημα, μάλιστα, που ακούμε συχνά ότι η Γερμανία έχει γεμίσει με οίκους ανοχής για κτηνοβάτες και ότι κι εμείς έτσι θα καταλήξουμε είναι ακόμα ένας μύθος. Στο παρακάτω λινκ (https://en.wikipedia.org/wiki/Zoophilia_and_the_law) είναι εμφανές ότι οι χώρες εκείνες που έχουν ορίσει ρητά την κτηνοβασία ως παράνομη πράξη και εφαρμόζουν τις μεγαλύτερες ποινές είναι και αυτές που έχουν παραχωρήσει τα περισσότερα δικαιώματα στα ομοφυλόφιλα άτομα, ακριβώς γιατί μιλάμε για δύο πράγματα που όχι μόνο είναι διαφορετικά αλλά που βασίζονται σε εντελώς αντίθετη λογική και φιλοσοφία. Η λογική, λοιπόν, της βίας και της επιβολής προς οποιοδήποτε έμβιο ον (ειδικά όταν αυτό δεν έχει δυνατότητα συναίνεσης), η οποία διέπει την κτηνοβασία, είναι άκρως αντίθετη με τη λογική του σεβασμού και της αναγνώρισης των ελευθεριών και δικαιωμάτων του ατόμου, η οποία διέπει τις διεκδικήσεις των ομοφυλόφιλων. Με βάση όλα αυτά τα δεδομένα, δεν υπάρχει καμία απολύτως δικαιολογία για το γεγονός ότι τα ομοφυλόφιλα άτομα στερούνται το δικαίωμα της αναγνώρισης της συμβίωσής τους και των επιλογών τους από την πολιτεία και τον νόμο. Η ακριβής αιτία της ομοφυλοφιλίας, ακόμα κι αν βρεθεί, δεν έχει τόσο σημασία. Αυτό που έχει σημασία και μας ενδιαφέρει ως κοινωνία είναι ότι η επιστήμη έχει αποφανθεί ρητά και ξεκάθαρα ότι τα ομοφυλόφιλα άτομα δεν αποτελούν απειλή ούτε για τον εαυτό τους, ούτε για τα ετεροφυλόφιλα άτομα, ούτε για την ίδια την κοινωνία. Αντίθετα, η ομοφοβία και η άγνοια αποτελεί απειλή για τα ίδια τα ομοφυλόφιλα άτομα αλλά και την κοινωνία. Τα ομοφυλόφιλα άτομα ανταποκρίνονται στις υποχρεώσεις που έχουν ως μέλη της κοινωνίας και της ανθρωπότητας με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που ανταποκρίνονται και τα ετεροφυλόφιλα άτομα, χωρίς όμως να απολαμβάνουν τα ίδια δικαιώματα. Η ικανοποίηση των διεκδικήσεων των ομοφυλόφιλων ατόμων δεν θα στερήσει κανέναν δικαίωμα από τα ετεροφυλόφιλα άτομα. Αντίθετα, η ικανοποίηση όσων αντιτίθενται στις διεκδικήσεις των ομοφυλόφιλων θα στερήσει από μια σημαντική μερίδα της κοινωνίας μας βασικά και θεμελιώδη δικαιώματα. Ο νόμος οφείλει να προχωρήσει στην ένταξη των ομοφυλόφιλων ατόμων στο σύμφωνο συμβίωσης. Τίποτα λιγότερο δεν αρμόζει σε μια δημοκρατική κοινωνία.