Αρχική Σύμφωνο ΣυμβίωσηςΆρθρο 01: ΣύστασηΣχόλιο του χρήστη Μαριάννα Λαζάρου | 23 Νοεμβρίου 2015, 13:07
  • Σχόλιο του χρήστη 'Μαριάννα Λαζάρου' | 23 Νοεμβρίου 2015, 13:07

    Α. Κακώς κάκιστα, επέλεξε το υπουργείο να θέσει σε δημόσια διαβούλευση ένα ζήτημα που αφορά στα ανθρώπινα δικαιώματα, διότι αυτό δεν ενισχύει την δημοκρατία και τις δημοκρατικές διαδιkασίες , αλλά την δικτατορία της πλειονότητας. Τα ανθρώπινα δικαιώματα σε επίπεδο νομοθετικό, οφείλουν να συζητώνται με όσους έχουν επιστημονική συνάφεια με το θέμα και με τις εμπλεκόμενες κοινότητες. Κανέναν άλλον. Β. Πυλώνας της δημοκρατίας είναι η Ισονομία, αν δεν υπάρχει ισονομία των πολιτών, τότε εκ των πραγμάτων ΔΕΝ υπάρχει δημοκρατία ,ούτε κράτος δικαίου, αλλά κάποια άλλη μορφή πολιτεύματος. Συνεπώς , όταν στην χώρα μας υπάρχει ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΚΑΙ ΘΕΣΜΙΚΗ ανισονομία ,όταν de facto υπάρχουν θεσμικά πολίτες Α και Β κατηγορίας, τότε de facto έχουμε δημοκρατικό έλλειμμα και μία δημοκρατία κολοβή , δεν μπορεί να επιβιώσει. Για να δώσω ένα παράδειγμα: Τα στοιχειώδη συνταγματικά δικαιώματα της ζωής, της τιμής, της οικογένειας, στην χώρα μας σήμερα, είναι σεβαστά και αδιαμφισβήτητα ακόμη και για έναν βαρυποινίτη εγκληματία, έναν κατά συρροήν δολοφόνο, έναν τρομοκράτη, κλπ , ο οποίος ακόμη και εντός φυλακής μπορεί να παντρευτεί και να τύχει της όποιας θεσμικής και κοινωνικής προστασίας που προβλέπει ο νόμος για την οικογένειά του. Αντίθετα, ένας νομοταγής ομοφυλόφιλος , που πάει στρατό , πληρώνει φόρους, ψηφίζει και έχει μια πολυετή σχέση αγάπης με έναν άλλον ή μία άλλην ομόφυλή της , δεν έχει κανένα απολύτως δικαίωμα να αναγνωρίσει την σχέση αγάπης που έχει έναντι της πολιτείας και να απολαύουν της προστασίας της. Συμπέρασμα: νομικά, θεσμικά και κοινωνικά, οι ομοφυλόφιλοι , αντιμετωπίζονται από τον Νομοθέτη, χειρότερα και από εγκληματίες, παρότι το μόνο τους έγκλημα είναι ότι απλά δεν αγαπούν με τον τρόπο που θα ήταν αρεστός στην πλειονότητα, η οποία είναι αγκυλωμένη εντός μίας μεσαιωνικής θρησκευτικής ιδεοληψίας , περί του τί είναι αποδεκτό και τί όχι. Και έτσι έρχομαι στο τελευταίο μου επιχείρημα: Γ. Καμία θεολογική κοσμοαντίληψη ΔΕΝ έχει θέση ιδεολογική, ή παρεμβατική στον τρόπο συγκρότησης και λειτουργίας ενός σύγχρονου και δημοκρατικού Κράτους Δικαίου. Η πολιτεία οφείλει να Νομοθετεί βάσει των επιστημονικών δεδομένων, τα οποία ήδη από την δεκαετία του 70 έχουν καταλήξει ότι σε όλο το ζωικό βασίλειο , συμπεριλαμβανομένου του Ανθρώπου, οι σεξουαλικοί προσανατολισμοί είναι τρεις: Ετεροφυλόφιλος, Ομοφυλόφιλος, Αμφιφυλόφιλος. Παρότι η σεξουαλική συμπεριφορά, για κοινωνικούς ή αναπαραγωγικούς ή άλλους λόγους, μπορεί κατά καιρούς να διαφέρει από τον σεξουαλικό προσανατολισμό, εν τούτοις ο τελευταίος , ΔΕΝ αλλάζει ποτέ, ότι και αν κάνει κανείς για το αντίθετο, διότι με αυτόν γεννιέται κάθε υποκείμενο, αποτελεί ατομικό του χαρακτηριστικό, όπως το χρώμα του δέρματος ή των ματιών. Ο δε σεξουαλικός προσανατολισμός, καθορίζεται από το ποιόν αγαπάμε, σε ποιό φύλο μπορούμε να ανταποκριθούμε πρωτίστως συναισθηματικά, σε ποιό φύλο μπορούμε να επενδύσουμε , να ερωτευτούμε, να φτιάξουμε οικογένεια, να περπατάμε στο δρόμο πιασμένοι από το χέρι. Ο σεξουαλικός προσανατολισμός δηλαδή , εστιάζει πρωτίστως στο συναίσθημα, στην Αγάπη, και κατόπιν στην σεξουαλική συμπεριφορά ( σεξ) . Οι σχέσεις αγάπης όμως, δεν είναι απλά ένα ιδιωτικό ζήτημα, της κρεβατοκάμαρας, αναπόφευκτα έχουν καί κοινωνικές προεκτάσεις, αντίστοιχες με αυτές των ετεροφυλόφιλων και άρα απαιτούν ισότιμη θεσμική και νομοθετική αντιμετώπιση. Ο Νομοθέτης οφείλει να αναγνωρίσει την ισοτιμία τους και να τους προστατέψει, ούτως ώστε , η μεσαιωνικά αγκυλωμένη κοινωνία μας κάποτε να εξελιχθεί, να γίνει πιο ανοιχτή, πιο δίκαιη , πιο ανθρώπινη. ΥΓ. Πραγματικά σοκαριστικό το ανοιχτά εκπεφρασμένο μίσος, όλων των θρησκευόμενων εδώ στον διάλογο, ενώ υποτίθεται ότι το κίνητρό τους είναι η αγάπη. Μην αγαπάτε καλοί μου συμπολίτες τόσο πολύ τον συνάνθρωπό σας, θα πάθετε τίποτα!