Αρχική Σύμφωνο ΣυμβίωσηςΆρθρο 11: Γονική μέριμναΣχόλιο του χρήστη Καραμπατέας Σωκράτης 6940914203 | 23 Νοεμβρίου 2015, 11:03
  • Σχόλιο του χρήστη 'Καραμπατέας Σωκράτης 6940914203' | 23 Νοεμβρίου 2015, 11:03

    Δεν καταλαβαίνω γιατί προσπαθείτε να λύσετε πρώτα το ζήτημα του συμφώνου συμβίωσης και όχι του οικογενειακού δικαίου κ της κοινής επιμέλειας που έχουμε καταδικασθεί κ από τον ΟΗΕ γι αυτό;;; Όλοι οι πατεράδες που αδικούμαστε από τα δικαστήρια όπου καταφεύγουμε για δικαιοσύνη για δίκαιη μοιρασιά επιμέλειας, και αντιμετωπίζουμε μονολιθικές αντιλήψεις και ειρωνικές αποφάσεις δεν μετράμε για εσάς;;; Είμαστε διαλυμένοι ψυχολογικά, το ίδιο και τα παιδία μας, είμαστε άνθρωποι που νοιαζόμαστε κ συχνά αντιμετωπίζουμε μητέρες ταγμένες εναντίον μας παρότι έχουν διαλύσει αυτές την οικογένεια! Εμείς δεν μετράμε για εσάς;;; Είμαστε περίπου 40000 εξαντλημένοι κ εξαθλιωμένοι Έλληνες που περιμένουμε μια καλή απόφαση έστω και για διευρυμένη επικοινωνία και παίρνουμε αποφάσεις όπως εγώ που έλαβα την αποκαρδιωτική απόφαση ότι το πεντάχρονο αγόρι μου που δεν μπορεί να καταλάβει γιατί μένει με μια μάνα που λείπει συνέχεια για καφέ και θέατρο και δεν βλέπει αυτόν που το λατρεύει έχει πολλές δραστηριότητες κ δεν έχει χρόνο για παραπάνω επικοινωνία. Εξηγήστε μας γιατί στην εισαγγελία ανηλίκων ο πατέρας δεν εισακούγεται όταν επαναλαμβάνει ότι η μητέρα έχει εξαντλήσει τα ψυχολογικά παιχνίδια εναντίον του ενώ η μητέρα πανεύκολα δημιουργεί κλίμα παράνοιας εναντίον μας. Εξηγήστε μας γιατί δεν ακολουθείτε το ευρωπαϊκό δίκαιο στην κοινή επιμέλεια και καίγεστε τόσο για το σύμφωνο κοινής συμβίωσης;;; Πόσα χρήματα πρέπει να ξοδέψουμε ακόμη σε δίκες για το αυτονόητο, το κοινωνικά και ψυχολογικά ορθό;;; Πόσο πρέπει ν ασπρίσουν ακόμα τα μαλλιά μας και πόσων χρόνων πρέπει να φτάσουν τα παιδιά μας για να τα χαρούμε και να μπορούμε κι εμείς να είμαστε ήρεμοι κι όχι με το ρολόι στο χέρι για να τα επιστρέψουμε σε μια γυναίκα που δεν τα αγαπάει γιατί αν τα αγάπαγε θα τα άφηνε να έβλεπαν περισσότερο τον πατέρα που λατρεύουν;; Γιατί ωθείτε τα παιδιά μας στην έλλειψη του πατέρα;;; Γιατί υποθέτετε ότι γυναίκα=μητέρα=φυσιολογική και αυτονόητα ικανή;;; Έχω τρία πτυχία ψυχολογίας, είμαι επαγγελματίας πάνω από 15 χρόνια, είμαι επιστημονικός διευθυντής σε ίδρυμα και πάλι το σύστημα και οι άνθρωποι του με αδικούν και με χλευάζουν! Θέλω να ζήσω το παιδί μου και αυτό εμένα και ΔΕΝ μας αφήνετε! Μας σκοτώνετε με την αναβλητικότητα σας και τις πολιτικές σας σκοπιμότητες. Για ποιο κράτος δικαίου μιλάτε;;; Ταλαιπωρούμαι εγώ το παιδί μου η μητέρα μου και όλο μου το κοντινό περιβάλλον εδώ και τρεισήμισι χρόνια και άσπρη μέρα δεν βλέπω!!! Πότε θα μας προστατεύσετε;;; Πότε θα νιώσουμε ότι το δίκιο μας θα το πάρουμε επιτέλους; Πότε;;;